مقایسه تتر و دای؛ USDT بهتر است یا DAI؟

تتر (USDT) و دای (DAI) به‌عنوان دو استیبل کوین محبوب بازار، هر دو به ارزش دلار گره خورده‌اند. برای مقایسه تتر و دای باید به موارد مختلفی مانند بلاک چین‌های پشتیبان آن‌ها، کارمزدها، کاربردها، نحوه حفظ ثبات قیمت، پشتوانه، امنیت و ریسک آن‌ها توجه کنیم.

تتر از زمان عرضه تا کنون توانسته جایگاه اول استیبل کوین‌های برتر بازار را حفظ کند و دای نیز با کاربردهای منحصربه‌فرد خود، رتبه چهارم استیبل کوین‌ها را دارد. این موارد نشان‌دهنده اهمیت استیبل کوین‌ها در بازار کریپتو هستند. برای آشنایی بیشتر پیشنهاد می‌کنیم مقاله استیبل کوین چیست و چه کاربردی دارد را مطالعه کنید.

استیبل کوین چیست؟

استیبل کوین (Stablecoin) نوعی رمز ارز است که ارزش آن به ارزش یک ارز مانند دلار آمریکا، یک کالا مانند طلا یا ادوات مالی گره خورده و اصطلاحاً پگ (Peg) شده است. آنها یک راه جایگزین برای مقابله با نوسان بالای ارزهای دیجیتال محبوب مانند بیت کوین هستند. به‌همین‌خاطر، از آن‌ها به‌عنوان یک ابزار تبادل و واسط استفاده می‌شود.

ازجمله محبوب‌ترین استیبل کوین‌های امروزی، تتر (USDT)، دای (DAI) و یواس‌دی‌سی (USDC) هستند که هر واحد آن‌ها برابر ۱ دلار آمریکاست، اما در مقایسه با یکدیگر، جایگاه‌های مختلفی در سبد سرمایه‌گذاری تریدرها دارند. مارکت کپ این بخش از بازار در زمان نگارش این مطلب در دی ۱۴۰۳، بیش از ۲۱۳ میلیارد دلار است.

بیشتر بخوانید: پگ یا وابستگی قیمت چیست؟

انواع استیبل کوین‌ها

استیبل کوین‌ها برای حفظ ثبات و گره‌خوردگی قیمت‌شان، از روش‌های متفاوتی استفاده می‌کنند از جمله:

• وثیقه فیات (Fiat-Collateralized): این نوع از استیبل کوین‌ها برای حفظ ثبات قیمت، ذخیره‌ای از یک ارز فیات مانند دلار آمریکا را به‌عنوان وثیقه نگهداری می‌کنند. مثلاً تتر از این نوع است و ترکیبی از پول نقد و دارایی‌های نقدشونده را در خزانه خود نگه می‌دارد.
• پشتوانه کالا (Commodity-Backed): ازآنجاکه قیمت این نوع از استیبل کوین‌ها به قیمت یک دارایی مانند طلا، نقره، نفت و دیگر کالاها گره خورده است، برای حفظ ثبات نیز مقدار معادل عرضه در گردش‌شان، همان کالا را در خزانه خود نگهداری می‌کنند. پکس گلد (PAXG) از این نوع است.
• وثیقه رمز ارزی (Crypto-Collateralized): این نوع از استیبل کوین‌ها به‌جای ارزهای فیات ملی، پشتوانه دیگر رمز ارزها را دارند. معمولاً هم برای حفظ بهتر ثبات قیمت، مقداری بیشتر از عرضه در گردش آن‌ها در خزانه‌هایشان نگهداری می‌شود. ارز دای از این نوع است.
• مکانیزم الگوریتمی (Algorithmic mechanism): نوع الگوریتمی ارزهای باثبات ممکن است دارایی ذخیره‌ای در خزانه خود نداشته باشد و در عوض، از الگوریتم برای حفظ گره‌خوردگی قیمت استفاده کند. ارز یو اس تی (UST) اکوسیستم ترا از این نوع است.

