اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic) چیست؟ همه‌چیز درباره ارز دیجیتال ETC

اتریوم کلاسیک (ETC) پلتفرم ارز دیجیتال توزیع‌شده‌ای است که مانند خیلی از بلاک چین‌های دیگر به‌صورت منبع‌باز و غیرمتمرکز است. این بلاک چین مانند همتای خود اتریوم قراردادهای هوشمند را اجرا می‌کند. ETC در سال ۲۰۱۶ در نتیجه حادثه‌ای به‌نام هک دائو (The Dao Hack) شکل گرفت.

در این مقاله می‌خواهیم ببینیم که اتریوم کلاسیک چیست و چگونه کار می‌کند. همچنین ارتباط میان اتریوم کلاسیک و اتریوم و مزایا و معایب این ارز دیجیتال را بررسی می‌کنیم. اگر برای شما هم جالب است که بدانید پسوند کلاسیک در نام این ارز دیجیتال چه نقشی دارد، ادامه مقاله را از دست ندهید.

اتریوم کلاسیک چیست؟

اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic) همانطور که از نامش پیداست فورک یا انشعابی از اتریوم است. هک معروف دائو (The Dao attack) در سال ۲۰۱۶ باعث اختلافی در جامعه اتریوم شد که به دوپاره‌شدن آن و تولد اتریوم کلاسیک انجامید. اتریوم کلاسیک هم دقیقاً مانند اتریوم یک پلتفرم بلاک چینی توزیع‌شده و غیرمتمرکز است که قراردادهای هوشمند را اجرا می‌کند. ارز دیجیتال این پلتفرم که ETC نام دارد در زمان نگارش این مقاله بیش از ۳ میلیارد دلار ارزش بازار دارد و در رتبه ۲۴ سایت کوین‌مارکت‌کپ قرار دارد.

برای مشاهده قیمت ETC به صفحه قیمت اتریوم کلاسیک و همچنین برای خرید این ارز دیجیتال یا آموزش خرید آن به صفحه خرید اتریوم کلاسیک مراجعه کنید.

اتریوم کلاسیک برای اجرای قراردادهای هوشمند بر حاکمیت غیرمتمرکز تمرکز دارد. این بدان معناست که قراردادها بدون دخالت اشخاص ثالث اجرا می‌شوند. قراردادهای هوشمند به‌صورت کد نوشته شده و بر اساس شرایطی که از قبل برنامه‌ریزی‌ شده اجرا می‌شوند. از آنجایی که کدها اجرای قرارداد را کنترل می‌کند، نیازی به نظارت یا کنترل خارجی توسط یک سازمان یا مقام مرکزی وجود ندارد.

اتریوم کلاسیک به‌عنوان شاخه‌ای از ارز دیجیتال دیگری به نام اتریوم که همه آن را به‌خوبی می‌شناسیم، شروع به کار کرد. بخش «کلاسیک» به این معنی است که با رویکرد نسخه اصلی بوده، در حالی که اتریوم به چیزی متفاوت تبدیل شده است. برخی از افراد ETC را ترجیح می‌دهند، چون به این ایده اعتقاد دارند که پول دیجیتال باید عاری از نفوذ یا کنترل خارجی باشد.

برای درک اینکه دلیل وجود ETC چیست، بهتر است کمی به عقب برگردیم و چند اتفاق تأثیرگذار را با هم مرور کنیم. اتریوم در ابتدا به‌عنوان پلتفرمی غیرمتمرکز برای قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) ایجاد شد. این بلاک چین جامعه‌ای بزرگ و پرشور داشت که از توسعه آن حمایت می‌کرد.

