آنچه در رویداد «ماینینگ خوب، بد، زشت» گذشت
رویداد «ماینینگ خوب، بد، زشت» روز گذشته (سهشنبه ۴ تیر) در دانشگاه امیرکبیر به میزبانی راه پرداخت برگزار شد تا جنبههای مختلف این صنعت از نظر فعالین، موافقان و مخالفان صنعت استخراج ارزهای دیجیتال در ایران مورد بررسی قرار گیرد. این رویداد با محوریت پاسخ به این سوال که آیا ماینینگ در نهایت به نفع ایران است یا نه، برگزار شد.
برگزاری این رویداد در بحبوحه موضوع داغ ماینینگ، افزایش قیمت بیت کوین و برخوردهای قانونی با این مسئله در سطح کشور، بستری را برای منتقدان و مدافعان این صنعت فراهم آورد تا به دفاع از مواضع خود بپردازند. در حالی که موضع موافقان بیشتر بر روی استفاده از ماینینگ برای منافع اقتصادی همراستا با منافع ملی متمرکز بود، مخالفان به کمبود برق در شرایط فعلی و تخصیص یارانه به این صنعت ایراد گرفتند. هرچند که عدم وجود قوانین مشخص و نبود قانونگذاری در این حوزه، دغدغه مشترکی بود که از سوی هر دو طرف اعلام شد.
مسعود زمانی، مدیر دفتر سیستمها و روشهای هلدینگ فناپ، با مورد بررسی قرار دادن هزینه نهایی انرژی در کشورهای مختلف و تاکید بر روی استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر خورشیدی و بادی، حرکت ماینرها به سمت استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر و سرمایهگذاری بر روی آن را مفید دانست.
محمدرضا جمالی، مدیر نبضافزار، با گلایه از نبود قانونگذاری در این حوزه، به پرداخت یارانه انرژی توسط دولت اشاره کرده و از توجیه نداشتن ماینینگ در شرایط اقتصادی فعلی گفت.
در ادامه محمدجواد صمدی راد، معاون فنی ققنوس، با اشاره به اینکه در بین تمامی سازوکارهای اجماعی که امتحان خود را پس دادهاند اثبات کار یا PoW بهترین آنها بوده، هزینه کردن برای ماینینگ را در واقع هزینه برای ایجاد اعتماد و استفاده از این بستر دانست. او در ادامه با طرح اینکه رفتارهای هیجانی به جنبه بد صنعت ماینینگ تبدیل شدهاند، ماینینگ خانگی را یک آفت دانست.
در ادامه سهیل نیکزاد، از فعالان بیت کوین، با شرح وضعیت استخراج در کشور گرجستان، از تخصیص یارانه دولتی به صنایع دیگر انتقاد کرد و صنعت ماینینگ را به عنوان روشی برای فروش انرژی به خارج از کشور خواند.
نیکزاد با تشبیه وضعیت فعلی ماینینگ در ایران به «خانهای بر روی آب»، دیدگاه متفاوتی نسبت به بیت کوین ارائه داد و استفاده از آن را به عنوان یک «خازن» در شبکه برق مطرح کرد که به عقیده او میتواند حتی برای شبکه برق مفید نیز باشد.
محمدعلی اخایی از اساتید برق دانشگاه تهران نیز در ادامه سخنرانیها به پتانسیل ذخایر گازی از جمله مخازن مشترک ایران و قطر اشاره کرد که میتوان با اتخاذ رویکردی مناسب، از آنها در جهت استخراج ارزهای دیجیتال و درآمدزایی استفاده کرد.
فرخ امینیفر، مدیر گروه برق قدرت دانشگاه تهران نیز به امکان واگذاری این صنعت به بخش خصوصی اشاره کرد و وارد کردن توانیر و دولت را به این مقوله زمینه بروز مشکلات بیشتر دانست.
یکی از نکات مطرح شده در این سخنرانیها اشاره به میزان تلفات شبکه برقی کشور بود که به گفته موافقان، شرکت توانیر به جای حل این موضوع به راهحل سادهتر یعنی جمعآوری ماینرها بسنده کرده است.
در پنل گفتگو نیز با اضافه شدن امید علوی که به صورت مستقیم با این صنعت در ارتباط است و محمدجعفر نعناکار به عنوان مدیرکل حقوقی سازمان فناوری اطلاعات، گفتگوها دنبال شد.
امید علوی با اشاره به اینکه هزینههای پنهان زیادی برای رسیدن دستگاههای ماینر به داخل کشور باید پرداخت شود، نبود قانونگذاری را از این جهت که دولت نمیتواند از ماینرها مالیاتی دریافت کند، به ضرر دولت و هم استخراجکنندگان دانست.
محمدجعفر نعناکار نیز با تشبیه فضای حاضر به یک وضعیت «گل آلود» صبر کردن را راهحلی برای مشکلات فعلی این صنعت عنوان کرد تا نهادهای مربوط فرصت کافی برای رگولاتوری را پیدا کنند. او در ادامه نبود درکی صحیح و جامع از این پدیده در بخش دولتی را یکی از عوامل کندی فرایند قانونگذاری دانست.
دولت میتونه فارمهایی ایجاد کنه و ظرفیت این فارمهارو واگذار کنه به افراد در برابر دریافت هزینه برق و اجاره
طبیعتا هزینه برق باید معقول باشه
مساله اینه که مسئولان دولتی بخصوص نیرو توان و خلاقیت لازم برای حل مساله رو ندارن یعنی باید کنار گذاشته بشن و راه برای افراد شایسته باز بشه
همه جای دنیا همین است اگر مدیری توان مدیریت نداشته باشه با مدیران متخصص جایگزین میشه در کشور ما این مسئولان فقط چسبیدن به صندلی رو خوب بلد هستن اطلاعاتشون آپدیت نمیشه همگی متعلق به دوران قبل از ارتباطات هستن طبیعیه بهترین راهکار این افراد آسانترین برای خودشان است مثل برق صادراتی یا قطع انشعاب!