بیشتر بخوانید: بهترین ارز دیجیتال با پشتوانه طلا؛ ارز دیجیتال طلا چیست؟

تتر (USDT) چیست؟

تتر با نماد USDT محبوب‌ترین استیبل کوین بازار ارزهای دیجیتال است که در سال ۲۰۱۴ توسط شرکت تتر لیمیتد (Tether Ltd) عرضه شد. هر واحد توکن USDT با نسبت ۱:۱ به دلار آمریکا گره خورده است. بنابراین، قیمت تتر قرار است همیشه در محدوده ۱ دلاری باقی بماند.

بیشتر بخوانید: تتر چیست؟ همه چیز درباره استیبل کوین USDT

تتر درحال‌حاضر روی بلاک چین‌های مختلفی مانند اتریوم (ERC20)، ترون (TRC20)، بایننس اسمارت چین (BEP20)، سولانا، پالیگان، الگورند، آوالانچ و بسیاری دیگر عرضه شده است.

تاریخچه تتر

در سال ۲۰۱۲، جی.آر ویلت (J.R. Willett) پیشنهاد عرضه ارزهای دیجیتال روی شبکه بیت کوین را مطرح کرد. این ایده بعدها به ساخت یک لایه دوم روی بیت کوین به‌نام مسترکوین (Mastercoin) تبدیل شد. پروژه تتر در ابتدا تحت نام ریل کوین (Realcoin) در جولای ۲۰۱۴ (تیر ۹۳) راه‌اندازی و اولین توکن‌های آن در اکتبر آن سال (مهر ۹۳) توسط پروتکل مسترکوین روی بیت کوین عرضه شد.

در نوامبر ۲۰۱۴ (آبان ۹۳)، این پروژه به تتر ری‌برند شد و سه توکن به‌نام‌های یو‌اس‌تتر (USTether)، یوروتتر (EuroTether) و ین‌تتر (YenTether) را به‌صورت خصوصی عرضه کرد. این شرکت ادعا می‌کرد که ذخایر دلار، یورو و ین را برای هر کدام از این ارزها در خزانه خود نگهداری می‌کند. در سال ۲۰۱۵، بیتفینکس (Bitfinex) به اولین صرافی متمرکزی تبدیل شد که تتر را در پلتفرم خود لیست کرده بود. تا سال ۲۰۱۷، ارزش بازار این استیبل کوین به ۱۰ میلیون دلار رسید.

از جمله وقایع ناخوشایند در تاریخ تتر در مقایسه با دای، می‌توان به اولین دی‌پگ شدن (جدایی قیمت) آن از ارزش ثابت دلاری‌اش در سال ۲۰۱۷، سرقت ۱۳ میلیون دلار از خزانه آن در همان سال، دی‌پگینگ مجدد در سال ۲۰۱۸ پس از انتشار شایعه ورشکستگی صرافی بیتفینکس و دی‌پگینگ‌های جزئی در سال ۲۰۲۲ پس از فروپاشی اکوسیستم ترا لونا و صرافی FTX اشاره کرد.

نحوه کار تتر

برای درک نحوه «صدور» توکن‌های USDT و ورودشون به «عرضه در گردش» باید یک نکته را بدانیم. شرکت تتر در ابتدا توکن‌های جدید را به‌صورت «Authorized» یا «مجاز» تولید و در خزانه خودش ذخیره می‌کند. حال تا زمانی که یک مشتری احراز هویت‌شده (مانند صرافی یا شرکت‌های بزرگ) پول نقد یا دیگر روش‌های مورد تأیید این شرکت (مثلاً حواله بانکی) را برای دریافت توکن‌های USDT پرداخت نکنند، این توکن‌ها اصطلاحاً «Issued» یا «صادر» نشده و وارد عرضه در گردش نمی‌شوند.