هک دائو

در سال ۲۰۱۶، پروژه‌ای به نام دائو (The DAO) که به‌معنای سازمان خودگردان غیرمتمرکز (Decentralized Autonomous Organization) است، روی پلتفرم اتریوم ایجاد شد. دائو اساساً پروژه سرمایه‌گذاری جمعی بود که در آن افراد می‌توانستند روی ایده‌های خود سرمایه‌گذاری کنند. پروژه دائو کل مبلغ سرمایه‌گذاری‌شده را به اتر (ETH)، توکن بومیِ بلاک چین اتریوم، دریافت می‌کرد.

بیشتر بخوانید: دائو چیست؟ آشنایی با بهترین پروژه‌های سازمان خودگردان غیرمتمرکز

در این میان، متأسفانه نفوذی به شبکه اتریوم اتفاق افتاد که شبکه دائو را نیز تحت‌تأثیر قرار داده و موجب هک‌شدن آن شد. مبلغ قابل‌توجهی از سرمایه موجود روی شبکه سرقت شد. این رویداد ناگوار باعث شد جامعه اتریوم درمورد چگونگی برخورد با این بحران دچار اختلاف‌نظر شود.

بیشتر بخوانید: داستان پیدایش و تفاوت‌های اتریوم و اتریوم کلاسیک

انشعاب در جامعه توسعه‌دهندگان

برخی معتقد بودند که باید با دستکاری در بلاک چین اتریوم و بازنویسی آن، تراکنش‌های مرتبط با سرقت را معکوس کرد. این در حالی است که دیگران بر این باور بودند که به تبعیت از ماهیت تغییرناپذیر بلاک چین نباید در تراکنش‌های ثبت‌شده در شبکه دخل‌وتصرف کرد.

این انشعاب شکاف‌های فلسفی را در جامعه اتریوم آشکار کرد. بر اساس این اصل که «کد، قانون است» (Code Is Law)، شماری از توسعه‌دهندگان و استخراج‌کنندگان طرفدار این ایده بودند که سرمایه‌گذاران دائو باید عواقب سرمایه‌گذاری در یک پروژه معیوب را بپذیرند. با این حال، اکثریت جامعه اتریوم تصمیم دیگری گرفتند.

آن‌ها تصمیم گرفتند که یک هارد فورک (Hard Fork) برای ازبین‌بردن اثرات هک و بازگرداندن وجوه دزدیده‌شده به سرمایه‌گذاران ترتیب دهند. این منجر به ایجاد نسخه جدیدی از اتریوم شد که امروزه آن را به‌عنوان «اتریوم» می‌شناسیم.

ظهور اتریوم کلاسیک

همه افراد جامعه اتریوم با تصمیم برای انجام هارد فورک موافق نبودند. برخی بر این باور بودند که تغییرناپذیری بلاک‌ چین، یعنی این ایده که وقتی چیزی روی بلاک چین ثبت می‌شود، هرگز نباید تغییر کند، مهم‌تر از لغو هک است. اعضای مخالف هارد فورک، بدون اعمال تغییری در اتریوم به فعالیت خود ادامه دادند و زنجیره اصلی را با نام اتریوم کلاسیک حفظ کردند.

به زبان ساده، اتریوم کلاسیک به این دلیل وجود دارد که یک اختلاف در جامعه اتریوم به انشعاب آن منجر شد. برخی از افراد می‌خواستند بلاک‌ چین را برای رفع هک تغییر دهند، در حالی که برخی دیگر می‌خواستند شکل اصلی بلاک چین را حتی با عواقب هک حفظ کنند.

ETC نسخه «کلاسیک» یا بدون تغییر بلاک‌ چین اتریوم است، در حالی که اتریوم نتیجه هارد فورکی است که اثرات هک دائو را معکوس کرد. افرادی که به تغییر ناپذیری بلاک‌ چین و تمرکززدایی، بدون دخالت تصمیمات انسانی اهمیت می‌دهند، تمایل دارند از اتریوم کلاسیک حمایت کنند.

