تحلیل فاندامنتال ارزهای باثبات

ارزهای دیجیتال باثبات با هدف نگهداری ارز دیجیتالی که ارزش آن برابر با یک واحد از یکی از پول‌های رایج سنتی (فیات) باشد، طراحی شده است.

این نوع از ارزهای دیجیتال به تازگی به شدت مورد استقبال قرار گرفته‌اند، که مهم‌ترین علت محبوبیت آنها را می‌توان وجود نوسانات شدید ارزهای دیجیتال رایج و در امان ماندن این ارزها از نوسانات عجیب و غریب این بازار دانست.

با وجود اینکه روش‌های کار ارزهای دیجیتال باثبات مختلف، با یکدیگر فرق می‌کند اما به نظر می‌رسد وجه مشترک در تمام آنها این است که در این ارزها با وجود یک پشتوانه با ارزش، قیمت در یک مقدار ثابت نگه داشته می‌شود.

بیشتر این ارزهای دیجیتال باثبات، با پشتوانه دلار ایجاد شده‌ و قیمت آنها نیز یک رابطه یک به یک با دلار دارد، یعنی هر واحد از ارز دیجیتال باثبات ایجاد شده با پشتوانه دلار، تحت هر شرایطی برابر با یک دلار خواهد بود.

اما برخی از این ارزها نیز با پشتوانه دارایی‌های با ارزش دیگری مانند طلا یا نقره ایجاد شده‌اند و قیمت آنها نیز به قیمت این دارایی‌ها وابسته خواهد بود. با وجود وابستگی این ارزهای دیجیتال باثبات به دارایی‌های با ارزشی در دنیای واقعی مانند دلار، طلا، نقره و .. ، قیمت این ارزها از نوسانات شدیدی که در بازار ارزهای دیجیتال بسیار رایج است، در امان خواهد بود.

انواع

ارزهای دیجیتال باثباتی که تاکنون ایجاد شده‌اند را می‌توان در دو دسته‌بندی بزرگ قرار دارد، آنهایی که پشتوانه دارند و بدون پشتوانه‌ها.

ارزهای دیجیتال باثبات باپشتوانه

شرکت‌های ارزهای دیجیتال باثبات باپشتوانه، ارزهای دیجیتالی ایجاد می‌کنند که در واقعیت، یک دارایی با ارزش مانند دلار، طلا و .. پشتوانه آن‌هاست.

در واقع حجم توکن‌هایی از ارز دیجیتال باثبات که این شرکت‌ها تولید می‌کنند باید مطابق با سرمایه واقعی‌ای باشد که آنها در نزد خود به عنوان تضمین یا پشتوانه آن ارز نگهداری می‌کنند. یکی از ارزهای دیجیتال باثباتی که بر این اساس ایجاد شده و محبوبیت زیادی نیز دارد، تتر (USDT) است.

بنابراین، انتظار می‌رود شرکت تتر به ازای هر یک واحد تتری که ایجاد می‌کند، یک واحد دلار آمریکا را به عنوان پشتوانه آن، نزد خود نگه دارد و بر این اساس این شرکت تنها زمانی می‌تواند توکن‌های جدیدی از تتر ایجاد کند که معادل دلاری آن را به صورت فیزیکی نزد خود ذخیره و نگهداری کند.

برخی از این ارزهای دیجیتال باپشتوانه به‌جای اینکه با پشتوانه یک دارایی با ارزش فیزیکی مثل دلار یا طلا ایجاد شوند، با پشتوانه یک ارز دیجیتال دیگر ایجاد می‌شوند. از این ارزها، اغلب با عنوان ارزهای باثبات با پشتوانه ارزهای دیجیتال نام برده می‌شود.

از سوی دیگر، ارزهای دیجیتال باثبات بدون پشتوانه وجود دارند که از یک الگوریتم ریاضی برای کنترل عرضه توکن‌های خود استفاده می‌کنند که بتواند قیمت توکن‌ها را در یک قیمت ثابت از پیش تعیین شده نگه دارند.

در بیشتر موارد، هدف این ارزهای دیجیتال باثبات بدون پشتوانه این است که با استفاده از یک الگوریتم و بدون نیاز به وجود یک پشتوانه با ارزش، قیمتشان در نزدیکی ۱ دلار آمریکا نگه‌ داشته شود.

دلیل ایجاد

ایده‌ای که پشت ایجاد ارزهای دیجیتال باثبات وجود دارد، ارائه برخی از مزایای ارزهای فیزیکی (فیات) و ارزهای دیجیتال باهم است.