شاید بپرسید علت این کار چیست؟ شرکت تتر برای هر بار صدور توکن‌های USDT باید از کلید خصوصی خزانه خود استفاده کند. بنابراین با محدود کردن تعداد دفعات نیاز به استفاده و دسترسی به این کلیدها، ریسک افشا یا هک را کاهش می‌دهد. فرآیند خرید تتر و صدور توکن‌های جدید به‌صورت زیر است:

• یک کاربر دارای حساب تأیید‌شده تتر که فرآیند احراز هویت را گذرانده است (مانند صرافی)، پول فیات را به حساب‌های حقیقی خود در شرکت تتر واریز می‌کند.
• توکن‌های USDT از خزانه تتر به آدرس کیف پول مشخص‌شده کاربر صادر می‌شوند. ارزش توکن‌های دریافت‌شده به‌خاطر کسر کارمزد، کمی کمتر از مبلغ واریزشده توسط کاربر خواهد بود.
• کاربران می‌توانند توکن‌ها را ذخیره کرده، به کیف پول‌های دیگر انتقال دهند یا از آن‌ها برای تعامل با برنامه‌های غیرمتمرکز در شبکه مورد نظر خود استفاده کنند.

بنابراین شما هنگام خرید USDT از صرافی، آن را از ذخایر خود صرافی تهیه کرده و مستقیماً با شرکت تتر معامله نمی‌کنید. حال زمانی که کاربران مجاز مایل به بازخرید توکن‌ها با پول نقد باشند، شرکت تتر، توکن‌های معادل را سوزانده و میزان عرضه در گردش آن‌ها در بلاک چین را کاهش می‌دهد.

پشتوانه تتر

به گفته تتر، تمام استیبل کوین‌های این شرکت دارای مجموعه‌ای از پشتوانه‌های مختلف هستند که ارزش آن‌ها حداقل برابر با مقدار عرضه در گردش آن‌هاست. بنابراین، USDT و سایر استیبل کوین‌های تتر به‌طور کامل با پول نقد و معادل‌های نقدی مانند بیت کوین، فلزات گرانبها، وام‌های شرکتی و تضمینی، اوراق قرضه دولتی، آلت کوین‌ها و دیگر سرمایه‌گذاری‌ها وثیقه‌گذاری شده‌اند.

گزارش‌های ذخایر تتر به‌صورت سه‌ماهه منتشر می‌شوند و در صفحه Transparency آن در دسترس هستند. علاوه‌براین، تعداد توکن‌های در گردش هر استیبل کوین این شرکت روی بلاک چین‌های مختلف به‌صورت روزانه به‌روزرسانی می‌شود و توسط همه افراد قابل بررسی است.

باتوجه به مواردی که تا اینجا گفته، شرکت تتر پیش از آنکه بتواند صدور توکن‌های بیشتری را مجاز اعلام کند، باید از وجود دارایی‌های ذخیره کافی در خزانه خود که ارزشی برابر با کل مقدار مجاز مورد نظر دارند، اطمینان حاصل کند. این کار باعث حفظ ثبات و پایداری قیمت استیبل کوین‌های این شرکت از جمله USDT می‌شود.

مزایا و معایب تتر

مزایای تتر را می‌توان شامل موارد زیر دانست:

• پذرش گسترده و نقدینگی بالا
• قابل خرید در اکثر صرافی‌های داخلی و خارجی
• حضور روی بلاک چین‌های مختلف
• جایگزینی برای سیستم مالی سنتی
• نقل‌وانتقال ساده و سریع
• عملکرد به‌عنوان واسط تبادل

از جمله معایب تتر در مقایسه با دای نیز می‌توان موارد زیر را نام برد:

• انتقادات از شرکت تتر درخصوص عدم شفافیت ذخایر پشتوانه توکن‌ها
• سابقه سرقت و دی‌پگینگ قیمت
• شایعه نقش شرکت تتر در پوشش ضرر ۸۵۰ میلیون دلاری صرافی بیتفینکس
• سابقه استفاده از USDT در حملات سایبری، تروریستی و فعالیت‌های غیرقانونی