هدف اتریوم کلاسیک چیست؟

هدف و ایده‌ای که بنیان ETC را بنا نهاد، ریشه در چهارچوبِ اصلی فناوری بلاک‌ چین و محاسبات غیرمتمرکز دارد. مهم‌ترین اهداف و ویژگی‌های اتریوم کلاسیک عبارت‌اند از:

• حفظ تغییرناپذیری
• حفظ تمرکززدایی
• پشتیبانی از قراردادهای هوشمند
• انعطاف‌پذیری و استقلال

حفظ تغییرناپذیری

اتریوم کلاسیک تأکید زیادی بر تغییرناپذیری یا همان Immutability دارد، به این معنی که وقتی چیزی در بلاک‌ چین ثبت شد، باید بدون تغییر باقی بماند. این اصل مهم است؛ چون تضمین می‌کند که تراکنش‌ها و قراردادهای روی بلاک چین غیرقابل‌برگشت هستند و توسط هیچ مرجع متمرکزی دستخوش تغییر نمی‌شوند. این شبکه به دنبال این است که حتی در مواجهه با رویدادهای بحث برانگیز بلاک چین اصلی اتریوم را حفظ کند.

عدم تمرکز

جامعه ETC از تمرکززدایی در سطح بالایی حمایت می‌کند و معتقد است که شبکه بلاک‌ چین نباید توسط نهادی واحد، مانند یک شرکت یا گروهی از توسعه دهندگان، کنترل شود؛ بلکه باید شبکه‌ای توزیع‌شده از ماینرها و اپراتورهای نود از آن نگهداری کرده و امنیت آن را حفظ کنند.

پشتیبانی از قراردادهای هوشمند

اتریوم کلاسیک نیز، همانند اتریوم، از اجرای قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کند. قراردادهای هوشمند قراردادهایی هستند که با شرایط مشخص و از پیش تعیین‌شده که مستقیماً در کد پروژه ثبت شده‌اند، به‌صورت خودکار اجرا می‌شوند. آن‌ها فرایندها را خودکار می‌کنند و نیاز به واسطه را از بین می‌برند.

انعطاف‌پذیری و استقلال

وجود ETC گواهی بر استقلال آن از فشارهای بیرونی است. این نشان می‌دهد که جامعه بلاک‌ چین می‌تواند از اصول تمرکززدایی و تغییرناپذیری حتی در مواجهه با اختلافات یا رویدادهای چالش‌برانگیز حمایت کند.

به‌طور خلاصه، ایده اصلی ETC حفظ یک بلاک‌ چین است که به اصول تغییرناپذیری و تمرکززدایی پایبند باشد. این نمادی از مقاومت در برابر تغییراتی است که ممکن است این اصول را به خطر بیندازند و انتخاب کسانی است که چارچوب اصلی فناوری بلاک‌ چین را در اولویت قرار می‌دهند.

توکن بومیِ اتریوم کلاسیک چیست؟

اتریوم کلاسیک با نماد ETC شناخته می‌شود که به آن «اتر کلاسیک» هم می‌گویند. در ادامه مقاله با هم بررسی می‌کنیم که کاربردهای اصلیِ این توکن چیست.

توکن ETC

اتر کلاسیک به‌عنوان ارز دیجیتالی مانند بیت کوین یا سایر ارزهای دیجیتال کاربرد دارد. کاربران می‌توانند ارز دیجیتال ETC را در کیف پول خود ارسال، دریافت و ذخیره کنند. همچنین می‌‌توان از آن برای معاملات همتابه‌همتا، خریدهای آنلاین و حتی به‌عنوان ذخیره ارزش استفاده کرد.

کارمزد تراکنش

یکی از کاربردهای ETC پرداخت هزینه تراکنش در شبکه اتریوم کلاسیک است. هر زمان که تراکنشی انجام می‌دهیم، باید مقدار کمی ETC به‌عنوان پاداشِ ماینرهایی که تراکنش را تأیید کرده و در بلاک چین می‌گنجانند، هزینه کنیم. این مقدار ETC از آدرس کیف پول فرستنده به آدرس ماینری که بلاک را استخراج کرده، منتقل می‌شود.