در حال حاضر، ارزهای دیجیتال باثبات به عنوان حصاری در برابر نوسانات شدید بازار ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما می‌توان آنها را به عنوان یک ارز پایدار که شفافیت، تمرکززدایی و حفظ حریم خصوصی بیشتری ارائه می‌دهد نیز مورد استفاده قرار داد.

علاوه بر این، در مقایسه با ارزهای سنتی (فیات)، از آنجایی که این ارزهای دیجیتال باثبات، سرعت بالاتر و کارمزد کمتری برای انجام تراکنش‌ها ارائه می‌دهند، هم برای پرداخت‌های روزمره و هم برای پرداخت‌های بین المللی بسیار مفیدتر از ارزهای فیات هستند.

مهم‌ترین کاربردها

کاربرد اصلی ارزهای دیجیتال باثبات موجود، امکان استفاده از یک واحد با ارزش در سراسر جهان بود که بطور کارآمد و با صرف حداقل هزینه و همچنین با کمترین نوسان قیمت باشد، بطوری‌ که قیمتش مستقل از بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتال باشد.

علاوه بر این، ارزهای دیجیتال باثبات امکان سود آربیتراژی (آربیتراژ (Arbitrage) به معنای کسب سود از تفاوت قیمت بین یک دارایی در دو یا چند بازار مختلف است) را به راحتی فراهم می‌کنند، زیرا قبل از بوجود آمدن ارزهای دیجیتال باثبات، از آنجایی که انجام مبادلات (خرید و فروش بیت‌کوین) در صرافی‌ها توسط فیات به کندی صورت می‌گرفت، امکان بهره بردن از سود آربیتراژی فراهم نبود.

روند ایجاد

نسل اول ارزهای دیجیتال باثبات که تتر (USDT) بود با هدف ارائه یک ارز دیجیتال مبتنی بر بلاک‌چین بدون نوسان قیمت ایجاد شد (وایت پیپر تتر بطور رسمی در سال ۲۰۱۴ منتشر شد).

تتر به عنوان یک ارز دیجیتال باثبات، با پشتوانه دلار آمریکا ایجاد شد، اما سایر ارزهای دیجیتال باثبات اولیه از جمله BitUSD و NuBits وابسته به یک الگوریتم بودند. در واقع این ارزهای باثبات از یک روش بدون نیاز به پشتوانه فیات برای ثابت نگه داشتن قیمت خود استفاده می‌کردند.

نسل دوم ارزهای دیجیتال باثبات، از جمله USD Coin، TrueUSD و  Dai با هدف افزایش شفافیت در مدل کاری نسبت به ارزهای دیجیتال باثبات نسل اول ایجاد شدند. این افزایش شفافیت شامل انتشار مسائل حسابرسی مربوط به ارزهای دیجیتال باثباتی که توسط یک حساب بانکی پشتیبانی می‌شوند، و یک روال پشتوانه‌ای واضح‌تر برای ارزهای دیجیتال باثبات بدون پشتوانه‌ای که پشتوانه آنها دلار و حساب بانکی نیست، مانند Dai، شد.

با توجه به آنچه تاکنون گفته شد، به نظر می‌رسد، JPM Coin به عنوان پیشرو نسل سوم ارزهای دیجیتال باثبات باشد که بخش خاصی از بازار، یعنی موسسات مالی را هدف گرفته است.

با توجه به اینکه چنین ارزهایی به یک بلاک‌چین خصوصی وابسته هستند، برای اهداف خاصی از جمله بهبود زمان پرداخت و فرآیندهای پرداخت درون موسسات مالی، ایجاد شده‌اند.

بر اساس اطلاعات اخیری که توسط جی‌پی‌مورگان ارائه شده است، JPM Coin ممکن است یک رقیب اساسی برای ریپلی باشد که در حال حاضر با بیش از ۱۰۰ موسسه برای بلاک‌چین خود که به عنوان یک جایگزین برای سوئیفت به حساب می‌آیند ،همکاری می‌کند.

ویژگی‌های ارزهای باثبات باپشتوانه فیات

ارزهای دیجیتال باثبات با پشتوانه فیات دارای ویژگی‌هایی هستند که در زیر به چند مورد از آنها اشاره شده است.