دای (DAI) چیست؟

دای با نماد DAI یک استیبل کوین با پشتوانه وثیقه چند ارزی است که توسط بنیاد میکر ساخته شد و اکنون سازمان خودگردان غیرمتمرکز این پلتفرم به‌نام میکر دائو (MakerDAO) مدیریت آن را برعهده دارد. این استیبل کوین به‌عنوان یک توکن ERC20 روی بلاک چین اتریوم کار می‌کند. به‌خاطر ماهیت غیرمتمرکز میکردائو، دای نیز دارای ویژگی تمرکززدایی و بدون نیاز به کسب اجازه و اعتماد است.

بیشتر بخوانید: ارز دیجیتال دای چیست؟

بااینکه توکن دای در ابتدا به‌عنوان ارز بومی پلتفرم میکردائو ساخته شده بود، اما امروزه در برنامه‌های غیرمتمرکز مختلفی خارج از این اکوسیستم نیز کاربرد دارد.

تاریخچه دای

در سال ۲۰۱۴، رون کریستنسن (Rune Christensen) با تأسیس بنیاد میکر (Maker Foundation)، پروژه متن‌باز میکر پروتکل (Maker Protocol) را راه‌اندازی کرد. هدف این پروژه، ایجاد یک سیستم اعتباری غیرمتمرکز و مبتنی بر وثیقه‌های رمزنگاری‌شده برای وام‌دهی و وام‌گیری ارزهای دیجیتال بدون واسطه‌های سنتی بود.

برای عملی شدن این هدف، پروژه میکر به یک ارز دیجیتال پایدار و غیرمتغیر برای پرداخت وام‌ها و دیگر تراکنش‌ها نیاز داشت. به‌همین‌خاطر، استیبل کوین دای در دسامبر ۲۰۱۷ (آذر ۹۶) متولد شد. بد نیست بدانید که «دای» یک حرف چینی به‌معنای «قرض دادن یا فراهم کردن سرمایه برای وام» است.

همانطور که گفتیم، بااینکه دای توسط بنیاد میکر ساخته و عرضه شد، اما کنترل کامل آن به میکردائو، یک سازمان خودگردان غیرمتمرکز که اکنون بر حاکمیت توزیع‌شده و جامعه‌محور این اکوسیستم نظارت دارد، منتقل شد. به‌همین‌خاطر، توکن دای دارای ماهیت غیرمتمرکز است.

نحوه کار دای

دای یک استیبل کوین با وثیقه‌گذاری بیش از حد است، به این معنا که ارزش وثیقه‌های پشتوانه آن بیشتر از ارزش توکن‌های صادرشده است. این ساختار از وام‌دهندگان در برابر نوسانات بازار کریپتو محافظت می‌کند. هر واحد توکن دای به صورت ۱:۱ با دلار آمریکا گره خورده است.

در مقایسه با سیستم تتر، دای برای حفظ ثبات قیمت از چند روش استفاده می‌کند:

حساب‌های صندوق و نگهدارنده

این حساب‌ها وظیفه صدور و حذف توکن‌های دای از عرضه در گردش را دارند و براساس وثیقه‌ها فعالیت می‌کنند. در قسمت بعدی، نحوه کار این سیستم را بیشتر توضیح می‌دهیم.

کارمزد پایداری

کارمزد پایداری (Stability Fee) عملکردی شبیه به بهره وام‌ها را دارد و تنها زمانی دریافت می‌شود که شما دای را به پروتکل میکر برگردانده و قصد دریافت وثیقه رمزی ارزی‌تان را داشته باشید.

