از چهار کشور در ایران مزرعه استخراج ارز دیجیتال وجود دارد
مجیدرضا حریری، رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین در مصاحبه اخیر خود اعلام کرده است که علاوه بر چینیها، ماینرهای لهستانی، هندی و ترکیهای هم در ایران مزرعه استخراج رمزارز احداث کردهاند.
به گزارش ارزدیجیتال و به نقل از تجارتنیوز، این موضوع در حالی رخ میدهد که جیرهبندی برق شهروندان ایرانی این روزها حاشیهساز شده است و البته انگشت اتهام به سمت مزارع استخراج رمزارز در ایران نشانه رفته است. مزارعی که گفته میشود یکی از بزرگترین آنها در اختیار چینیهاست.
با وجود این، مجیدرضا حریری، رییس اتاق بازرگانی ایران و چین به تجارتنیوز میگوید که نه فقط چینیها که لهستانیها، هندیها و ترکیهایها هم در ایران مزارع رمزارز احداث کردهاند. او توضیح میدهد:
چین، لهستان، هند و ترکیه همه با مجوزهای وزارت صمت و وزارت نیرو فعالیت میکنند و البته نرخ برق آنها با بهای برق صادراتی محاسبه میشود.
او تأکید میکند که واگذاری ارز به مزارع رمزارز خارجی به صرفهتر از صادرات است و البته تأکید میکند که مصرف برق این مزارع رقم زیادی نیست و فقط چیزی حدود ۳۰۰ مگاوات برق مصرف میکنند. این عدد در حالی اعلام میشود که میزان مصرف برق مزارع رمز ارز در ایران شفاف نیست و در حالی که رییس اتاق ایران و چین مصرف برق این مزارع را ۳۰۰ مگاوات اعلام میکند، رضا اردکانیان، وزیر نیرو آن را ۲ هزار مگاوات تخمین زده و علی بخشی، رئیس هیأت مدیره سندیکای برق ایران هم به مهر گفته بود که مصرف حدودی برق واحدهای رمز ارز کشور ۶ تا ۷ هزار مگاوات است و بر خاموشیها حتماً تأثیرگذار است.
البته حریری علت قطعی برق را استخراج رمز ارز نمیداند و میگوید:
حتی اگر عدد ۲ هزار مگاوات برای استخراج رمزارز صادق باشد، در کشور بیش از ۸۰ هزار مگاوات نیروگاه نصب شده و بالای ۵۶ هزار مگاوات تولید مستمر دارد. به عبارتی این مقدار میشود یک واحد از سی واحد یا ماهی یک شب خاموشی.
رییس اتاق ایران و چین ادامه میدهد:
مسألهای مانند قطعی برق، مسأله جدیدی نیست و این اولین باری نیست که ما با آن مواجه میشویم، اما در این چند روز به مسأله اول مملکت تبدیل شده است. رسانهها نباید مانند عوام به شایعات دامن بزنند و باید محیط را شفاف کنند.
حریری خاطرنشان میکند:
چرا مرجعی مانند وزارت نیرو اطلاعات شفافی به مردم نمیدهد و چرا نتوانسته بگوید در صنعت برق ۲۰ درصد افزایش مصرف داشتهایم و این حرفها دلیل متقنی ندارد.
به به