جایگزینی برای فیات در معاملات صرافی‌ها

موسسات سرمایه‌گذاری، می‌توانند قبل از اینکه دارایی‌های خود را به صرافی‌های مختلف انتقال دهند، آن را تبدیل به ارزهای دیجیتال باثبات کنند، تا از امکانات و سرعت بیشتری در مبادلات خود بهره ببرند.

قیمت‌های باثبات

با توجه پشتوانه داشتن این ارزها، خرید و فروش سایر ارزهای دیجیتال با ارزهای دیجیتال باثبات بسیار آسان خواهد بود. ارزهای دیجیتال باثباتی که پشتوانه فیات دارند، بیشتر برای خرید و فروش‌های OTC معروف هستند و مورد استفاده قرار می‌گیرند.

قابلیت درک آسان مفاهیم مربوط به آنها

سرمایه‌گذاران اعتماد بیشتری به ارزهای دیجیتال باثبات با پشتوانه فیات نسبت به ارزهای دیجیتال باثبات الگوریتمی (که بر اساس یک الگوریتم ریاضی قیمتشان ثابت می‌ماند) دارند، زیرا درک سازوکار این نوع ارزها برای آنها آسان‌تر است.

بازار ارزهای دیجیتال باثبات، با ظهور مدل‌های جدید و با دو تقسیم بندی بین ارزهای دیجیتال باثبات باپشتوانه و بدون پشتوانه، همچنان به رشد و تکامل خود ادامه می‌دهد. در ارزهای دیجیتال باثبات با پشتوانه، هم فیات و هم سایر ارزهای دیجیتال می‌توانند به عنوان پشتوانه‌ای برای به حداقل رساندن نوسانات قیمت مورد استفاده قرار گیرند، اما در ارزهای دیجیتال باثبات بدون پشتوانه، الگوریتم‌های مختلفی برای حفظ ثبات قیمت مورد استفاده قرار می‌گیرند.

در جدول زیر یک مقایسه کلی بین چندین ارز دیجیتال باثبات باپشتوانه فیات صورت گرفته است. لازم به ذکر است اطلاعات مربوط به جدول زیر در تاریخ ۱ مارس ۲۰۱۹ توسط تیم بایننس جمع‌آوری شده است.

سه ارز دیجیتال پایداری که از نظر حجم سرمایه درمیان صد ارز دیجیتال برتر قرار دارند، به ترتیب تتر (USDT)، دای (DAI) و پگزوس (Paxos) هستند که در زیر به بررسی مختصری درباره آنها می‌پردازیم.

تتر (Tether)

تتر توسط صرافی بیتفینکس ایجاد شد و سپس توسط بسیاری از صرافی‌ها به عنوان ارز دیجیتال باثبات مورد استفاده قرار گرفت. سوالات زیادی پیرامون تتر و اینکه آیا واقعا به همان اندازه‌ای که توکن تتر ایجاد شده، دلار در حساب بانکی پشتوانه آن وجود دارد یا خیر، هست.

از زمان ایجاد تتر در سال ۲۰۱۴، پروژه‌های ارز دیجیتال باثبات مختلفی با هدف رفع بی‌ثباتی ذاتی ارزهای دیجیتال راه‌اندازی شدند. اکثر پروژه‌های ارز دیجیتال باثبات موجود یا بطور مستقیم ایجاد شدند، مانند دلار جمینی (Gemini Dollar) و یا به صورت غیرمستقیم، یعنی توسط صرافی‌های ارزهای دیجیتال ایجاد شده‌اند مانند تتر (USDT)، و یا توسط شرکت‌ها و موسسات خصوصی ایجاد شده‌اند، مانند TrueUSD و NuBits.

تتر در حال حاضر به عنوان شناخته شده‌ترین ارز دیجیتال باثبات و همچنین ارز دیجیتال باثباتی که بالاترین حجم سرمایه یا مارکت‌کپ را دارد، شناخته می‌شود.

با توجه به اینکه تتر یک ارز دیجیتال باثبات با پشتوانه دلار است، با این هدف ایجاد شده که یک رابطه یک به یک با دلار آمریکا داشته باشد، یعنی هر واحد آن برابر با ۱ دلار آمریکا باشد. اما از زمانی که ۳۱ میلیون دلار تتر در سال ۲۰۱۷ هک شدند، نگرانی‌های زیادی درباره امنیت تتر بوجود آمده است.

دای (DAI)

ارز DAI یک ارز دیجیتال باثبات است که توسط تیم MakerDAO در دسامبر سال ۲۰۱۷ ایجاد شد. این ارز دیجیتال باثبات با استفاده از تکنولوژی قرارداد هوشمند اتریوم ایجاد شده و یک رابطه یک به یک با دلار آمریکا دارد و همواره قصد دارد قیمت خود را در نزدیکی ۱ دلار آمریکا حفظ کند.