 نرخ این کارمزد هنگام صدور توکن‌های دای تعیین می‌شود و بسته به عرضه و تقاضای فعلی این استیبل کوین تغییر می‌کند. برای مثال، اگر عرضه بیشتر از تقاضا باشد، کارمزدهای پایداری افزایش می‌یابد و بالعکس. این مکانیسم به کاهش فشار فروش و ثبات قیمت دای کمک می‌کند.

نرخ پس‌انداز

مکانیسم بعدی برای حفظ پایداری و ثبات قیمت، قراردادهای نرخ پس‌انداز دای (DAI Savings Rate) یا DSR هستند. این مکانیسم مشابه حساب پس‌انداز یک بانک عمل می‌کند، اما برخلاف بانک، نیازی به حضور و نظارت یک نهاد متمرکز ندارد. بنابراین اگر توکن‌های دای خود را در یک قرارداد DSR قفل کنید، به‌صورت خودکار بهره پایدار دریافت خواهید کرد.

برای مثال، اگر ۱۰۰ واحد دای را به مدت یک سال در یک قرارداد DSR با نرخ ۳/۳ درصد قفل کنید، پس از باز کردن وثیقه، ۳/۳ واحد دای دیگر به حساب شما اضافه می‌شود. این نرخ بهره توسط میکردائو کنترل و موجودی آن از طریق کارمزد پایداری تأمین می‌شود.

سیستم وثیقه‌گذاری دای

صدور و حذف دای به حساب‌های صندوق یا والْت (Vault) و نگهدارنده یا کیپر (Keeper) بستگی دارد. به زبان ساده، حساب‌های والْت برای واریز وثیقه هستند. زمانی که شما حساب والت خود را با اتریوم یا ارز دیجیتال پشتیبانی‌شده دیگری پر می‌کنید، توکن دای جدیدی دریافت خواهید کرد. حال زمانی که مایل به بازپرداخت وام باشید، وثیقه خود را پس می‌گیرید و توکن‌های دای صادرشده نابود می‌شوند. این فرایند توسط یک قرارداد هوشمند کنترل می‌شود.

در ادامه، اگر ارزش حساب والْت از ارزش توکن‌های دای صادرشده کمتر شود، حساب لیکویید و تصفیه می‌شود. برای مدیریت این فرایند، دای از حساب‌های کیپر استفاده می‌کند. به‌طور خلاصه، حساب‌های کیپر نقدینگی لازم برای پرداخت بدهی‌های حساب‌های والْت با وثیقه ناکافی را فراهم می‌کنند. این کار باعث می‌شود که گردش دای ثابت بماند.

پشتوانه دای

دای در مقایسه با تتر، پشتوانه ارزهای فیات را ندارد، بلکه توسط استیبل‌ کوین‌ها و ارزهای دیجیتال مختلفی پشتیبانی می‌شود. یواس‌دی کوین (USDC) و پکس دلار (USDP) بیشترین سهم ارزهای پشتوانه دای را تشکیل می‌دهند و پس از آن، اتریوم، رپد بیت کوین (WBTC)، بت (BAT)، کامپاند (COMP) و ترو یو‌اس‌دی (TUSD) حضور دارند.

مزایا و معایب دای

از جمله مزایای دای شامل موارد زیر هستند:

• تمرکززدایی و عدم کنترل توسط یک نهاد متمرکز
• ثبات و امنیت بالا
• کاربرد گسترده در دیفای
• پشتوانه شفاف
• ثبات قیمت نسبتاً خوب در تاریخ

از معایب دای نیز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• احتمال نوسان شدید قیمت ارزهای سبد پشتوانه
• خطر دی‌پگینگ درصورت فروپاشی ارزهای دیجیتال پشتوانه
• وجود استیبل کوین‌های متمرکز مانند USDC به‌عنوان پشتوانه

مقایسه تتر و دای

همانطور که تا اینجای مطلب متوجه شدیم، USDT و DAI از نظر عملکرد، شرکت‌های پشتیبان، پشتوانه ارزی، شفافیت و دیگر موارد با هم تفاوت‌های زیادی دارند. در ادامه، به‌صورت جزئی‌تر این تفاوت‌ها را بررسی می‌کنیم.

