احتمال افزایش قیمت اتریوم به ۵۰۰ دلار

با آنکه قیمت اتریوم زیر ۴۴۰ دلار متوقف شده است، اما داده‌های مرتبط با قرادادهای آتی و اختیار این ارز دیجیتال نشان می‌دهد که صعود به قیمت ۵۰۰ دلاری از آنچه به‌نظر می‌رسد، محتمل‌‌تر است.

به گزارش کوین تلگراف، ارزش قراردادهای باز (تسویه‌نشده) معاملات آتی اتر، طی سه ماه گذشته با افزایشی ۲۵۰ درصدی به ۱.۷ میلیارد دلار رسیده است. این در حالی است که این ارز دیجیتال توانسته است با شکست مقاومت ۴۰۰ دلاری به بالاترین سطح قیمتی خود طی دو سال اخیر برسد.

متأسفانه نمی‌توان اثبات کرد که قراردادهای آتی، بیشتر برای محافظت از موج تلاطمات بازار استفاده می‌شوند یا آنکه پیامد افزایش معاملات سوداگرانه با ضرایب اهرمی بالا روی اتر ۵۰۰ دلاری هستند.

با اتخاذ یک رویکرد مثبت می‌توان وضعیت کنونی را نشانگر حاکم‌شدن شرایط کونتانگو (Contengo) دانست که به‌طور معمول، انتظار می‌رود در بازارهای سالم رخ دهد. گفتنی است کونتانگو به شرایطی اشاره دارد که در آن قیمت آتی یک کالا بالاتر از قیمت کنونی آن باشد. در این وضعیت، معامله‌گران برای آنکه بتوانند تسویه معاملات را به تعویق بیندازند، پول‌های بیشتری را از بازار جمع می‌کنند.

برای اینکه بتوان پی برد معامله‌گران حرفه‌ای بازار تا چه میزان، نسبت به افزایش قیمت‌ها امیدوارند و موضعی صعودی اتخاذ کرده‌اند، باید به بازارهای اختیار معاملات نگاه کرد. در این بازارها، دو شاخص عمده وجود دارد که می‌توان از آن‌ها برای سنجش احساسات گاوی یا خرسی معامله‌گران استفاده کرد. این دو شاخص عبارتند از: ۱- نسبت قراردادهای اختیار فروش به خرید یا Put/Call و ۲- شاخص اسکیو یا Skew.

نسبت put/call، سنجه‌ای برای مقایسه قراردادهای باز اختیار فروش در برابر قراردادهای خرید است. گفتنی است قراردادهای خرید یا Call-ها از سوی معامله‌گران خنثی (معامله‌گرانی که احساسات صعودی یا نزولی در برابر تحرکات بازار ندارند) برای استراتژی‌های صعودی استفاده می‌شود، حال آنکه قراردادهای فروش یا Put-ها نشانگر اتخاذ استراتژی‌های نزولی از سوی معامله‌گران هستند.

به‌رغم آنکه علائمی دال بر وجود احساسات گاوی در بازار معاملات آتی مشاهده می‌شود، اما نسبت put/call هم‌اکنون در وضعیت خنثی است و نشان می‌دهد تعداد قراردادهای باز خرید و فروش اختیار، تقریبا برابر است.

گفتنی است این نسبت در مقایسه با سطح ۰.۸ واحدی آن در سه ماه گذشته، اختلاف فاحشی دارد که نشان‌ می‌دهد قراردادهای فروش در مقایسه با قراردادهای خرید، ۲۰ درصد کوچکتر شده‌اند.

با آنکه احساسات پیشین حاکم بر بازار، نسبت put/call را تغییر داده‌‌اند، اما سطح کنونی شاخص اسکیو می‌تواند بر مبنای قیمت‌گذاری قراردادهای اختیار، یک شاخص مستقیم را برای اندازه‌گیری حرص و طمع در اختیار بگذارد.

گفتنی است شاخص‌ اسکیو، زمانی که قراردادهای اختیار خرید، گران‌تر از قراردادهای اختیار فروش باشند، به سطوح منفی میل پیدا می‌کند. به‌طور معمول، این شاخص در محدوده میان منفی ۲۰ تا مثبت ۲۰ درصد در نوسان است و منعکس‌کننده شرایط کنونی حاکم بر بازار، فارغ از روزها یا هفته‌های قبلی است.