برخلاف سایر ارزهای دیجیتال باثبات مانند تتر، که برای پشتوانه دلاری خود نیاز به یک حساب بانکی و در نتیجه سیستم بانکداری سنتی دارند و به نوعی بخشی از آن متمرکز محسوب می‌شود، با توجه به اینکه DAI با پشتوانه دلار ایجاد نشده است، نیازی به حساب بانکی دلاری به عنوان پشتوانه و در نتیجه سیستم بانکداری سنتی ندارد.

این عدم نیاز به بانکداری سنتی و در نتیجه تمرکز زدایی DAI مورد استقبال بسیاری قرار گرفته است. همانطور که گفته شد، ارزهای دیجیتال باثبات غالبا با پشتوانه حساب بانکی با دلار امریکا هستند، اما DAI از جمله ارزهای دیجیتال باثباتی است که به پشتوانه یک ارز دیجیتال دیگر ایجاد شده است که در این مورد، DAI به پشتوانه ارز دیجیتال اتر (Ether) ایجاد شده است.

ارز دیجیتال باثبات DAI قادر است با تغییر دائم عرضه توکن‌های DAI از انحراف قیمت آن از ۱ دلار آمریکا جلوگیری کرده و قیمت آن همواره در نزدیکی ۱ دلار باقی بماند.

پگزوس (PAX)

ارز PAX یک ارز دیجیتال باثبات است که بطور کامل توسط دلار آمریکا پشتیبانی می‌شود.

این ارز دیجیتال توسط وزارت امور مالی نیویورک نیز مورد تایید قرار گرفته است. توکن PAX یک توکن ERC20 است، بدین معنا که این توکن بر روی بلاک‌چین اتریوم ساخته شده است. قیمت هر توکن PAX قرار است همواره دقیقا برابر با ۱ دلار آمریکا نگه داشته شود. همچنین از آنجایی که PAX نسبت به تتر از شفافیت بیشتری برخوردار است، می‌تواند به عنوان یک جایگزین خوب برای تتر باشد. حال به بررسی ارز دیجیتال باثباتی که به تازگی توسط بانک بزرگ J.P.Morgan ارائه شده می‌پردازیم.

ارز دیجیتال باثبات جی‌پی مورگان

ارزهای دیجیتال با ثبات با پشتوانه فیات بطور فزآینده‌ای در حال گسترش هستند، زیرا این ارزهای دیجیتال، بخشی از ویژگی‌های بلاک‌چین مانند شفافیت و سرعت را با ویژگی عدم نوسان قیمت و درنتیجه نداشتن ریسک در مقایسه با بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتال، ترکیب می‌کنند.

در اواخر سال ۲۰۱۷، مدیرعامل شرکت بزرگ سرویس‌های مالی جی‌پی‌مورگان (JP Morgan)، جیمی دیمون (Jamie Dimon) بیت‌کوین را یک کلاه برداری بزرگ توصیف کرد. با این وجود این شرکت از سال ۲۰۱۵ تاکنون در حال کار بر روی کاربردهای تکنولوژی بلاک‌چین و ساخت Quorum که یک نسخه خصوصی و مجاز از اتریوم می‌باشد، بوده است.

در ۱۴ فوریه ۲۰۱۹، جی‌پی‌مورگان اولین نسخه آزمایشی از محصولات بلاک‌چین خود، تحت عنوان ارز دیجیتالJPM  که یک ارز دیجیتال باثبات است و با یک نسبت ۱:۱ توسط ذخایر فیات پشتیبانی می‌شود، را معرفی کرد.

ارز دیجیتال باثبات JPM  با هدف امکان مبادلات سریع و لحظه‌ای، کاهش ملزومات مربوط به سرمایه‌گذاری، کاهش خطرات مرتبط با پرداخت‌های مالی و … بر اساس نوآوری‌های دفترکل توزیع‌شده و بلاک‌چین ایجاد شد.

ارز دیجیتال JPM، توسط ذخایر حساب بانکی فیات مشتریان بانک جی‌پی ‌مورگان پشتیبانی می‌شود.

این پشتیبانی در ابتدا  فقط به حساب بانکی‌های دلاری محدود خواهد شد اما از نظر تئوری این پشتیبانی می‌تواند توسط هر واحد پول فیاتی که حساب بانکی آن در بانک جی‌پی مورگان وجود داشته باشد، توسعه پیدا کند.

