چه چیزهایی می‌توانند باعث شکست بیت کوین شوند؟

بیت‌ کوین قوی‌ترین ارز دیجیتال دنیا و به نوعی پادشاه این حوزه شناخته می‌شود. این ارز دیجیتال بر هر مانعی از زمان حضورش مانند باگ CVE-2010 (ایجاد شدن ۱۸۴ میلیارد واحد بیت کوین)، سرقت از صرافی «ام تی گاکس» (Mt.Gox)، حواشی فورک بیت‌کوین کش، و ظهور آلت‌کوین‌ها عبور کرده است؛ اما این بدین معنا نیست که تمامی حمله‌های ممکن به بیت کوین را از میان برداشته‌ایم و بیت کوین در تبدیل شدن به یک ارز جهانی دارای شانس پیروزی ۱۰۰ درصدی است؛ ارزی که تا هزاران سال پایدار خواهد ماند.

مویزز کساب (Moises Cassab)، در مقاله خود که در صفحه‌اش در وب‌سایت مدیوم منتشر کرده، نگاهی اجمالی به راه‌هایی انداخته است که می‌توان با استفاده از آنها بیت کوین را به مرز نابودی کشاند.

۱- قدرت ماینینگ متمرکز است

تمام بخش‌های زیرساختی ماینینگ متمرکز است. در ادامه این ادعا را اثبات می‌کنم.

الف) اکثریت دستگاه‌های استخراج را بیت مین (Bitmain) تولید می‌کند. این شرکت می‌تواند با استفاده از بک‌دور (Backdoor) یا دسترسی از راه دور به ماینرها، دستگاه‌های تولیدی خود را متوقف کند، چیزی که قبلا شاهدش بوده‌ایم.

ب) ۸ استخر استخراج ۸۵٪ قدرت هش (قدرت پردازش) شبکه بیت کوین را کنترل می‌کنند.

ج) تمام ماینرهایی که بیش از ۷۰ درصد قدرت استخراج بیت کوین را تشکیل می‌دهند، در یک اتاق جا می‌شوند. این اتفاق قبلا در سال ۲۰۱۶ رخ داده بود، زمانی که در شرف یک هارد فورک بودیم، ماینرها، همراه با توسعه‌دهندگان شبکه در هنگ‌کنگ در یک اتاق دور هم جمع شدند تا سرنوشت بیت کوین را رقم بزنند.

د) بیشترین مقدار قدرت هش در کشوری است که به طور کلی مخالف بیت‌ کوین و آزادی است.

بطور خلاصه، تمام زیرساخت‌های استخراج بیت کوین به شدت متمرکز است.

اگر اکثریت قدرت پردازش شبکه ماینینگ در دست یک سری افراد خاص باشد، ممکن است حملات زیر به بیت کوین انجام شود:

• حمله ۵۱ درصد (کنترل شبکه با در اختیار گرفتن بیش از ۵۰ درصد قدرت پردازش)
• بازسازی زنجیره (برگشت تراکنش یا جلوگیری از آن)
• مارپیج مرگ ( Death spiral – خاموش شدن فارم‌ها یکی از پس دیگری و رسیدن هش ریت به صفر)
• حمله خسوف (Eclipse- اختلال در کار نودها)

همچنین راه‌اندازی مجدد یک الگوریتم اثبات کار جدید، خودش مشکلات دیگری را به وجود می‌آورد.

۲- کسب سود از سقوط قیمت بیت کوین در پلتفرم‌های قرارداد آتی و رفتن به زنجیره دیگر

ساتوشی ناکاموتو برای بیان اینکه حمله به شبکه بیت کوین به نفع هیچ‌کس نیست، در وایت پیپر بیت کوین نوشته بود کسی به بیت کوین آسیب نمی‌رساند چون خودش می‌تواند با همان قدرت پردازشی که قصد حمله به بیت کوین را دارد، بیت کوین استخراج کرده و کسب درآمد کند.