قراردادهای هوشمند

یکی دیگر از کاربردهای ارز اتر کلاسیک اجرایی‌کردن قراردادهای هوشمند روی شبکه است. قراردادهای هوشمند همانند تراکنش‌ها، برای تأییدشدن نیاز به پرداخت کارمزد دارند که در قالب توکن بومیِ آن شبکه پرداخت می‌شود. به همین خاطر باید مقداری ETC به‌عنوان پاداش تأیید این عملیات به ماینرها پرداخت شود.

درضمن، بد نیست یک بار دیگر هم این نکته را یادآوری کنیم که ارز دیجیتالِ ETC از ارز دیجیتال اتریوم (ETH) متمایز است. اتریوم و اتریوم کلاسیک شبکه‌های بلاک‌ چین مجزایی دارند و در نتیجه هر کدام از توکنِ بومی مخصوص به خودشان استفاده می‌کنند.

مقایسه اتریوم کلاسیک با اتریوم

همان‌طور که پیش‌تر هم اشاره کردیم، ETC و اتریوم (ETH) منشأ مشترکی دارند، اما به دلیل یک رویداد مهم در تاریخ خود، در جهت‌های متفاوتی تکامل یافته‌اند. در ادامه اینکه اتریوم چیست و چه تفاوتی با اتریوم کلاسیک دارد را بررسی می‌کنیم.

تاریخچه

اتریوم: در سال ۲۰۱۵ توسط گروهی از توسعه‌دهندگان به رهبری ویتالیک بوترین ایجاد شد. اتریوم پلتفرمی غیرمتمرکز است که برای قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز طراحی شده است.

ETC: در سال ۲۰۱۶ در نتیجه یک هارد فورک بحث‌برانگیز در شبکه اتریوم پدیدار شد. این نشان‌دهنده بلاک چین اصلی و بدون تغییر اتریوم است که توسط بخشی از جامعه پس از فورک نگهداری می‌شد.

مکانیسم اجماع

اتریوم کلاسیک از مکانیسم اجماع اثبات کار (PoW) استفاده می‌کند که در آن ماینرها نقش اساسی را دارند. اثبات کار همان سازوکاری است که در شبکه بیت کوین نیز از آن استفاده می‌شود. این در حالی است که اتریوم در سال ۲۰۲۲ در به‌روزرسانی مرج (The Merge) به‌طور کامل به مکانیسم اجماع اثبات سهام (PoS) مهاجرت کرد. در این مکانیسم، سهام‌گذاران به جای ماینرها تأیید تراکنش‌ها را بر عهده دارند.

یکی از انتقادهایی مطرح پیرامون اثبات کار مصرف انرژی فراوان آن برای تأمین قدرت محاسباتی است. مصرف انرژی اتریوم پس از به‌روزرسانی مرج ۹۹.۹درصد کاهش یافت. اکنون کاربران برای مشارکت در شبکه اتریوم باید ۳۲ اتر (ETH) سهام‌گذاری کنند تا بتوانند به‌عنوان اعتبارسنج در آن مشارکت کنند.

مهاجرت به اثبات سهام تغییری عمده در نحوه کار شبکه اتریوم بود که ناشی از انعطاف‌پذیری اتریوم در مقابل تغییر است. این در حالی است که ETC با پافشاری بر اصول اولیه خود همچنان بر استفاده از مکانیسم اجماع اثبات کار اصرار می‌ورزد.

تغییرناپذیری

اتریوم: هارد فورک اتریوم تمایل شبکه را برای تغییر بلاک‌ چین جهت رسیدگی به رویدادهای بحث‌برانگیز نشان داد و رویکرد انعطاف‌پذیرتری را برجسته کرد.
ETC: به‌دلیل تعهد خود به تغییرناپذیری بلاک‌چین شناخته شده است؛ به این معنی که وقتی چیزی در بلاک چین ثبت شد، باید بدون تغییر باقی بماند.