اگر نسخه آزمایشی ارز JPM با موفقیت راه‌اندازی شود، می‌تواند در آینده در فرم‌های مختلفی از جمله JPMUSD (که ارز دیجیتال JPM ای است که پشتوانه آن دلار آمریکاست)، JPMJPY (که ارز دیجیتال JPM ای است که پشتوانه آن ین چین است) و JPMEUR (که ارز دیجیتال JPM ای است که پشتوانه آن یورو است) وجود داشته باشد.

کاربردها و طراحی

برای این پروژه آزمایشی، جی‌پی‌مورگان بطور خاص، موسسات مالی مانند بانک‌ها، کارگزاران، و سایر ارگان‌های بزرگ را برای انجام مبادلات در یک اکوسیستم بسته، هدف قرار داده است.

جی‌پی مورگان در این مورد، شفاف‌سازی کرده که هدف ارائه این نمونه آزمایشی تست ارزهای دیجیتال باثبات و تکنولوژی‌های بلاک‌چین است که از این طریق بتوان فرآیندهای داخلی سیستم‌ها را بهبود داد و به دنبال آن افزایش راندمان و همچنین کاهش هزینه‌ها برای مشتریان را به ارمغان آورد.

با وجود اینکه موارد استفاده و کاربردهای ارز دیجیتال باثبات JPM کمی با ارزهای دیجیتال باثبات دیگر فرق دارد، اماسازوکاری که توسط آن، این ارز ایجاد شده، مبادلات با آن صورت گرفته و خرید و فروش با آن انجام می‌شود، مشابه سایر ارزهای دیجیتال باثبات باپشتوانه‌ای که در حال حاضر وجود دارند، است.

تکنولوژی JPM Coin- بلاک‌چین کورِم

جی‌پی‌مورگان که یکی از بزرگترین اعضای بخش سرمایه‌گذاری انجمن اتریوم بود، بلاک‌چین خود را با عنوان کورِم Quorum که یک فورک از اتریوم محسوب می‌شود، ایجاد کرد.

ارز دیجیتال باثبات جی‌پی‌مورگان بر روی بلاک چین کورِم ، که یک شبکه مجاز است ایجاد خواهد شد، که شامل دو بخش جداگانه عمومی و خصوصی است و امکان تبادل اطلاعات خصوصی را برای اعضای شبکه فراهم می‌کند.

بر خلاف بلاک‌چین عمومی اتریوم که در حال انتقال از الگوریتم اثبات انجام کار به الگوریتم اثبات دارایی است، بلاک چین کورِم دو گزینه برای الگوریتم مکانیسم توافق جمعی در اختیار قرار می‌دهد، که شامل رفت (Raft) و استانبول بیزانتین (Istanbul Byzantine) می‌شود.

مکانیسم توافق جمعی “رفت (Raft)”

الگوریتم توافق جمعی رفت، یک الگوریتم توافق جمعی مبتنی بر فالت تلورانس است که به زبان ساده الگوریتمی است که در آن همیشه یک پلن یا برنامه دومی در صورت بروز هرگونه مشکلی در پلن اول وجود دارد که از این جهت در مقابل بیزانتین فالت تلورانس قرار می‌گیرد که در آن فرض می شود نود اصلی یا نود پیشرو هیچ‌گاه مخرب نخواهد بود و تمام دنبال‌کننده‌ها، بلوک‌هایی که توسط نود اصلی یا پیشرو پیشنهاد می‌شود را بدون پرسیدن هیچ‌گونه سوالی کپی می‌کنند.

در مکانیسم توافق جمعی Raft، اگر نود اصلی به هر دلیلی از کار بیفتد، باقی‌مانده شبکه بطور خودکار، پس از گذشت یک زمان از پیش تعیین شده‌ای، یک نود پیشروی دیگر انتخاب کرده و پس از آن شبکه همچنان به کار خود ادامه می‌دهد.

زمانی که نود پیشروی اولیه که از کار افتاده بود، بهبود می‌یابد، به عنوان یک دنبال کننده نود پیشروی جدید فعالیت خود را از سر خواهد گرفت و شروع به کپی کردن نودهایی می‌کند که زمانی که آفلاین بوده، از دست داده است.

