آیا حوادث تورنادوکش برای بیت کوین هم روی خواهد داد؟

در روزهای گذشته و هم‌زمان با اقدام سازمان خزانه‌داری آمریکا برای افزودن برخی آدرس‌های اتریومی و مرتبط با تورنادوکش (Tornado Cash) به فهرست دارایی‌های بلوکه‌شده (SDN)، این میکسر (Mixer) خودکار و غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال با تحریم ایالات متحده روبه‌رو شد.

درباره جنبه‌های حقوقی این اقدام وزارت خرانه‌داری مطالب متعددی نوشته شده است؛ اما دراین‌میان موضوع مهم بررسی فنی تورنادوکش و ارزیابی خطرهای بالقوه‌ای است که می‌تواند آینده ارزهای دیجیتال، به‌خصوص بیت کوین را تهدید کند.

در این مقاله که با کمک مطلبی از وب‌سایت بیت کوین مگزین نوشته شده است، ابتدا نحوه کار تورنادوکش را بررسی و سپس استدلال و رویکرد وزارت خزانه‌داری آمریکا درباره‌ی تحریم تورنادوکش را موشکافی می‌کنیم. در‌نهایت با بررسی جزئیات فنی و قانونی، به این پرسش پاسخ خواهیم داد که «آیا خزانه‌داری آمریکا می‌تواند بیت کوین را تحریم کند؟»؛ بنابراین، پیشنهاد می‌کنیم تا پایان ما را همراهی کنید.

تورنادوکش چگونه کار می‌کند؟

هسته اصلی تورنادوکش میکسری است که سپرده‌های ارز دیجیتال کاربران را دریافت می‌کند. قبل از اینکه هر کاربر بتواند دارایی دیجیتال سپرده‌گذاری‌شده خود را ‌برداشت کند، تورنادوکش تمام ارزهای دیجیتال را باهم ترکیب و در استخری ذخیره می‌کند. با انجام این کار، کاربران ارزهایی با آدرس‌های جدید دریافت می‌کنند که با آدرس ارزهایی که در ابتدا سپرده‌گذاری کرده‌ بودند، شباهتی ندارد. این قابلیت تورنادوکش می‌تواند حریم خصوصی مناسبی را در‌اختیار کاربران قرار دهد.

اکثر میکسرها متمرکز هستند و نهاد یا کسب‌وکاری مشخص آن‌ها را اداره می‌کنند و برای خدماتی که ارائه می‌دهند، هزینه دریافت می‌کنند. تورنادوکش به‌عنوان قرارداد هوشمند روی بلاک چین اتریوم بیشتر به ربات شباهت دارد تا زیرساختی جداگانه. در‌حقیقت، می‌توان آن را به‌عنوان نسخه‌ای خودکار از میکسر معمولی ارزهای دیجیتال دانست.

کاربران ارزهای دیجیتال خود را به قرارداد هوشمند تورنادوکش منتقل می‌کنند. این قرارداد وجوه را جمع‌آوری و امکان برداشت را بدون هیچ پیوندی با سپرده‌های اولیه کاربران فراهم می‌کند. تورنادوکش حریم خصوصی کاربران را تضمین و با استفاده از تکنیک‌های رمزنگاری قدرتمند، برداشت‌‌های بدون‌ نیاز به واسطه را برای کاربران امکان‌پذیر می‌کند. در مرکز و هسته تورنادوکش از تکنیک‌های رمزنگاری با استفاده از اثبات دانش صفر (zk-SNARK) استفاده می‌شود.

zk-SNARK و به‌طور‌کلی الگوریتم اثبات‌ دانش صفر به هر نهاد یا مجموعه‌ای اجازه می‌دهد تا بدون افشای محرمانگی، صحت داده‌ها را ثابت کند. در تورنادوکش، این پروتکل به کاربر امکان می‌دهد تا بدون اینکه اطلاعاتی درباره سپرده‌های خود ارائه دهند، ثابت کنند که اجازه دارند مقدار مشخصی ارز دیجیتال را از قرارداد هوشمند برداشت کنند.