نمودار بالا نیز نشان می‌دهد که چگونه با شکست سطح مقاومت ۴۰۰ دلاری از سوی اتر در روز ۱۳ اوت (۲۳ مرداد)، احساسات صعودی معامله‌گران حرفه‌ای فروکش کرده است.

هرچند شاخص اسکیو در محدوده صعودی باقی می‌ماند، اکنون به همان سطحی که ماه قبل داشت بازگشته است؛ یعنی زمانی که اتر در محدوده ۲۴۰ دلار دادوستد می‌شد.

کمتر از ۴۰ روز تا ۲۵ سپتامبر (۴ مهر) و سررسید قراردادهای اختیار باقی مانده است و تا آن زمان، بازار تصویر واضح‌تری از خطرهای درکمین قراردادهای اختیار خرید و فروش ترسیم می‌کند.

می‌توان با ضرب یک قرارداد باز با قیمت اعمال (Strike) معلوم در بهای متوسط بازار (Mark Price) به پیامدهای احتمالی یک موقعیت معاملاتی در لحظه کنونی پی برد.

درحال‌حاضر، ۹۳.۳ هزار قرارداد اختیار فروش در بازه قیمتی ۳۴۰ تا ۸۸۰ دلار با سررسید سپتامبر وجود دارد. قراردادهای اختیاری که قیمت اعمال بالاتری دارند، دارای قیمت متوسط کمتری هستند؛ چرا که احتمال وقوع آنها کمتر است.

ارزش این قراردادهای اختیار، هم‌اکنون برابر با ۴.۴ میلیون دلار است؛ هرچند ارزش قراردادهای باز به ۴۰.۱ میلیون دلار می‌رسد.

گفتنی است قراردادهای باز به هر قیمت اعمال، فارغ از ارزش بازار آن، وزن یکسانی می‌دهند؛ از این رو، استفاده از قیمت‌های متوسط می‌تواند داده‌های بهتری را در اختیار بگذارد.

تعداد قراردادهای اختیار فروش نیز به ۲۸.۸ هزار فقره می‌رسد که هم‌اکنون، درمجموع حدودا ۹۴۰ هزار دلار ارزش‌گذاری می‌شوند که به‌طور چشم‌گیری از ارزش قراردادهای اختیار خرید کمتر است.

این نشان می‌دهد که احساسات معامله‌گران حرفه‌ای بازار، چندان صعودی نیست، اما در قرادادهای اختیار فروش در مقایسه با اختیار خرید، پول بسیار کمتری گذاشته‌اند.

گفتنی است تعداد خالص قراردادهای اختیار خرید با قیمت‌های اعمال ۴۸۰ دلار و بیشتر با سررسید ۲۵ سپتامبر، برابر با ۵۳.۷ هزار فقره است. در قیمت‌های متوسط کنونی بازار، ارزش این قراردادها به ۱ میلیون دلار می‌رسد. درنتیجه، این قراردادها ۲۵ درصد از ارزش کل قراردادهای اختیار خرید با قیمت‌های اعمال ۳۴۰ دلار و بالاتر را شامل می‌شوند.

از منظر اصول معامله‌گری ابزار مشتقه، نه‌تنها تحقق سطح قیمت ۵۰۰ دلار در عرض ۴۰ روز امکان‌پذیر است، بلکه هم‌اکنون این سطح قویا پشتیبانی می‌شود.

مبالغ قراردادهای آتی نیز بر این شاخص‌ها مهر تأیید می‌زند و به‌نظر می‌رسد معامله‌گران حرفه‌ای فارغ از اوج قیمتی اخیر ۴۴۰ دلاری کماکان موضعی صعودی در قبال بهای اتر دارند.

شواهد نشان می‌دهد که اتر همچنان از اقبال روزافزون کاربران به دیفای، اوراکل‌ها و صرافی‌های غیرمتمرکز منتفع خواهد شد.

شاخص‌های ابزارهای مشتقه نیز می‌گویند که اکنون وقت خرید اتر است.