مقایسه از نظر پشتوانه

تتر دارای طیف متنوعی از ارزهای فیات و معادل‌های نقدی به‌عنوان پشتوانه است. بااینکه شرکت تتر لیمیتد همیشه ادعا کرده است معادل عرضه در گردش این استیبل کوین ذخیره نقدی و غیرنقدی را نگهداری می‌کند، اما تا کنون چندین بار ادعاهای این شرکت تحت انتقاد و بررسی ناظران قانونی قرار گرفته است.

در مقابل، دای به‌خاطر استفاده از مدل وثیقه‌گذاری بیش از حد (Over-collateralization)، دارای پشتوانه سبدی از ارزهای دیجیتال است و برای حفظ ثبات قیمت، از یک سیستم وثیقه‌گذاری استفاده می‌کند. به‌همین‌خاطر، دای پشتوانه شفاف‌تری دارد.

مقایسه از نظر غیرمتمرکز بودن

تتر لیمیتد شرکت صادرکننده USDT است و کنترل کامل عرضه در گردش آن را بر عهده دارد. در مواردی، تتر همچنین قدرت مسدودسازی و سوزاندن توکن‌ها مطابق با درخواست دولت‌ها، نهادهای اجرایی و سایر مقامات را دارد. موارد این چنینی را هنگام سرقت این استیبل کوین از پلتفرم‌های مختلف تا کنون شاهد بوده‌ایم. به‌همین‌خاطر، بااینکه تتر از فناوری بلاک چین استفاده می‌کند و باید دارای خاصیت تمرکززدایی باشد، اما به‌خاطر حضور شرکت تتر در پشت‌پرده، از این نظر مورد انتقاد بوده است.

اما دای توسط سازمان خودگردان غیرمتمرکز میکردائو مدیریت می‌شود که هیچ فرد یا نهاد مرکزی بر آن کنترل ندارد. افراد فعال شبکه، همگی در رأی‌دهی نسبت به تصمیم‌گیری درخصوص آینده این پروتکل نقش دارند.

مقایسه از نظر نقدشوندگی

در زمان نگارش این مطلب در دی ۱۴۰۳، تتر با ارزش بازار ۱۳۸ میلیارد دلاری در رتبه ۳ ارزهای دیجیتال برتر و رتبه اول استیبل کوین‌های محبوب بازار قرار دارد. اما دای با ارزش بازار ۵ میلیارد دلاری، رتبه ۲۸ ارزهای دیجیتال برتر و رتبه ۴ استیبل کوین‌های محبوب را به خود اختصاص داده است.

به‌همین‌خاطر، می‌توان با مقایسه قدرت نقدشوندگی این دو استیبل کوین، تتر را نقدشونده‌تر از دای دانست.

مقایسه از نظر امنیت و ریسک

هر دوی تتر و دای از فناوری بلاک چین برای انجام تراکنش‌ها استفاده می‌کنند. تتر روی بیش از ۳۰ بلاک چین فعال است، اما دای یک توکن اتریومی است. امنیت هر بلاک چین نیز به ساختار همان شبکه بستگی دارد اما در حالت کلی، خود فناوری بلاک چین به امنیت بالای آن شناخته می‌شود.

از نظر مقایسه امنیت سیستمی و داخلی تتر و دای، باید گفت که دای از یک سیستم وثیقه‌ای الگوریتمی برای حفظ ثبات قیمت استفاده می‌کند که درصورت فروپاشی ارزهای دیجیتال پشتوانه آن، گره‌خوردگی قیمت آن به دلار آمریکا نیز به‌خطر می‌افتد. باوجوداین، تنها یکبار در سال ۲۰۱۷ دی‌پگینگ این ارز دیجیتال به بالای ۱ دلار اتفاق افتاد.