مایکل لولن (Michael Lewellen)، طراح راه‌حل‌های امنیتی در شرکت امنیتی قراردادهای هوشمند اوپن زپلین (OpenZeppelin)، درباره این موضوع به مجله بیت کوین گفت:

الگوریتم‌های اثبات‌ دانش صفر در تورنادوکش به سپرده‌گذاران اجازه می‌دهند پول را به استخر منتقل کنند و گواهی‌ای خارج از زنجیره‌ای مبنی‌بر این موضوع داشته باشند که می‌توانند سپرده خود را به هر حساب دیگری منتقل و برداشت کنند. واقعیت این است که گواهی سپرده هیچ ارتباطی با حساب اصلی و اولیه ندارد. این همان مرحله‌ای است که از اثبات دانش صفر برای تضمین حریم خصوصی استفاده می‌شود.

فراتر از مزایای حفظ حریم خصوصی، گواهی سپرده امنیت و کنترل بیشتری نیز برای کاربر فراهم می‌کند؛ چراکه به آنان امکان می‌دهد که در هر زمان و بدون نیاز به واسطه، وجوه خود را از قرارداد هوشمند برداشت کنند. این ویژگی، تورنادوکش را شبیه به سرویس غیرامانی (Non-Custodial) می‌کند.

لولن در‌ادامه افزود:

فکر می‌کنم منطقی است که این سرویس را غیرامانی بدانیم. در اصل، یک کلید اثبات و رمزنگاری‌شده جدید مربوط به سپرده به سپرده‌گذار داده می‌شود که می‌تواند برای برداشت پول از آن استفاده کند.

دولت ایالات متحده و سازمان‌های اجرایی آن سال‌هاست که میکسرهای ارزهای دیجیتال را هدف گرفته‌اند. شاید تصور بسیاری این بود که چون تورنادوکش کدی است که روی بلاک چین دیگری پیاده‌سازی شده و زیرساخت مستقلی ندارد، از چنین هدف‌گیری‌هایی مصون خواهد بود؛ اما دفتر کنترل دارایی‌های خارجی (OFAC) همچنان به‌دنبال آن بود.

چرا و چگونه خزانه‌داری آمریکا تورنادوکش را تحریم کرد؟

این ایده که وزارت خزانه‌داری ایالات متحده می‌تواند قرارداد هوشمندی مانند تورنادوکش را تحریم کند، بعید و عجیب به‌نظر می‌رسد. با‌این‌حال، در‌ادامه تحریم‌های پیشین میکسرهای ارزهای دیجیتال و آدرس‌های بلاک چین، این اتفاق نیز رخ داد. بیایید به دلایل این تحریم و نحوه اِعمال آن نگاهی بیندازیم.

استدلال

تحریم تورنادوکش دومین تحریم تاریخ میکسر ارزهای دیجیتال به‌دست خزانه‌داری آمریکا است. اولین تحریم میکسر بلندر (Blender) بود که می‌۲۰۲۲ اتفاق افتاد. خزانه‌داری آمریکا در بیانیه‌ای بر سرقت بیش از ۴۵۵میلیون دلار به‌وسیله گروه هکری لازاروس تحت حمایت جمهوری دموکراتیک خلق کره‌شمالی (DPRK) تأکید کرد. گفتنی است که ایالات متحده در سال ۲۰۱۹ این گروه هکری را تحریم کرده بود. در بیانیه‌ مذکور، خزانه‌داری آمریکا اعلام کرد که در تورنادوکش و از زمان ایجاد آن در سال ۲۰۱۹، از حدود ۷میلیارد دلار ارز مجازی برای پول‌شویی استفاده شده است.

به‌طور‌دقیق‌تر، در این بیانیه آمده است:

بر‌اساس فرمان اجرایی ۱۳۶۹۴ صادرشده باراک اوباما، رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده، سال ۲۰۱۵، تورنادو به‌دلیل کمک و حمایت مالی و ارائه پشتیبانی ابزاری، فناوری، کالا یا خدمات در حمایت از فعالیتی سایبری تحریم شد که به‌طور‌کامل یا بخش زیادی از آن را افرادی در خارج از ایالت متحده هدایت کردند و به تهدید مهمی برای امنیت ملی، سیاست خارجی، سلامت اقتصادی یا ثبات مالی ایالات متحده منجر شدند. این اقدام مجرمانه موجب سوء‌استفاده فراوان از وجوه یا منابع اقتصادی، اسرار تجاری، شناسه‌های شخصی یا اطلاعات مالی برای مزایای تجاری یا رقابتی یا منافع مالی خصوصی شد.