جامعه و توسعه

اتریوم: جامعه بزرگ‌تر و فعال‌تری از توسعه دهندگان، کاربران و پروژه‌ها را دارد و از نظر برنامه‌های کاربردی، برنامه‌های غیرمتمرکز و دیفای (DeFi) رشد قابل توجهی داشته است.
ETC: در مقایسه با اتریوم دارای جامعه کوچک‌تری است و توسعه و پذیرش آن در مقایسه با اتریوم کندتر بوده است.

امنیت

اتریوم: به‌دلیل داشتن شبکه بزرگ‌تر و قدرت استخراج بیشتر از سطح امنیت بالاتری برخوردار بوده و کمتر مستعد حملات ۵۱ درصدی است.
ETC: در گذشته با حملات ۵۱ درصدی مواجه شده که نگرانی‌هایی را درمورد امنیت آن و تمرکز قدرت ماینینگ ایجاد کرده است.

سقف عرضه، قیمت و ارزش بازار

اتریوم: هیچ محدودیتی در عرضه ندارد و سقفی برای اتریوم‌های قابل‌انتشار مشخص نشده است. این ارز دیجیتال عموماً دارای قیمت و ارزش بازار بالاتری نسبت به اتریوم کلاسیک است. این ارز دیجیتال پس از بیت کوین در جایگاه دوم از لحاظ ارزش بازار قرار دارد.
ETC: سقف عرضه‌ای معادل ۲۱۰,۷۰۰,۰۰۰ دارد؛ یعنی مجموع واحدهای منتشرشده از اتریوم کلاسیک بیش از این عدد نمی‌تواند باشد. اتریوم کلاسیک معمولاً قیمت و ارزش بازار کمتری نسبت به اتریوم دارد.

موارد استفاده

اتریوم: به‌طور گسترده برای ساخت و اجرای برنامه‌های غیرمتمرکز، قراردادهای هوشمند و پلتفرم های دیفای استفاده می‌شود.
ETC: نیز از قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز پشتیبانی می‌کند، اما جامعه کاربران آن نسبت به اتریوم کوچک‌تر است.

به‌طور خلاصه، اتریوم کلاسیک و اتریوم فلسفه و تاریخچه‌های متفاوتی دارند. اتریوم به‌دلیل انعطاف‌پذیری و تمایل به ایجاد تغییرات در مواقع ضروری شناخته شده است، در حالی که ETC تغییرناپذیری بلاک چین را در اولویت قرار می‌دهد.

اتریوم شاهد پذیرش، توسعه و موارد استفاده گسترده‌تری بوده است، اما اتریوم کلاسیک یک بلاک چین خاص است و کسانی را که برای اصول اساسی آن ارزش قائل هستند، جذب می‌کند. انتخاب بین این دو بلاک چین به اولویت‌ها و باورهای افراد درمورد فناوری بلاک چین بستگی دارد.

شبکه اتریوم کلاسیک چگونه کار می‌کند؟

اتریوم کلاسیک بر اساس فناوری بلاک چین ساخته شده است. تراکنش‌های ارز دیجیتال بومی آن و قراردادهای هوشمند ساخته‌شده روی آن در این بلاک چین ثبت می‌شود. شبکه اتریوم کلاسیک نیز مانند ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز دیگر از شبکه‌ای از نودها تشکیل شده است.

این نودها نقش‌های مختلفی مانند اعتبارسنجی تراکنش‌ها، حفظ یک نسخه از بلاک چین و اجرای قراردادهای هوشمند را ایفا می‌کنند. از آنجا که اتریوم کلاسیک نیز، مانند بسیاری از دیگر ارزهای دیجیتال، پلتفرمی غیرمتمرکز است، هرکسی می‌تواند یک نود را در آن اجرا کند و به ایفای نقش در این شبکه بپردازد.