نکته کلیدی در فرضیات ناکاموتو این بود که ماینرها انگیزه‌ لازم را دارند که به جای مخرب بودن، بازیگر خوبی باشند و موفقیت آنها به موفقیت بیت‌ کوین گره خورده است.

اما در حال حاضر موضوع دیگر این نیست. اکنون می‌توان در سایت‌هایی مانند بیتمکس یا بایننس، با استفاده از معاملات آتی، از سقوط قیمت‌ها سود شدید برد.

ماینرها می‌توانند به زنجیره بیت‌کوین حمله کنند. در حین حمله به بیت کوین اقدام به ثبت موقعیت شورت (Short) کرده و همزمان با سقوط بیت کوین به سودی هنگفت برسند. پس از اتمام حمله نیز به سراغ یک زنجیره دیگر رفته و آنجا اقدام به استخراج کنند.

۳- مدل امنیتی آزموده نشده، مسئله کارمزدها

هر چهار سال، اگر قیمت بیت کوین افزایش پیدا نکند، با هاوینگ که پاداش استخراج را نصف می‌کند، بودجه امنیت بیت‌ کوین نصف می‌شود. طرفداران بیت کوین در پاسخ به مشکلاتی که هاوینگ می‌تواند برای بیت کوین به وجود بیاورد، می‌گویند:

الف) ما نباید تا زمانی که در سال ۲۱۴۰ پاداش استخراج بیت‌ کوین به صفر می‌رسد نگران چیزی باشیم. با این حال، در بحث کاربرد، در بازه ۹ ساله بودجه امنیتی ۸۸% یعنی از ۱۲.۵ بیت‌ کوین به ۱.۵ بیت‌ کوین و در بازه ۱۷ ساله به ۰.۳۹ بیت‌ کوین به ازای هر بلاک کاهش خواهد داشت. در واقع یک کاهش ۹۷ درصدی از رقم فعلی، رخ خواهد داد.

ب) قیمت بیت کوین پس از هاوینگ بعدی بیش از ۲ برابر افزایش خواهد یافت. مشکل این تفکر این است که همراه با قیمت، پاداش اخلال در روند فعالیت بیت کوین هم افزایش پیدا می‌کند. علاوه بر این، پیروی از این منطق می‌تواند به این معنا باشد که در نهمین هاوینگ، ارزش بیت کوین از ارزش کل تولید ناخالص داخلی تمام کشورها بالاتر باشد.

به نظر من، تنها سه راه برای غلبه بر این مشکل وجود دارد:

الف) استفاده از الگوریتم اثبات سهام (PoS) که هرگز چنین نخواهد شد!

ب) شکستنِ محدودیت ۲۱ میلیون واحدی و متوقف کردن هاوینگ و کسب پاداش‌های استخراج، بر اساس مدل فعلی که هرگز چنین نخواهد شد!

پ) مقداری از بیت کوین‌های استخراج‌شده توسط ساتوشی ناکاموتو را برداریم و سپس از آن‌ها برای ایجاد تورم در بیت کوین استفاده کنیم. مسئله‌ای که امکان وقوعش وجود دارد.

ت) اجازه بدهیم کارمزدها افزایش پیدا کند. این بهترین راه است، اما مشکل اینجاست که اگر ما می‌خواهیم ۱۲.۵ بیت‌کوین به عنوان کارمزد هر بلاک داشته باشیم، با توجه به فرض قیمت ۱۰۰ هزار دلاری برای بیت کوین، هر تراکنش چیزی در حدود ۳۴۰ دلار کارمزد خواهد داشت.

چیزی که می‌دانیم این است که ما نمی‌توانیم هر دو راه را با هم داشته باشیم، ماینرها باید چه با پول و یا به صورت یارانه تشویق شوند. بنابراین، در نهایت کار ما یا به وسیله کارمزدهای بالا یا جلو زدن دیگر ارزها از بیت کوین (از بابت قدرت هش)، تمام می‌شود. در این صورت راه برای حمله به بیت کوین باز خواهد بود.

