چرا چین عاشق اتریوم است اما از بیت کوین نفرت دارد؟
این مطلب نوشته پاتریک تان، یکی از معامله‌گران موفق در زمینه ارزهای دیجیتال است.
اجداد پاتریک چینی‌هایی بودند که در زمان امپراتوری هان زندگی می‌کردند. در آن دوران موتور اقتصادی بسیار قدرتمندی در دلتای رود مروارید راه افتاده بود.
اما پاتریک خودش در سنگاپور متولد شده و در فلوریدای امریکا بزرگ شده است. با این‌حال سال‌ها دوری از سرزمین مادری، چشم‌اندازی منحصربه‌فرد درباره چینی بودن و از آن مهم‌تر، نوع تجارت با چینی‌ها به او بخشیده است.
آقای تان می‌گوید حتی با داشتن چنین چشم‌اندازی، باز هم نمی‌توانست تصمیم دادگاه چین را درباره به رسمیت شناختن اتریوم به‌عنوان یک «دارایی» پیش‌بینی کند.
سال گذشته از رسانه‌های محلی چین، خبری در بایدو (موتور جستجوی چینی مشابه گوگل) پخش شد که نشان می‌داد دادگاهی در چین سرمایه‌گذاری ۲۰ اتر در یک شرکت فناوری چینی را به‌عنوان دارایی این شرکت به رسمیت شناخته است. این دادگاه چینی این سرمایه‌گذاری را که احتمالاً در یک عرضه اولیه سکه (ICO) در آگوست ۲۰۱۷ انجام شده است، به‌عنوان یک دارایی در نظر گرفت. احتمال می‌رود این سرمایه‌گذاری باید قبل از ممنوعیت همه‌جانبه چین روی عرضه اولیه سکه و صرافی‌های ارز دیجیتال در اواخر سال گذشته آغاز شده باشد.
این دادگاه که در حوزه هایکو در شانگهای (مرکز تجارت چین) مستقر است، تصمیم گرفت از اتریوم به‌شکل قانونی حمایت کند و اجازه دهد به‌عنوان دارایی عمومی از آن استفاده کنند؛ هر چند این را خاطرنشان کرد که اتریوم را فی‌نفسه به‌عنوان «پول» نمی‌شناسد.
دادگاه احتمالا باید اشاره کرده باشد که اتریوم شکلی از «دارایی واقعی» مانند کالا است. اما قبل از آنکه افزایش خفیف قیمت اتریوم در آن زمان را دلیل این تصمیم بدانیم، بیایید ابتدا کمی با روحیات دولت چین بیشتر آشنا شویم.
اقدامات مشابه چین در گذشته
یادمان نرود که همین چند وقت پیش، مقامات چینی اعلام کردند که اتریوم بهترین بلاک چین جهان است. بااین‌حال تأیید این امر، در حجم معاملات اتریوم تأثیر قابل‌توجهی نداشت؛ با اینکه می‌دانیم بسیاری از ICOها اتریوم را انتخاب می‌کنند.
در آن زمان، بسیاری از دانشمندان این حرکت چین را به‌عنوان پیش‌درآمدی برای لغو ممنوعیت عرضه اولیه سکه در این کشور دانستند. این می‌توانست به خوبی اشتیاق آنها را نسبت به این مسئله نشان دهد.
برای هر کسی که با چین و تاریخش آشنا نیست، درک انگیزه پشت این اقدامات قانونی می‌تواند مشکل باشد. میراث چین و فرهنگ چینی استبداد است. شاید هم نگرش احترام‌آمیز ما نسبت به بزرگان یا آیین کنفوسیانیسم باشد. درحالی‌که بسیاری از افراد در غرب ممکن است این را غیر دموکراتیک بدانند، اما واقعیت بسیار ظریف‌تر و دقیق‌تر است. مفهوم دموکراسی، حداقل برای میلیاردها چینی چیزی کاملاً متفاوت است.