نقش استخراج‌کنندگان

یکی از مهم‌ترین نقش‌های سازنده در شبکه اتریوم کلاسیک برعهده ماینرهاست. آگاهی از اینکه نقش استخراج‌کنندگان در این شبکه چیست به درک بیشتر از نحوه کار آن کمک می‌کند.

اتریوم کلاسیک، مانند بیت کوین، از مکانیسم اثبات کار برای اجماع و تأمین امنیت شبکه استفاده می‌کند. سرپا نگه داشتن این مکانیسم برعهده ماینرهاست. ماینرها نودهای خاصی هستند که امنیت شبکه را حفظ می‌کنند و بلاک‌های جدید را می‌سازند. پاداش کار ماینرها در قالب ارز دیجیتال ETC به آن‌ها پرداخت می‌شود.

کاربران با انتقال ETC از یک آدرس یا همان کیف پول ETC به آدرسی دیگر، تراکنش‌ها را به شبکه ارسال می‌کنند. این تراکنش‌ها در شبکه منتشر می‌شوند و نودها اعتبار آن‌ها را تأیید می‌کنند. پس از تأیید، ماینرها آن‌ها را در بلاک بعدی می‌گنجانند و به بلاک چین اضافه می‌کنند.

پشتیبانی از قراردادهای هوشمند

یکی از دیگر از قابلیت‌های شبکه اتریوم کلاسیک پشتیبانی از قراردادهای هوشمند است که پیش‌تر درباره آن نوشتیم. این‌ها قراردادهایی خوداجرا هستند که قوانین و شرایطشان در کد آن‌ها جاگذاری شده است. هنگامی که شرایط خاصی برآورده می‌شود، قرارداد هوشمند به‌طور خودکار تراکنش‌های لازم را ارسال می‌کند.

قابلیت پشتیبانی از قراردادهای هوشمند بستری را برای توسعه‌دهندگان فراهم کرده تا برای ساخت برنامه‌های غیرمتمرکز امکانات نامحدودی را در اختیار کاربران اتریوم کلاسیک قرار دهند. صرافی‌های غیرمتمرکز، پلتفرم‌های دیفای و پلتفرم‌های بازی از جمله همین قراردادهای هوشمند هستند.

حاکمیت غیرمتمرکز

یکی از پیامدهای غیرمتمرکزبودن، حاکمیت غیرمتمرکز است؛ یعنی تصمیم‌گیری درمورد ارتقا و تغییرات شبکه از طریق بحث‌های اجتماعی و اجماع بین توسعه‌دهندگان، استخراج‌کنندگان و اپراتورهای نود گرفته می‌شود. این مدل حاکمیت غیرمتمرکز با اصول اصلی اتریوم کلاسیک هماهنگ است.

در اصل، شبکه ETC به‌عنوان یک دفتر کل غیرمتمرکز، ایمن و غیرقابل‌تغییر عمل می‌کند که به کاربران امکان ارسال ETC، اجرای قراردادهای هوشمند و ساخت برنامه‌های غیرمتمرکز را می‌دهد. اتریوم کلاسیک برای حفظ یکپارچگی و امنیت شبکه به ماینرها و اپراتورهای نود متکی است.

مزایا و معایب اتریوم کلاسیک چیست؟

اتریوم کلاسیک مجموعه‌ای از مزایا و معایب خاص خود را دارد. در اینجا برخی از مزایا و معایب آن به طور خلاصه آورده شده است.

مزایا

تغییرناپذیری: اتریوم کلاسیک به حفظ اصل تغییرناپذیری مشهور است؛ به این معنی که تراکنش‌ها و قراردادهای هوشمند روی بلاک چین قابل‌تغییر نیستند. این می‌تواند برای کسانی که به ماهیت برگشت‌ناپذیر فناوری بلاک چین اهمیت می‌دهند جذاب باشد.