بیشتر بخوانید: بهترین استیبل کوین بازار برای ایرانیان چیست؟

در مقابل، تتر به‌خاطر استفاده از انواع دارایی‌های نقدی و غیرنقدی، ریسک دی‌پگینگ کمتری دارد. بااین‌حال، تاکنون چندین بار شاهد دی‌پگینگ این استیبل کوین در طول عمر آن بوده‌ایم و شفافیت شرکت تتر درخصوص پشتوانه‌ها نیز مورد انتقاد بوده است.

بااین‌حال، مهمترین نکته درخصوص ریسک معاملات تتر و دای، به نگاه قانون‌گذاران به این دو ارز وابسته است. تتر همیشه زیر ذره‌بین ناظران بوده و اخیراً نیز قانون «میکا» (MiCA) در اتحادیه اروپا بلای جان آن شده است. برخی از صرافی‌ها مانند صرافی کوین بیس، تتر را از لیست ارزهای خود حذف کرده و برخی دیگر منتظر تصمیم اتحادیه اروپا درخصوص معاملات این ارز دیجیتال هستند که می‌تواند روی آینده آن تأثیرگذار باشد. چنین مشکلاتی هنوز برای دای و دیگر استیبل کوین‌های بازار مطرح نیست.

بیشتر بخوانید: تتر در اروپا برای حذف‌نشدن از صرافی‌ها می‌جنگد!

مقایسه از نظر کارمزد تراکنش

کارمزد تراکنش هر دوی DAI و USDT به شبکه بلاک چینی تحت استفاده‌شان بستگی دارد. ازآنجاکه دای روی اتریوم فعالیت می‌کند و این بلاک چین نیز به کارمزدهای بالای خود شهره است، ممکن است در زمان شلوغی شبکه با افزایش کارمزد تراکنش‌های دای مواجه شوید.

اما تتر به‌خاطر حضور روی بیش از ۳۰ بلاک چین، دسترسی به گزینه‌های کم‌هزینه‌تر را راحت‌تر کرده است. برای مثال، شبکه‌های الگورند، سولانا و پالیگان معمولاً کارمزدهای تراکنش بسیار پایینی در حد چند سنت برای تراکنش‌های USDT دریافت می‌کنند.

در جدول زیر، خلاصه‌ای از مقایسه تفاوت‌های دای و تتر را مشاهده می‌کنید:

کاربردهای تتر و دای

باتوجه به نقشی که DAI و USDT در امور مالی دارند، از آن‌ها برای اهداف مختلفی از جمله تبادل، برنامه‌های دیفای، پرداخت هزینه محصولات و خدمات و دیگر موارد استفاده می‌شود.

استفاده در معاملات

در حالت کلی مقایسه، استیبل کوین‌هایی مانند تتر و دای به‌خاطر ثبات قیمت‌شان، بهترین ابزار برای تبادل ارزش هستند. بااین‌حال، تتر نقش پررنگ‌تری در معاملات با دیگر ارزهای دیجیتال دارد. برای مثال، در اکثر بازارهای معاملات همتابه‌همتای صرافی‌های متمرکز داخلی و خارجی، تتر به‌عنوان جفت ارزی منتخب با دیگر کوین و توکن‌ها مانند بیت کوین و اتریوم دیده می‌شود.

البته همانطور که پیشتر گفتیم، درصورت نهایی شدن تصمیم اتحادیه اروپا نسبت به قانونی نبودن استفاده از تتر در معاملات صرافی‌های فعال در اروپا در چارچوب قوانین «میکا»، ممکن است شاهد جایگزین شدن آن با استیبل کوین‌های دیگری مانند USDC یا DAI باشیم.

استفاده در دیفای

بااینکه ممکن است در صرافی‌های متمرکز از دای کمتر به‌عنوان جفت ارزی برای معاملات استفاده شود، اما این ارز به‌خاطر ذات غیرمتمرکز و شفافیت بیشتر خود، بهترین گزینه برای صرافی‌های غیرمتمرکز، فضای دیفای و محصولات این حوزه مانند وام‌دهی و تأمین نقدینگی است.