برای میلیون‌ها چینی که از فقر رها شدند، دموکراسی به معنای آزادی برای خوردن یک وعده غذای خوب، زندگی در خانه‌ای زیبا و همه چیزهایی است که غربِ توسعه‌یافته به آنها می‌دهد. دموکراسی برای آنها ممکن است به این معنا باشد که نرخ جرم و جنایت پایین است، اعتصابات خاصی وجود ندارد و تروریسم از این کشور محو شده است.
با چنین پیش‌زمینه‌ای، می‌توان درک کرد که چرا بیت کوین از نظر این رویکرد چینی منفور است، اما شاید اتریوم این‌طور نباشد. برخلاف بیت کوین، توسعه‌دهندگان اصلی اتریوم و بنیان‌گذاران آن کاملاً شناخته‌شده هستند. آنها تمایلشان را برای کار کردن با مقامات چینی نشان داده‌اند (کافی است تا تنها به تعداد دفعاتی که ویتالیک بوترین خالق اتریوم و جک دورسی بنیان‌گذار توییتر در چین حضور یافته‌اند، دقت کنید) و چین هم همیشه از آنها استقبال کرده است. پکن همواره وفاداری به ایدئولوژی را گرامی داشته است و به‌این‌ترتیب، عقاید هرج‌ومرج‌طلبانه جنبش آزادی اینترنت (سایفرپانک) که پشت بیت کوین قرار دارد، همیشه با منافع پکن در تضاد خواهد بود. اما درباره اتریوم اصلاً این‌طور نیست.
منتظر چه اتفاقاتی باشیم؟
نباید فراموش کنیم که تا همین چند وقت پیش، مالکیت خصوصی در چین غیرقانونی بود. سرکوب و مقابله با انقلاب فرهنگی مائو تسه تونگ به محروم‌کردن مالکان ثروتمند و اعضای بورژوازی از مالکیت دارایی‌هایشان انجامید و این ثروت‌ها را بین مردم توزیع کردند.
با تصمیم دادگاه (البته در سطح محلی) چین قدمی کاملا جدی و رو به جلو برداشته است. به رسمیت شناختن اتریوم به‌عنوان «دارایی» شاید در بسیاری از موارد مهم‌تر از تأیید اتریوم به‌عنوان بهترین بلاک چین جهان باشد؛ زیرا نشان می‌دهد که پکن ممکن است نسبت به حمایت قانونی اتریوم ملایمت بیشتری نشان دهد، اما نمی‌تواند نسبت به بیت کوین خوش‌رفتار باشد.
اتریوم پروتکل انتخابی بیش از ۹۰ درصد همه عرضه‌های اولیه سکه است (که در چین ممنوع هستند)، بااین‌حال چنین موافقت ضمنی را از پکن دریافت کرده است. در چین، گاهی سکوت می‌تواند بسیار رساتر از کلام باشد.
خلاصه کلام اینکه تصمیم دادگاه هایکو درباره اتریوم را نباید به شکل خاص که باید از چشم‌انداز نگرش کلی چین نسبت به اتریوم ارزیابی کرد و البته این لزوماً درباره کل ارزهای دیجیتال صدق نمی‌کند. مسئله اصلی، یکی از دو حالت کنترل یا مشارکت است.
همان‌طور که درباره بازگشت گوگل به چین (البته با یک سری محدودیت از جانب پکن) دیده‌ایم، پکن تمایل خود را برای اعطای دسترسی به بازارهای اصلی خودش که در آنها تلاش‌هایی برای مشارکت و درک ماهیت منحصربه‌فرد چین انجام می‌شود، نشان داده است. به‌این‌ترتیب، اتریوم (علاوه‌بر ارزهای دیجیتالِ ساخته خود چین مانند نئو) نسبت به هر ارز دیجیتال دیگری پیشرفت بیشتری در این کشور داشته است. اما من خیال ندارم به این زودی‌ها روی این موضوع حساب کنم.
متاسفیم که این مطلب نتوانسته نظر شما را جلب کند. لطفا با نظرات و پیشنهادات خود، ما را در بهبود همیشگی سایت یاری دهید.