مکانیسم رفت تنها زمانی بلوک‌ ایجاد می‌کند که تراکنش های نامعلوم وجود داشته باشند، که این کار منجر به ذخیره حجم بسیار زیادی از حافظه می‌شود. مزیت استفاده از تئوری Raft، در مقایسه با مکانیسم توافق جمعی Istanbul BFT سریعتر بودن زمان بالقوه ایجاد بلوک‌ها است، همانطور که در بالا نیز گفته شد، در مکانیسم توافق جمعی Raft، فرض می شود هیچ نود مخربی وجود ندارد، بنابراین، از نظر تئوری واضح است که برای تایید تراکنش‌ها به زمان کمتری نیاز هست.

مکانیسم توافق جمعی فالت تلورانس بیزانتین استانبول

این مکانیسم توافق جمعی، پیاده سازی عملی فالت تلورانس بیزانتین است که در آن، بانک‌ها یا معامله‌گران، بدون سابقه روابط تجاری قبلی می‌توانند تا زمانی که کمتر از یک سوم نودها معیوب هستند، با یکدیگر معامله کنند. اگرچه زمان بلوک در این مکانیسم ممکن است نسبت به مکانیسم قبلی، از نظر تئوری آهسته‌تر باشد، اما در واقعیت هموراه ثابت است.

ثابت بودن زمان بلوک‌ها در این مکانیسم امکان پیش‌بینی اینکه دقیقا چه زمانی به چه شماره بلوکی می‌رسد را فراهم می‌کند، اما این عیب را نیز دارد که بلوک‌های خالی که هیچ تراکنشی در آن‌ها ثبت نشده‌ نیز استخراج می‌شوند.

بنابراین، انتخاب زمان بلوک یک عامل کلیدی و مهم برای اطمینان از استفاده بهینه از این شبکه است. از آنجایی که کورِم یک فورک از بلاک چین اتریوم است، بخشی از قسمت‌های اساسی آن با تکنولوژی بلاک‌چین اتریوم مشترک است، که به تعدادی از این اشتراکات در زیر اشاره می‌کنیم.

زیرساخت‌های اساسی

بلاک چین کورِم به عنوان یک هاردفورک از اتریوم، بیشتر کدهایش را با اتریوم به اشتراک می‌گذارد.

توسعه‌های آینده

بلاک چین کورِم می‌تواند برای به‌روز‌رسانی‌های آینده خود، به عنوان فورکی از اتریوم، از به‌روز‌رسانی‌های اتریوم استفاده کرده و خود را با آن تطبیق دهد و مشکلات بلاک‌چین خود را از این طریق حل نماید.

استانداردهای یکسان

قراردادهای هوشمند کورِم که با استفاده از زبان برنامه‌نویسی سالیدیتی (Solidity) نوشته شده و با استفاده از ماشین مجازی اتریوم کامپایل یا اجرا شده‌اند، این امکان را فراهم می‌کنند، که توسعه‌دهندگان بتوانند بر روی توسعه اتریوم و کورِم به صورت همزمان کار کنند.

توکن‌های مبتنی بر ERC-۲۰ نیز می‌توانند در بلاک‌چین کورِم ایجاد شوند، مانند ساختاری که برای ایجاد توکن‌های ERC-20 بر روی بلاک‌چین اتریوم انجام می‌شد.

این استانداردهای مشترک می‌تواند منجر به همکاری مشترک بین توسعه‌دهندگان اتریوم و کورِم و در نتیجه منفعت هر دو پروژه شود. با این حال، کورِم به عنوان یک شبکه خصوصی مجاز، طرح و ایده ارزشمندی ارائه می‌کند که از چندین نظر با بلاک‌چین اتریوم تفاوت دارد. در ادامه به چند مورد از این تفاوت‌ها اشاره می‌شود.

تراکنش‌های سریعتر و قابلیت مقیاس‌پذیری بهتر

با توجه به وضعیت شبکه کورِم و قراردادهای هوشمند موجود در آن، انتظار می‌رود، بلاک‌چین کورِم ده‌ها تا صدها تراکنش در ثانیه را انجام دهد.

ویژگی‌های افزوده در حوزه حریم خصوصی

در بلاک‌چین کورِم قابلیت انتخاب بین حالت‌های عمومی و خصوصی وجود دارد. در حالت خصوصی تراکنش‌های خصوصی، رمزگذاری شده و در بلوک‌های موجود قرار می‌گیرند. با این حال، داده‌هایی که به عنوان تراکنش‌های خصوصی رمزگذاری شده‌اند، فقط توسط اعضای گروه‌های خصوصی می‌توانند رمزگشایی شوند.