براساس وب‌سایت وزارت خزانه‌داری ایالات متحده، دستور اجرایی ۱۳۶۹۴ بر آسیب‌های ناشی از «فعالیت‌های مخرب سایبری فعال» تمرکز دارد. این فرمان هر عملی را ارزیابی می‌کند که عمدتاً از‌طریق کامپیوتر یا سایر دستگاه‌های الکترونیکی انجام یا با آن تسهیل شود. فرمان مذکور به وزیر خزانه‌داری دستور می‌دهد تا افرادی را تحریم کند که مسئول یا شریک فعالیت‌های منجر به این آسیب‌ها می‌شوند. ناگفته نماند تحریم بلندر (Blender) نیز بر‌اساس همین فرمان اجرا شد. با‌این‌حال، وضعیت تورنادوکش به‌دلیل وجود تفاوت‌های ظریف متعدد در تحریم آن، اعتراض‌هایی را برانگیخت.

خزانه‌داری آمریکا تورنادوکش را به‌وضوح به‌عنوان میکسر می‌بیند و شبکه اجرای جرایم مالی (FinCEN) نیز میکسرها را انتقال‌دهنده پول می‌داند؛ پس از‌این‌رو مشمول قوانین و مقررات می‌شوند. با‌این‌حال، تورنادوکش کدی منبع‌باز است و ایالات متحده در دهه ۱۹۹۰ و پس از شکایت برنشتاین (Bernstein)، دانشجوی دانشگاه کالیفرنیا، حکم داد که کد باید به‌عنوان گفتار (Code as Speech) پذیرفته شود. بنابراین، قانون آزادی‌‌‌بیانی که برای گفتار تصویب شده‌، درباره کد نیز صدق می‌کند. علاوه‌بر‌این، تحقیقات جدیدی که اندیشکده ارزهای دیجیتال کوین سنتر (Coin Center) منتشر کرده است، فرض میکسربودن تورنادوکش را رد می‌کند.

بررسی و بحث و گفت‌وگو درباره تناقض‌ها و نکته‌های ظریف حقوقی ممکن است سال‌ها به‌طول بینجامد؛ اما به‌نظر می‌رسد خزانه‌داری آمریکا ممکن است به تورنادوکش مشابه میکسر ارزهای دیجیتال نگاه کرده باشد که برای پول‌شویی وجوه غیرقانونی استفاده می‌شود و صرف‌نظر از ماهیتش، تصمیم گرفته باشد آن را سرکوب کند.

رویکرد

اگرچه فهرست SDN اداره کنترل دارایی‌های خارجی آمریکا اغلب برای افراد یا نهادها استفاده می‌شود، وزارت خزانه‌داری از سال ۲۰۱۸ تصریح کرده است که آدرس‌های ارزهای دیجیتال را به این دلیل که برای حفاظت از منافع امنیت ملی ایالات متحده ضروری می‌داند، به فهرست می‌تواند اضافه کند.

در وب‌سایت وزارت خزانه‌داری آمریکا آمده است:

برای اثربخشی اقداماتمان در مبارزه با استفاده غیرقانونی از تراکنش‌های ارز دیجیتال، اداره کنترل دارایی‌های خارجی آمریکا ممکن است اطلاعات شناسایی آدرس‌های ارز دیجیتال خاص مرتبط با افراد مسدودشده را در فهرست SDN درج کند. این اداره احتمال دارد آدرس ارزهای دیجیتال را به فهرست SDN اضافه کند تا به مردم درباره اطلاعات شناسایی ارز دیجیتال خاص مرتبط با فردی مسدودشده هشدار دهد.

بااین‌حال، تناقض و حقیقت تلخ این است که ماهیت شفاف بلاک‌ چین‌ها همراه با ویژگی‌های خاص بلاک‌ چین اتریوم به وزارت خزانه‌داری آمریکا اجازه داد تا اختیاراتش را بیش‌از‌حد گسترش دهد و بر‌اساس چنین استدلال و رویکردی، تورنادوکش را به فهرست SDN اضافه کند.