عدم تمرکز: ETC سطح بالایی از تمرکززدایی را حفظ می‌کند که به جلوگیری از سانسور و نفوذ خارجی کمک می‌کند.

قراردادهای هوشمند: اتریوم کلاسیک از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کند و امکان ایجاد برنامه‌های کاربردی غیرمتمرکز را دارد که می‌تواند فرایندهای مختلف را ساده کرده و نیاز به واسطه‌ها را از بین ببرد.

آزاد و بدون نیاز به مجوز: ETC، مانند بیشتر ارزهای دیجیتال، منبع‌باز (open-source) و بدون نیاز به مجوز (permissionless) است. هرکسی می‌تواند در شبکه مشارکت کند، ETC استخراج کند، برنامه‌های غیرمتمرکز بسازد یا از ارز دیجیتال بومی آن برای تراکنش‌ها استفاده کند.

معایب

چالش امنیتی و حملات ۵۱٪: حمله ۵۱ درصد که به حمله اکثریت یا حمله دوگانه نیز شهرت دارد، تهدیدی امنیتی است که می‌تواند در شبکه‌های بلاک چین رخ دهد، به‌ویژه در شبکه‌هایی که از مکانیسم اجماع اثبات کار استفاده می‌کنند. در حمله ۵۱٪ یک مهاجم کنترل بیش از ۵۰ درصد از قدرت استخراج یا منابع محاسباتی شبکه را به دست می‌آورد. با این کار، مهاجم این امکان را می‌یابد که هر تغییری می‌خواهد روی بلاک چین ایجاد کند.

پذیرش محدود: اتریوم کلاسیک در مقایسه با همتای خود، اتریوم (ETH)، پذیرش و کاربرد کمتری دارد. به همین دلیل، برنامه‌های کاربردی کمتری روی این شبکه ایجاد شده است و افراد و شرکت‌های کمتری ارز دیجیتال ETC را به‌عنوان روش پرداخت پذیرفته‌اند.

توسعه و جامعه: توسعه و پشتیبانی جامعه برای اتریوم کلاسیک به‌اندازه اتریوم گسترده نیست. این مسئله باعث شده است که نوآوری در این شبکه سرعت کمتری داشته باشد؛ چراکه توسعه‌دهندگانی که روی این شرکت کار می‌کنند کمتر از اتریوم است.

سؤالات متداول

جمع‌بندی

در این مطلب توضیح دادیم که اتریوم کلاسیک چیست و چگونه به وجود آمد. این شبکه بلاک چینی مانند برخی دیگر از پروژه‌های بلاک چین، نقشه راه رسمی و جامعی ندارد و این باعث انتقادهای بسیاری شده است. برنامه‌های توسعه و بهبود آن اغلب در داخل جامعه مورد بحث و هماهنگی قرار می‌گیرد.

به‌عقیده جامعه اتریوم کلاسیک، آن‌ها نیاز به نقشه راه ندارند، چراکه رویکردشان به توسعه به‌دلیل ماهیت غیرمتمرکز آن و دنباله‌روی از بیت کوین، از یک شرکت معمولی یا پروژه ارز دیجیتال متمایز است. توسعه اتریوم کلاسیک غیرمتمرکزتر بوده و تیم‌ها و افراد مختلف در پیشرفت آن سهیم هستند.

آینده اتریوم کلاسیک کمتر از اتریوم روشن به نظر می‌رسد. یکی از دلایل این امر این است که نگرانی‌های امنیتی پیرامون اتریوم کلاسیک وجود دارد که سرمایه‌گذاران را از آن فراری می‌دهد.

سرمایه‌گذاران طی سال‌ها به‌دلیل هک‌شدن سیستم اعتماد خود را به آن از دست داده‌اند. ازاین‌رو، تا زمانی که اتریوم کلاسیک نتواند کد و نرم‌افزار خود را برای جلوگیری از هک‌های آینده توسعه دهد، این بی‌اعتمادی ادامه دارد.