بااین‌حال، تتر همچنان به‌خاطر جایگاه بزرگ فعلی خود در صرافی‌های غیرمتمرکزی مانند یونی سواپ نیز به‌عنوان واسط تبادل و تأمین نقدینگی کاربرد دارد.

بیشتر بخوانید: دیفای چیست به زبان ساده

استفاده در پرداخت‌ها

به‌خاطر مقبولیت و شناخت بیشتر تتر توسط افراد، تجار و فروشگاه‌ها عمدتاً این ارز را برای پرداخت هزینه محصولات و خدمات خودشان می‌پذیرند. تا کنون کمتر کسی را دیده‌ایم که برای پرداخت هزینه کالاها از دای استفاده کند. بااین‌حال، دای هم به‌خاطر ثبات قیمت خود می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای این کار باشد.

آینده تتر و دای

آینده DAI و USDT به عوامل مختلفی بستگی دارد که مهمترین آن، قانون‌گذاری‌هاست. در این قسمت، بد نیست نگاهی به چالش‌های پیش‌روی و چشم‌انداز آتی این دو استیبل کوین داشته باشیم.

چالش‌های پیش رو

با مقایسه تتر و دای از نظر چالش‌های پیش‌رو، باید گفت که آینده USDT دقیق مشخص نیست. بااینکه این استیبل کوین بزرگترین ارز باثبات از نظر حجم معاملات و ارزش بازار شناخته می‌شود، اما از نظر تاریخی همیشه مورد انتقاد نهادهای مختلف به‌خاطر عدم شفافیت نسبت به ذخایر پشتوانه این توکن بوده است.

علاوه‌براین، به‌غیر از اتحادیه اروپا، دولت آمریکا نیز دائما بر نظارت بر کار استیبل کوین‌ها تأکید کرده و خواستار شفافیت بیشتر معاملات آن‌ها شده است که می‌تواند روی آینده تتر و حتی دای تأثیر بگذارد.

چشم‌انداز آینده

همان‌طور که پیشتر گفتیم، قانون میکا می‌تواند روی آینده تتر تأثیر قابل‌توجهی بگذارد. درصورتی که تصمیم این نهاد بر غیرقانونی بودن معاملات این ارز دیجیتال در صرافی‌ها باشد، احتمالاً شاهد حذف آن از صرافی‌های اروپایی و کاهش سهم بازار آن خواهیم بود. در غیر این صورت، این یک پیروزی بزرگ برای شرکت تتر محسوب می‌شود.

نکته مهم دیگر اینکه بنیاد دای طی سال‌های اخیر تغییرات بزرگی را رقم زده است. بنیان‌گذار این استیبل کوین گفته است که قصد دارد وابستگی دای بر USDC که درحال‌حاضر حدود ۴۰ درصد از پشتوانه این استیبل کوین را تشکیل می‌‌دهد، در بلندمدت کاهش دهد. این امر نیز چشم‌انداز شفاف‌تری را برای آینده DAI ایجاد کرده است.

بیشتر بخوانید: آینده دای؛ بررسی قیمت DAI و نقشه راه آینده آن

سؤالات متداول

جمع‌بندی

تتر و دای به‌عنوان دو مورد از محبوب‌ترین استیبل کوین‌های بازار، کاربردهای مختلفی در بازار کریپتو دارند. با مقایسه تتر و دای می‌توانیم آن‌ها را از نظر کارمزدها، امنیت، ریسک معاملات، چالش‌های پیش‌رو، چشم‌انداز آینده، پشتوانه، معماری حفظ ثبات قیمت و دیگر موارد بررسی کنیم. اینکه کدام یک بهتر است به موارد زیادی بستگی دارد که برخی را بررسی کردیم. همچنین باید نیازها و ترجیحات هر معامله‌گر را نیز در نظر گرفت.