قراردادهای هوشمند اتریوم به‌صورت پیش‌فرض یک آدرس ثابت دارند که سایر حساب‌های متعلق به کاربرها یا قراردادهای دیگر می‌توانند با آن تعامل کنند. بنابراین، از‌آن‌جاکه وزارت خزانه‌داری آمریکا می‌تواند آدرس‌های بلاک چین را از‌طریق فهرست SDN خود تحریم کند، تحریم تورنادوکش روی شبکه اتریوم برای این سازمان اجرایی موضوعی ساده و قابل اجرا بود.

باوجوداین، آیا می‌توانیم انتظار داشته باشیم که با گذشت زمان سازمان‌هایی مانند اداره دارایی‌های خارجی آمریکا رویکردی مشابه با تورنادوکش را برای ابزارهای بیت کوین نیز در پیش گیرند؟

آیا خزانه‌داری آمریکا می‌تواند بیت کوین را تحریم کند؟

همان‌طورکه درباره تورنادوکش ثابت شده است، مسلماً موانع کمی بر سر راه سازمان‌های اجرایی مانند خزانه‌داری آمریکا برای رسیدن به اهدافشان وجود دارد؛ اما باید توجه کرد که بسیاری از ابزارهای غیرمتمرکز از ابتدا با هدف مقاومت در‌برابر کنترل فراگیر دولت‌ها ساخته و طراحی شده‌اند. حال آیا این بدان‌معناست که بیت کوین در‌برابر تهدیداتی که در‌حال‌حاضر اکوسیستم اتریوم با آن مواجه است، مصون است؟ لزوماً خیر.

همان‌طور‌که پیش‌تر توضیح دادیم و با بررسی اظهارات و دستورالعمل‌های وزارت خزانه‌داری، به‌نظر می‌رسد تحریم تورنادوکش ترکیبی از دو رویکرد این آژانس بوده است: ۱. با هدف از‌بین‌بردن میکسرهای ارز مجازی که پول‌شویی را تسهیل می‌کنند؛ ۲. توانایی این نهاد برای افزودن آدرس‌های بلاک چین به فهرست SDN. بیت کوین در موقعیت مناسبی برای کم‌اثر‌کردن گزینه اول قرار دارد. علاوه‌بر‌این، با اینکه گزینه دوم تهدیدی بسیار جدی محسوب می‌شود، شبکه ناکاموتو پایداری و مقاومت چشمگیری در‌برابر آن از خود نشان می‌دهد.

مجرمان از ابزارهای حفظ حریم خصوصی بیت کوین، یعنی کوین‌جوین‌ها (CoinJoins)، نیز برای پول‌شویی استفاده می‌کنند. همین امر آنان را زیر ذره‌بین قانون‌گذاری‌ها قرار می‌دهد. طبق گزارش فایننشال‌تایمز، در اوایل سال جاری میلادی، مرجع فرماندهی ملی (NCA) خواستار قانون‌گذاری کوین‌جوین‌ها شد و به‌اشتباه آن‌ها را «میکسرهای غیرمتمرکز» نامید و کیف پول‌های سامورایی (Samurai) و واسابی (Wasabi) را به‌عنوان دو میکسر معروف ذکر کرد. این آژانس ادعا کرد که چنین ابزارهایی به کاربران اجازه می‌دهند تا تراکنش‌های قابل ردیابی در بلاک چین را پنهان کنند.

بر‌اساس این گزارش، NCA اعلام کرد که مقررات میکسرها را مجبور می‌کند از قوانین ضدپول‌شویی پیروی کنند و به بررسی‌ دقیق مشتریان و ردیابی ارزهای موجود در پلتفرم‌ها موظف شوند. در‌حالی‌که میکسرها براساس دریافت سپرده و ذخیره در استخر و سپس برداشت سپرده کار می‌کنند، کوین‌جوین‌ چیزی بیش از یک تراکنش بیت کوین نیست.

البته این تراکنش با تراکنش‌های معمولی بیت کوین متفاوت است؛ زیرا کوین‌‌جوین‌ها تراکنش‌هایی بزرگ هستند و فرمت خاصی دارند؛ اما نرم‌افزارهایی مانند سامورایی و واسابی فقط هماهنگی کاربران را برای انجام این تراکنش‌ها امکان‌پذیر می‌کنند. به‌عبارت‌دیگر، هیچ‌گونه واریز و ذخیره در استخر یا برداشت وجهی در کوین‌جوین‌ها وجود ندارد.