همچنین، اگر کارمزدهای شبکه بالا باشد، شبکه لایتنینگ هم جایگزین پرهزینه‌ای برای عمده کاربران شبکه بیت کوین به حساب می‌آید. چون مردم حاضر نیستند از درآمد چندروزه خود برای کارمزد قفل کردن و بازکردن بیت‌کوین‌هایشان در کانال‌های پرداختی لایتنینگ استفاده کنند.

حملات ممکن: ارزهایی با تورم بالاتر قدرت هش بالاتری پیدا خواهند کرد که می‌تواند باعث بروز حملاتی مانند آنهایی که بخش اول گفته شد، شود. از طرف دیگر کارمزد بالا، شبکه بیت کوین را برای بسیاری غیر قابل استفاده می‌کند و این ارز دیجیتال به محصولی بدون کاربر بدل می‌شود.

۴- بیت‌کوین به دلیل عدم نوآوری با مرگی آرام از بین می‌رود

این هم یک مزیت و هم یک مشکل است. بیت‌ کوین عوض نخواهد شد و این یک نکته مثبت است.

اما نمی‌توانیم انکار کنیم که عملا نوآوری‌های بیت کوین از بین رفته است. از زمانی که در سال ۲۰۱۳ بیت‌کوین خریدم، از نقطه نظر کاربران، هیچ کاربرد یا مورد استفاده جدید قابل توجهی برای بیت کوین ایجاد نشده است. بله، نودها سریعتر همگام‌ می‌شوند؛ بله؛ امضاها کوتاه‌تر شده است و … . اما نوآوری‌های بزرگی که به ما قول داده شده هرگز تحقق نیافته و برخی ویژگی‌های دیگر هم حتی بلا استفاده شده‌اند.

• چِنج تیپ (ChangeTip – خدمات پاداش دهی بیت کوین) تعطیل شد و ایر بی‌ان‌بی (Airbnb) آن را خرید.

• روش‌های کالرد کوینز (Colored Coins – روش‌هایی برای ایجاد دارایی روی بلاک چین بیت کوین) معرکه بودند اما از دور خارج و به نوعی سبب ظهور اتریوم و توکن‌های ERC20 و فصل آلت‌کوین‌ها شدند و در نهایت از بین رفتند.

• رقبای بیت کوین قول قرارداد هوشمند را دادند، اما توسعه‌دهندگان اصلی بیت کوین تنها کاری که کردند تغییر OP_RETURN از ۸۰ بایت به ۴۰ بایت بود.

• بلاک استریم (Blockstream) وعده داده بود که یک سری زنجیره جانبی را ایجاد می‌کند که در آن بیت کوین لایه اصلی است و تمام طرح‌های آزمایشی در زنجیره‌های جانبی انجام می‌شود؛ طرحی که ما را بی نیاز از اعتماد می‌کرد و در صورت اجرا موفقیت‌های بسیاری را کسب می‌کرد. اکنون آنها عملاً تسلیم شده‌اند و در حال اجرای نوعی از زنجیره‌های جانبی هستند که در آنها، تمام نودها توسط بلاک استریم تایید خواهند شد و بر پایه سخت‌افزارهای وابسته به این شرکت فعالیت خواهند کرد.

• روت استوک (Rootstock)، یک زنجیره جانبی وابسته است که در آن به تعداد کمی از اعتبارسنج‌های منتخب اعتماد می‌کنید.

حالا فقط شبکه لایتنینگ (Lightning) باقی مانده است و باید برایتان جالب باشد که ببینید در مقابل کارمزدها چطور کار می‌کند. جوزف پون (Joseph Poon)، یکی از تدوین کنندگان وایت پیپر این شبکه نیز بیت‌ کوین را رها کرده و روی اتریوم (Ethereum) کار می‌کند.