از سوی دیگر، در حالت عمومی، تراکنش‌های عمومی مانند روندی که در بلاک چین اتریوم وجود داشت، در بلوک‌ها قرار گرفته و توسط هر شرکت‌کننده قابل اعتمادی که در شبکه خصوصی قرار دارد، قابل رویت خواهند بود.

شبکه مجاز

در مراحل اولیه کورِم، فقط شرکت‌کنندگان قابل اعتماد توسط شبکه پذیرفته می‌شدند و هر شرکت کننده جدید می‌بایست به صورت دستی تایید می‌شد. با این وجود، جی‌پی‌مورگان در حال برنامه‌ریزی برای معرفی ابزارهای مدیریت قراردادهای هوشمند است که از این طریق بتواند این مسئولیت متمرکز را اداره کند.

مقایسه ارز دیجیتال جی‌پی‌مورگان با ریپل

ریپل شرکتی است که بخاطر ایجاد توکن XRP شناخته می‌شود و اکنون با داشتن حجم سرمایه ۱۲.۸ میلیارد دلاری در رده سوم ارزهای دیجیتال قرار دارد. این شرکت یک شبکه پرداختی ساخته که با نام ریپل‌نت شناخته می‌شود. این شبکه به یک پایگاه داده توزیع‌شده‌ای به نام دفترکل XRP وابسته است.

شبکه ریپل‌نت، یک سیستم مبادله (صرافی) برای ارزهای فیات است که بر روی راه‌های پرداخت‌های جهانی برای بانک‌ها و سایر موسسات مالی تمرکز دارد.

سه محصول کلیدی ریپل شامل، xRapid (با استفاده از XRP و دفتر کل توزیع شده آن)، xCurrent و xVia می‌شود.

در ادامه یک مقایسه بین مشخصات کلی ریپل و ارز دیجیتال جی‌پی‌مورگان انجام شده است.

ریپل در حال ساخت یک اکوسیستم با هدف بهبود مبادله کارآمد پول در سراسر جهان است. تیم این پروژه بر روی ارائه یک اکوسیستم کامل کار می‌کنند که XRP یکی از اجزای مهم این اکوسیستم است.

از سوی دیگر، به نظر می‌رسد جی‌پی‌مورگان به دنبال ارائه یک راه‌حل وابسته به بلاک‌چین خود یعنی کورِم با هدف کمک به موسسات مالی برای بهبود سیستم‌های پرداختی است. از آنجایی که ارز دیجیتال باثبات JPM در حال حاضر فقط به مشتریان موسسه مالی جی‌پی‌مورگان دسترسی دارد، بسیار بعید به نظر می‌رسد که مشتریان یک بانک بزرگی رقیب مانند گروه سیتی‌ (Citigroup)، قادر به انجام تراکنش‌ها با استفاده از ارز دیجیتال JPM باشند، به ویژه اگر خود بانک Citigroup ارز دیجیتالی در آینده نزدیک ارائه دهد.

به این ترتیب، ارز دیجیتال JPM، نمی‌تواند سرعت یا راندمان تراکنش‌های بین بانک‌ها و موسسات مالی بزرگی که وابسته به سوئیفت هستند را بهبود بخشد. علاوه بر این به نظر می‌رسد که ریپل یکبار در گذشته بر روی ارائه یک ارز دیجیتال باثبات بانکی کار کرده و ایده آن را رد کرده است.

با یک نگاه دوباره به اکوسیستم ریپل و زیرساخت xRapid درمی یابیم که XRP در اکوسیستم ریپل مانند دلار در سیستم مالی سنتی عمل می‌کند.

در واقع XRP در اکوسیستم ریپل به عنوان ارز واسط بین فیات و ارزهای دیجیتال است. این نوع عملکرد برای شبکه‌هایی با سیستم بسته مختلف مانند ارز دیجیتال JPM این قابلیت را فراهم می‌کند تا با یکدیگر مبادله و ارتباط داشته باشند و XRP مانند پلی بین این شبکه‌ها عمل کند.

به طور کلی، به نظر می‌رسد هر دو پروژه هدف‌ها و قابلیت‌های بالقوه متفاوتی را در کوتاه‌مدت دنبال می‌کنند. در حالی که در حال حاضر هیچ همپوشانی مستقیمی بین عملکرد و کاربردهای این دو پروژه وجود ندارد، بهبودهای آینده‌ای که بر روی در دسترس قرار دادن ارز JPM، صورت خواهد گرفت، مشخص می‌کند که این دو پروژه تا چه اندازه می‌توانند رقیب هم باشند.