در‌واقع، برجسته‌ترین آژانس مجری قانون اتحادیه اروپا، یوروپل (Europol)، تمایز واضحی بین میکسرها و کوین‌جوین‌ها قائل شده است. در دو گزارش اخیر ارزیابی جرایم سازمان‌یافته اینترنتی (IOCTA)، این آژانس میکسرها و کوین‌جوین‌ها را به‌شکلی ترکیبی و مشابه در یک دسته قرار نداده است.

علاوه‌براین، یوروپل در گزارشی در سال ۲۰۲۰ درباره واسابی بیان کرد کاربرانی که کیف پول را دانلود می‌کنند، تمام بیت کوین‌ها را به‌صورت محلی ذخیره می‌کنند که این یعنی قانون ضد‌پول‌شویی اروپا‌ (AML) برای این سرویس اعمال نمی‌شود. بنابراین، در‌حال‌حاضر بعید به‌نظر می‌رسد که وزارت خزانه‌داری یا سایر سازمان‌های اجرایی، کوین‌جوین‌ها را به‌عنوان میکسر ارزهای دیجیتال معرفی و آن‌ها را به فهرست SDN اضافه کنند؛ اما اجازه دهید احتمالاتی را نیز بررسی کنیم که آژانس‌های مذکور می‌توانند برای انجام این اقدامات در پیش گیرند.

تحریم احتمالی بیت کوین و پیامدهای احتمالی آن

با فرض اینکه سازمان‌های مجری بتوانند اختیاراتشان را مطابق با نیازهای خود گسترش دهند، کوین‌جوین‌ها نیز ممکن است درمعرض تهدیدهایی مانند تحریم قرار بگیرند. حال این کار چگونه امکان‌پذیر می‌شود؟ در‌حالی‌که هیچ پاسخ روشنی برای این پرسش وجود ندارد، برخی سناریوهای احتمالی را در نظر می‌گیریم.

اولین سناریو این است که یکی از سازمان‌های مجری، کوین‌جوین‌ها را کاملاً ممنوع اعلام کند. هرچند بعید به‌نظر می‌رسد و در‌واقع به‌معنای ممنوعیت تراکنش‌های چندطرفه بیت کوین است، چنین اقدامی حداقل به‌صورت تئوری قابل اجرا به‌نظر می‌رسد. بر‌این‌اساس، این تهدیدی حساس و همان تهدیدی است که برای بیت کوین وجود داشته و هنوز‌هم وجود دارد.

شاید سناریو ساده‌تر، تحریم هماهنگ‌کننده‌های کوین‌جوین‌ها (CoinJoins’ Coordinators) باشد. با‌توجه‌به ساختار میکر (Maker) و تیکر (Taker) در جوین‌مارکت‌ها، این تحریم به‌سادگی برای آن‌ها اجرا‌شدنی نیست؛ اما درباره سامورایی و واسابی هماهنگ‌کننده‌های مرکزی وجود دارند که تراکنش کوین‌جوین را که بین طرف‌های معامله انجام می‌شود، تسهیل می‌کنند. با‌‌توجه‌‌به ساختار کوین‌جوین‌ها و همان‌طور‌که در بیانیه یوروپل گفته شد، بعید است قوانین پول‌شویی درباره این ابزارها اعمال شود؛ اما اجازه دهید احتمال اجرایی‌شدن آن‌ها را در نظر بگیریم.

بیشتر بخوانید: میکر (Maker) و تیکر (Taker) در بازار چه کسانی هستند؟

اقدام تحریم‌کنندگان می‌تواند در تئوری مشابه تحریم تورنادو‌کش باشد؛ اما در عمل بسیار متفاوت است. به‌عنوان مثال، در‌حالی‌که OFAC می‌تواند به‌سادگی هماهنگ‌کننده کوین‌جوین را به فهرست SDN خود اضافه کند، هیچ آدرس بلاک چین واحدی وجود ندارد که معرف آن هماهنگ‌کننده باشد. مزیتی که بیت کوین در مدل UTXO ارائه داده، این است که هماهنگ‌کننده‌ها آدرسشان را در هر دور تغییر می‌دهند. این یعنی کوین‌جوین‌ها هیچ نقطه اتصال واحدی با بلاک چین بیت کوین ندارند؛ بنابراین، تفاوتی اساسی در ساختار قرارداد هوشمند تورنادوکش با کوین‌جوین‌های شبکه بیت کوین وجود دارد.

