محققان روشی برای استفاده از تراکنش‌های برگشت‌پذیر در شبکه اتریوم معرفی کردند؛ فرصت یا تهدید؟
برگشت‌ناپذیری تراکنش‌ها یکی از اصول اساسی شبکه‌های بلاک چینی است که با جلوگیری از امکان کلاهبرداری، امنیت مبادلات را فراهم می‌کند. با این حال، گروهی از محققان دانشگاه استنفورد پیش‌نمونهٔ روشی را برای ایجاد تراکنش‌های برگشت‌پذیر در اتریوم معرفی کرده‌اند و عقیده دارند که این روش می‌تواند راه‌حلی برای کاهش اثرات مخرب سرقت ارزهای دیجیتال باشد.
به گزارش کوین تلگراف، کایلی وانگ (Kaili Wang)، پژوهشگر بلاک چین در دانشگاه استنفورد، ایده استفاده از توکن برگشت‌پذیر اتریوم را روز ۲۵ سپتامبر (۳ مهر) در توییتی به اشتراک گذاشت. او با اشاره به اینکه این ایده هنوز کامل نیست، گفت هدف از این پیشنهاد واداشتن افراد به بحث و ارائه راه‌حل‌های بهتر در جامعه بلاک چین است.
وانگ گفته است:
شواهد محکمی وجود دارد که هک‌های بزرگی که [تاکنون] دیده‌ایم، بدون تردید نوعی سرقت هم بوده‌اند. اگر در چنین شرایطی راهی برای بازگرداندن (برگشت‌پذیرکردن) آن سرقت‌ها وجود داشته باشد، اکوسیستم ما بسیار ایمن‌تر خواهد بود. طرح پیشنهادی ما فقط در صورت تأییدشدن توسط حدنصابی از قضات غیرمتمرکز، امکان بازگشت (تراکنش) را فراهم می‌کند.
این پیشنهاد توسط محققان حوزه بلاک چین از استنفورد، از جمله وانگ، دان بونه (Dan Boneh) و کوینچن وانگ (Qinchen Wang) گردآوری شده است. این پیشنهاد، استانداردهای توکن «ERC-20R» و «ERC-721R» را معرفی می‌کند که هم‌‌خانواده توکن‌های «ERC-۲۰» و «ERC-721» اتریوم هستند.
با این حال، وانگ تصریح کرد که این پیش‌نمونه جایگزین توکن‌های ERC-20 نیست و در حال حاضر تراکنش‌های اتریوم را برگشت‌پذیر نمی‌کند. او توضیح داد که این طرح یک استاندارد انتخابی است که به‌سادگی امکان به‌‌چالش‌کشیدن دزدها و بازیابی احتمالی وجوه (به‌سرقت‌رفته) را در یک بازه زمانی کوتاه پس از انجام تراکنش فراهم می‌کند.
بر اساس استانداردهای توکن پیشنهادی، اگر سرمایه شخصی به سرقت رفته باشد، می‌تواند درخواست مسدود‌کردن دارایی‌های خود را در یک قرارداد حاکمیتی ارائه کند. سپس یک دادگاه غیرمتمرکز از قضات این موضوع را بررسی خواهد کرد که به‌سرعت و ظرف مدت حداکثر یک یا دو روز به تأیید یا رد درخواست رأی خواهند داد.
همچنین، هر دو طرف تراکنش می‌توانند شواهدی را به قضات ارائه دهند تا آنها اطلاعات کافی برای تصمیم‌گیری عادلانه را داشته باشند. این فرایند بررسی برای NFTها نسبتاً ساده‌‌تر است؛ زیرا قضات فقط باید ببینند که مالک NFT در حال حاضر چه کسی است و آن حساب را مسدود کنند.
با این حال، این پیشنهاد می‌پذیرد که مسدود‌کردن (آدرس کیف پول) توکن‌های معمولی (مثلی) بسیار پیچیده‌تر است؛ زیرا سارق می‌تواند وجوه را بین ده‌ها حساب تقسیم کند، از میکسر ارز دیجیتال استفاده کند یا آنها را با دارایی‌های دیگر مبادله کند.
محققان برای رفع این مسئله الگوریتمی ارائه کردند که نوعی فرایند مسدود‌کردن پیش‌فرض را برای ردیابی و قفل‌کردن وجوه دزدیده شده فراهم می‌کند. آنها تأکید می‌کنند که این الگوریتم تضمین خواهد کرد وجوه کافی برای پوشش مبلغ سرقت‌شده در حساب سارق مسدود می‌شود. این وجوه فقط در صورتی مسدود خواهند شد که یک جریان مستقیم تراکنش از سرقت وجود داشته باشد.
پست توییتری وانگ بحث‌های زیادی را به همراه داشت. مجموعه‌ای از افراد سؤالات بیشتری می‌پرسیدند، از ایده حمایت یا آن را رد می‌کردند یا ایده‌های خودشان را مطرح می‌کردند.
آنتونی ساسانو (Anthony Sassano)، پادکستر مشهور و از طرفداران اتریوم، در مخالفت با این طرح نوشته است:
همواره طرفدار افرادی هستم که ایده‌های جدیدی را درباره اتریوم ارائه و آن را منتشر می‌کنند؛ اما من برای راه‌اندازی یک نسخه جدید از امور مالی سنتی اینجا نیستم (کنایه به برگشت‌پذیرشدن تراکنش‌ها در بلاک چین).
ساسانو پس از گفت‌وگو در رابطه با این ایده با افراد مختلف، توضیح داد که ایده ایجاد تراکنش‌های برگشت‌پذیر اتریوم و حمایت از مصرف‌کننده باید به‌‌جای قرار گرفتن در لایه پایه (بلاک چین یا توکن‌ها) در لایه‌های بالاتری مانند صرافی‌ها و شرکت‌ها قرار گیرد.
او اضافه کرد:
انجام این کار در سطح توکن‌های ERC-20 و ERC-721، اساساً انجام آن در لایه پایه بلاک چین است که به نظر من درست نیست. حفاظت از کاربر نهایی را می‌توان در سطوح بالاتری مانند مانند لایه‌های جلویی (صرافی‌ها) انجام داد.
متاسفیم که این مطلب نتوانسته نظر شما را جلب کند. لطفا با نظرات و پیشنهادات خود، ما را در بهبود همیشگی سایت یاری دهید.