ارزهای دیجیتال باثبات و بلاک‌چین‌های خصوصی: نشانه‌ای از تغییر صنعت

لزوم موفق ظاهر شدن ارز دیجیتال باثبات JPM این است که موسسات مختلف باید بلاک‌چین‌های خصوصی را به عنوان یک راه‌حل حیاتی برای انجام تراکنش‌های خود، بپذیرند.

این امر می‌تواند منجر به ایجاد تغییر در کاربری موسسات سرمایه‌گذاری از ارائه توکن‌ها و ارزهای دیجیتال عمومی به ارائه راه‌حل‌هایی برای تکنولوژی‌های مختلف شود. (مانند استفاده از بلاک چین کورِم برای کاربردهای آن).

لازم به ذکر است که امروزه بعید به نظر می‌رسد که شرکت‌ها برای مدیریت داده‌های حساس داخلی خود به یک بلوک عمومی اعتماد کنند. از این رو، تقابل بین بلاک چین‌های عمومی و خصوصی، یک رقابت ساختگی و بی‌اساس است.

ظهور نسل سوم از ارزهای دیجیتال باثبات ممکن است فقط یکی از مراحل تطبیق ارزهای دیجیتال باشد.

ارزهای دیجیتال باثبات که بر بستر بلاک‌چین‌های خصوصی راه‌اندازی شده و کار می‌کنند، در طولانی مدت به افزایش آگاهی نسبت به بقیه بخش‌های بلاک‌چین و ارزهای دیجیتال، کمک خواهند کرد.

بیت‌کوین با هدف دسترسی به انجام پرداخت‌های آنلاین به صورت مستقیم از یک فرد به فرد دیگر، بدون نیاز به رفتن به بانک یا موسسات مالی ایجاد شد. ده سال پس از آن، چشم‌انداز صنعت ارزهای دیجیتال، به شدت تغییر کرد و موسسات مالی به یکی از مهم‌ترین اجزا در آینده بلاک‌چین چه در حالت خصوصی و چه در حالت عمومی، تبدیل شدند.

نتیجه‌گیری

بسیار بعید به نظر می رسد که ارز دیجیتال جی‌پی‌مورگان (JPM Coin) با توجه به ماهیت خصوصی‌ای که برای آن تعریف شده، بتوانند تغییری در صنعت ارزهای دیجیتال باثبات ایجاد کند. در حال حاضر، ارزهای دیجیتال باثباتی که توسط بانک‌ها ایجاد شده، برای ارائه یک هدف خاص طراحی شده‌اند و در نتیجه نمی‌توانند با ارزهای دیجیتال باثبات موجود رقابت کنند.

از آنجایی که ارز دیجیتال جی‌پی‌مورگان بر بستر یک بلاک‌چین خصوصی ساخته خواهد شد و استفاده از آن در ابتدا فقط محدود به شبکه جی‌پی مورگان خواهد بود، ابتکار عمل و پیشقدمی بانک بزرگ جی‌پی‌مورگان در این راه می‌تواند منجر به این شود که سایر موسسات مالی نیز با ایجاد یک ارز دیجیتال باثبات بر بستر یک بلاک‌چین اختصاصی، راه آن را دنبال کنند.

با این حال، اگر بانک‌ها باهم تعامل داشته تا منافع خود را در راستای توسعه راه‌حل‌های مشکلات بین‌ بانکی صرف کنند، از آنجایی که این بانک‌ها با هدف راه‌حل‌های بلاک‌چینی گردهم خواهند آمد، می‌تواند ریپل را با مشکل روبرو کرده و عرصه را بر آن تنگ کند.

در نتیجه، بانک‌ها در حال حاضر یکی از اجزای اصلی در مدل ارزهای دیجیتال باثبات با پشتوانه به شمار می‌روند، زیرا این موسسات مالی وظیفه حفاظت از پشتوانه بانکی ایجاد کنندگان ارزهای دیجیتال باثبات را بر عهده دارند. با توجه به اندازه، وسعت و استراتژیک بودن شبکه، بانک‌های بزرگ مانند جی‌پی مورگان می‌توانند از هر دو اهرم قدرت خود، یعنی وجود سرمایه زیاد و مشارکت‌های مختلف، برای گسترش تاثیرگذاری ارز دیجیتال باثبات خود، استفاده کنند.