بیشتر بخوانید: UTXO چیست؟ آشنایی با مفهوم خروجی خرج‌نشده تراکنش

در عمل، OFAC باید به‌طورمداوم بلاک چین را تجزیه‌وتحلیل کند تا کوین‌جوین بیت کوین را شناسایی و آدرس‌ها را پس از هر دور به فهرست SDN اضافه کند. فراتر از اجرای پیچیده چنین قوانینی، نهاد مجری نیز باید هویت کاربران بیت کوین را که از خدمات استفاده می‌کنند، بداند. تراکنش‌ها و آدرس‌های بیت‌ کوین ناشناس نیستند؛ اما مدل UTXO بیت کوین استحکام و انعطاف‌پذیری را در‌برابر ردیابی آدرس‌ها افزایش می‌دهد. بر‌این‌اساس، بیشتر تحلیل‌های زنجیره‌ای بر حدس‌‌و‌گمان متکی هستند. شناسایی آدرس‌ها فقط در صورتی واقعاً امکان‌پذیر خواهد بود که آن‌ها کاملاً شناخته‌شده باشند. بنابراین، هیچ راه مستقیم یا مطمئنی برای تشخیص این موضوع وجود ندارد که کدام هماهنگ‌کننده در کوین‌جوین استفاده شده است و این مشکلات بیشتری برای نهادهای اجرایی ایجاد می‌کند.

بیایید تصور کنیم قانون تغییر کند و قرار شود که کوین‌جوین‌ها با وجود تفاوت‌های چشمگیرشان، تحت قوانین میکسرها قرار بگیرند و اقدامات یادشده سازمان‌های اجرایی به‌اندازه کافی مؤثر باشد. در این صورت، نیز هنوز چند راه‌حل وجود دارد تا اتفاقی متفاوت با تورنادوکش رخ دهد.

گزینه اول این است که نهادهای تجاری که هماهنگ‌کننده‌ها را اداره می‌کنند، برای جلوگیری از ورود وجوه غیرقانونی به کوین‌جوین‌ها می‌توانند اقداماتی انجام دهند. بر‌اساس گزارشی که در اوایل سال جاری میلادی منتشر شد، کیف پول واسابی با هماهنگ‌کننده زی‌کی‌اسنکس (zkSNACKs) به‌دنبال چنین فرایندی است. هنوز مشخص نیست که آیا واسابی این ویژگی را اجرا کرده است یا خیر. البته فراموش نکنید که این مسیری پیچیده و گاه بی‌نتیجه برای اکوسیستم محسوب می‌شود؛ چراکه امکان دخالت بیشتر نهادهای نظارتی را فراهم می‌کند.

گزینه دوم استفاده از ابزارهای غیرمتمرکز کوین‌جوین مانند جوین‌مارکت است. اگرچه جوین‌مارکت ابزاری عالی و کامل نیست، گزینه‌ای مناسب به کاربران بیت کوین ارائه می‌دهد تا در سناریویی تهدیدآمیز مانند نمونه‌های گفته‌شده، از آن استفاده کنند. ابزارهایی مانند جوین‌مارکت حتی درمقایسه‌با کوین‌جوین‌های مرکزی انعطاف‌پذیرتر هستند.

ناگفته نماند تحریم تورنادوکش به‌وسیله OFAC مشکلات پی‌درپی دیگری نیز ایجاد کرده است. این مشکلات را درباره تحریم‌ احتمالی بیت کوین هم می‌توان بررسی‌ کرد. یکی از دست‌اندکاران کد منبع‌باز تورنادوکش به‌دنبال این تحریم دستگیر شد. علاوه‌براین، حساب گیت‌هاب تورنادوکش و برخی از توسعه‌دهندگان آن بسته و وب‌سایت تورنادوکش نیز حذف شد. هنوز مشخص نیست که چرا این توسعه‌دهندگان دستگیر شده‌اند؛ اما براساس گزارش بیت کوین مگزین، آنان برای کسب اطلاعات بیشتر درباره بسته‌شدن این حساب‌ها با گیت هاب تماس گرفته‌اند.