در اینجا این خطر وجود دارد که بیت‌کوین هرگز به سمت عامه مردم راه پیدا نکند و با مرگی آرام از بین برود.

۵- عدم وجود حریم خصوصی

بیت‌کوین در بهترین حالت نیمه ناشناس است. اگر بخواهیم با سخت‌گیری‌های دولتی بزرگ روبرو شویم، تمام نودهای ماهواره‌ای و برنامه‌های غیرمتمرکزسازی بی فایده می‌شوند؛ چراکه اگر نهادها بتوانند به راحتی دارندگان نودها را شناسایی کنند، قادرند با یک نقشه فریبنده آنها را شکست دهند.

۶- توسعه متمرکز

در سال ۲۰۱۸، ۷۰٪ مشارکت‌های کد بیت کوین کور توسط ۱۰ نفر از افراد انجام شد و ۹۷% نودها از کلاینت بیت کوین کور استفاده می‌کنند. می‌توانیم خودمان را قانع کنیم که همه کاربران بیت کوین تمام سیصد هزار خط کد را بررسی می‌کنند و در مورد همه تغییرات به اتفاق نظر می‌رسند. اما در نگاهی واقع بینانه، همه ما پیرو آنچه هستیم که توسعه‌دهنگان بیت کوین کور پیشنهاد می‌کنند.

خطر کدهای توطئه آمیز و یا تصمیمات نادرست تیم مرکزی توسعه‌دهندگان صفر نیست. باگ‌های CWE-۲۰۱۰_۵۱۳۹ و CVE-۲۰۱۳_۳۲۲۰ را ببینید، اینها تنها اشتباهاتی سهوی بودند نه حملاتی هدفدار.

۷- کامپوترهای کوانتومی

بیت کوین تاب مقاومت در مقابل رایانه‌های کوانتومی را ندارد و محاسبات کوانتومی به هیچ وجه یک خیال دست نیافتنی نیستند. کامپیوترهای کوانتومی وجود دارند، کار می‌کنند، و البته هنوز قدرتمند نیستند . با این حال این بدین معنا نیست که آنها در سال‌های آتی قدرتمندتر نمی‌شوند.

۸- آن قدر مقیاس‌پذیر نیست که میان مردم گسترش یابد

در بهترین حالت، بیت کوین توانسته است ۲,۷۶۳ تراکنش به ازای هر بلاک پردازش کند. این یعنی بیت‌ کوین می‌تواند ۱۴۵,۲۲۳,۲۸۰ تراکنش را در سال پردازش کند، یعنی چیزی حدود ۰.۰۲ تراکنش در سال برای هر نفر. بدین ترتیب، حتی اگر کارمزدهای ارزان داشته باشیم و لایتنینگ هم بی کم و کاست به کارش ادامه دهد همه مردم جهان می‌توانند تنها یک کانال لایتنینگ را باز و بسته کنند. در این صورت حدود ۹۶ سال برای فراگیر شدن بیت کوین در کل جهان زمان لازم است.

حتی اگر بیت‌ کوین به عنوان ذخیره ارزش استفاده می‌شد، که استفاده می‌شود، حتی اگر افراد بیت‌ کوین (BTC) می‌خریدند و تنها یک تراکنش انجام می‌دادند و دیگر آنرا جا به جا نمی‌کردند، ۴۸ سال طول می‌کشید که در دنیا فراگیر شود.

و بیت کوین همچنان یک پول مخصوص خوره‌های رایانه است!

۹- قوهای سیاه، ناشناخته‌ی ناشناخته‌ها

همه چیز در این لیست وجود ندارد، مانند برخورد یک سیارک بزرگ به زمین و یا یک هوش مصنوعی قاتل. در واقع چیزهایی که نمی‌دانیم. بنابراین، همانطور که قول دادم هر چیزی که بیت‌کوین را از بین می‌برد، در همین مقاله بود.