یکی از سخن‌گویان گیت‌هاب درباره این موضوع به مجله بیت کوین گفته است:

قوانین معاملات گیت‌هاب را ملزم می‌کند تا کاربران و مشتریانی را محدود کند که در فهرست SDN مشخص یا به‌عنوان طرف‌های تحریم‌شده یا مسدود شناسایی شده‌اند و احتمال دارد از گیت‌هاب استفاده کنند. در‌عین‌حال، چشم‌انداز گیت‌هاب این است که پلتفرمی جهانی برای همکاری توسعه‌دهندگان باشد. ما تحریم‌های دولتی را کاملاً بررسی می‌کنیم تا مطمئن شویم که کاربران و مشتریان فراتر از آنچه در قانون تعیین شده‌، تحت‌تأثیر قرار نگیرند.

بیت کوین مگزین دراین‌باره بیشتر پرس‌وجو کرده؛ اما تنها همین پاسخ را دریافت کرده است. بنابراین، واضح است که بیت کوین و هر پروژه منبع‌باز دیگر این حوزه در‌صورت تحریم OFAC، ممکن است با بسته‌شدن حساب‌های گیت‌هاب نیز مواجه شود. باوجوداین‌، گزینه‌های جایگزینی مانند گیت‌لب‌های (GitLab) خودمیزبان برای کاهش این تهدیدها وجود دارد.

علاوه‌بر‌این، در این‌جا تفاوت مهم دیگری بین بیت کوین و اتریوم به‌‌چشم می‌خورد. در‌حالی‌که در اکوسیستم اتریوم ابزارهای متمرکز نقش بیشتری ایفا می‌کنند، بیت کوین در شرایط و تهدید مشابه، موقعیت بهتری دارد. به‌عنوان مثال، در اتریوم اینفیورا (Infura) که اکثر برنامه‌ها و کیف پول‌ها و سرویس‌های اتریوم را پشتیبانی می‌کند، به‌دلیل متمرکزبودن در‌معرض تحریم و سانسور قرار می‌گیرد.

درمجموع، بیت کوین بی‌شک با‌توجه‌به پیچیدگی‌های طراحی، آماده‌ترین شبکه برای مقاومت در‌برابر حملات دولت‌هاست. در این مقاله، به برخی از پیچیدگی‌های طراحی بیت کوین اشاره کردیم. افزون‌بر‌این، مشکلات موجود برای اجرای تحریم‌های احتمالی روی ابزارهای حریم خصوصی بیت کوین وقوع چنین اقدامی را نه‌تنها بعید، بلکه به‌ظاهر بی‌فایده می‌کند.

جمع‌بندی

در مطلب حاضر، به دلایل احتمالی تحریم‌شدن تورنادوکش به‌وسیله وزارت خرانه‌داری آمریکا اشاره و موقعیتی را تصور کردیم تا ببینیم چنین تحریمی چگونه می‌تواند روی بیت کوین و ابزارهایش اِعمال شود. همان‌طور‌که فعالان و کسب‌وکارهای این حوزه نیز متذکر شده‌اند، تحریم کد منبع‌باز احتمالاً متمم اول قانون اساسی را که از آزادیِ‌بیان محافظت می‌کند، نقض کرده است. در قوانین ایالات متحده، کد به‌عنوان گفتار شناخته شده است؛ بنابراین، قوانین آزادیِ‌بیان باید برای کد نیز رعایت شود.

ذکر این نکته نیز لازم است که تحریم تورنادوکش برای شهروندان قانونمندی که از این ابزار برای محافظت از منافع حریم خصوصی مشروع خود استفاده می‌کنند، پیامدهای منفی دارد. در‌مجموع، قانون‌گذار‌ان نباید اختیارات قانونی‌شان را بیش‌از‌حد گسترش دهند؛ وگرنه حل چنین مشکلاتی ممکن است سال‌ها طول بکشد. با‌توجه‌به اینکه قوانین به سیستم قانون‌گذاری هر منطقه وابسته است، قانونی یا غیرقانونی‌ بودن هر‌چیزی بر‌اساس منطقه جغرافیایی تعیین می‌شود؛ در‌نتیجه، سیستم‌های غیرمتمرکز باید از ابتدا به‌گونه‌ای طراحی شوند که در‌برابر نفوذ چنین تهدیدهایی مقاوم باشند.