آیا ارزهای دیجیتال نابودشدنی هستند؟

ارزهای دیجیتال به واسطه‌ی قدرت فناوری زیرساختی خود، بلاک چین همواره مدعی بوده‌اند که تا ابد باقی خواهند ماند. آیا این مساله حقیقت دارد و یا تنها حقه‌ای برای سرمایه‌گذاری در آنها است؟ آیا روزی می‌رسد که آنها به طور کلی نابود شوند؟

دیدگاه‌های بیان شده در این مقاله صرفا نظر نویسنده‌ی مقاله، آدرین ترومر (Adrian trummer) محقق و سرمایه‌گذار کریپتو است.

حیات یک ارز دیجیتال وابسته به کامپیوترهایی است که از سراسر دنیا تراکنش‌های مربوط به آن را تایید می‌کنند و یک ارز زمانی از بین می‌رود که دیگر حتی یک کامپیوتر بر روی کره‌ی زمین حاضر نباشد آن را استخراج و تراکنش‌های مربوط به آن را تایید نماید. اگر هویت واحدی بتواند در شبکه‌ی قدرتمند هر ارز دیجیتال، برای همیشه کنترل بیش از ۵۰ درصد از استخراج آن را بر عهده بگیرد و از آن سوء‌استفاده کند، می‌تواند آن را نابود کند.

در این مقاله می‌خواهم به شما نشان دهم که چرا نابودی مطلق یک ارز دیجیتال محبوب، غیر محتمل بوده و برای مرگ یک کریپتوکارنسی چه اتفاقاتی می‌بایست بیفتد.

چرا نابودی مطلق یک ارز دیجیتال غیرمحتمل است؟

اولا مایلم به شما بگویم که در این مقاله راجع به قیمت ارز خاصی صحبت نمی‌کنم و تنها احتمال از بین رفتن ارزهای دیجیتال به نحوی که امکان تعامل با آن‌ها به هیچ طریقی وجود نداشته باشد را بررسی خواهم کرد. راجع به تنزل قیمت و یا بی ارزش شدن یک ارز نیز صحبت نخواهیم کرد چرا که به نسبت نابودی مطلق، سناریویی محتمل‌تر است.

چرا نابودی مطلق یک ارز دیجیتال سخت است؟ آیا این اتفاق برای ارزهای معروفی همچون بیت کوین، اتریوم و غیره خواهد افتاد؟

برای پاسخ به این سوال ابتدا باید فناوری بلاک چین را درک کرده باشید. به ساده‌ترین بیان فناوری بلاک چین، کامپیوترهای غیرمتمرکز را کنار یکدیگر آورده تا قدرت محاسباتی‌شان را در راستای هدفی مشترک به اشتراک بگذارند. در حوزه‌ی ارزهای دیجیتال این هدف مشترک، تایید تمامی تراکنش‌ها و استخراج ارزهای جدید مطابق با الگوریتمی مشخص است. این همان تفاوت میان یک وب‌سایت و یک ارز دیجیتال است. یک وب‌سایت توسط یک کامپیوترها کنترل شده و مالک آن یک شرکت و یا یک سازمان است و هر زمان که این شرکت تصمیم بگیرد از وب سایت میزبانی نکند، عملا از بین می‌رود. ارزهای دیجیتال نیز توسط کامپیوترها به شکل غیرمتمرکز در سراسر جهان نگهداری می‌شوند و هیچ شرکت و یا نهاد مرکزی‌ای مسئول آنها نبوده و نمی‌تواند کامپیوترها را از تایید تراکنش‌های مربوط به آنها باز دارد.

بنابراین اگر دست کم یک کامپیوتر در نقطه‌ای از جهان وجود داشته باشد که ارزی را استخراج کند، از نظر تئوریک این ارز کارایی خواهد داشت هرچند که دیگر غیرمتمرکز نخواهد بود.

 چرا ماینرها دست از استخراج یک ارز دیجیتال می‌کشند؟

تا اینجا درباره‌ی اینکه نابودی کریپتوکارنسی‌های محبوب چقدر دور از تصور است صحبت کردیم. بیایید با یکدیگر بررسی کنیم برای نابود شدن یک ارز چه اتفاقی می‌بایست بیفتد.

یک ارز دیجیتال زمانی از بین می‌رود که دیگر تراکنش‌های مربوط به آن طبق هیچ پروتکل توافق جمعی‌ای تایید نشده و توسط اعضای شبکه استخراج نشود.

حال بگذارید کمی عمیق‌تر به این مساله نگاه کنیم و مثالی بزنیم. چه اتفاقی می‌افتد که دیگر کامپیوتری حاضر به استخراج بیت کوین نیست؟

برای پاسخ به این سوال باید به این مساله برگردیم که چرا افراد بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال را استخراج می‌کنند؟

اگر آن از دسته از افراد که تنها برای سرگرمی و یا کار خیر این کار را انجام می‌دهند صرف نظر کنیم، انگیزه‌ی اصلی مابقی، کسب درآمد است. در غیر این صورت، صرف هزینه‌ی بسیار برای قدرت پردازش و برق مصرفی بالا بدون سود منطقی نخواهد بود. آیا سناریویی را می‌توان یافت که در آن استخراج یک ارز دیجیتال در هیچ جای دنیا سودآور نباشد؟ پاسخ به این سوال دشوار است اما احتمالا چنین سناریویی وجود ندارد.

هزینه‌ی اصلی ماینینگ مربوط به محاسبات، کارت‌های گرافیک و برق است. هزینه‌ی خرید کامپیوتر تقریبا در تمامی کشورها برابر بوده اما هزینه‌ی برق نسبت به محل زندگی شما متغیر است.

به عنوان مثال ایسلند کشور خوبی برای ماینینگ ارزهای دیجیتال است. ممکن است با خودتان بگویید در این کشور به علت داشتن آب و هوای سرد نیاز به صرف هزینه‌ی بسیار برای خنک کردن دستگاه‌ها نیست اما چیزی که از آب و هوا بیشتر اهمیت دارد، هزینه‌ی برق مصرفی است. در حقیقت کشور ایسلند به خاطر داشتن آتش‌فشان‌های بسیار، هزینه‌ی تولید برق را با استفاده از روش‌های زمین گرمایی بسیار پایین آورده است.

ماینرها تا زمانی که این صنعت سودآور باشد به استخراج ارزهای دیجیتال ادامه خواهند داد.

آیا یک ارز دیجیتال هک شدنی و نابودشدنی است؟

تا اینجا متوجه شدیم که یک ارز دیجیتال قدرت خود را مدیون فناوری‌ای همچون بلاک چین است که محاسبات مربوط به آن را میان تمام کامپیوترها در سراسر جهان توزیع می‌کند. آیا این سیستم قدرتمند ضد هک و پایدار است؟

تنها راه شناخته شده‌ی برای هک یک ارز دیجیتال و به دست گرفتن کنترل آن، به دست آوردن بیشتر قدرت استخراج آن ارز است. از آنجایی که هر تغییر و یا تصمیمی در شبکه نیازمند این است که حداقل ۵۰ درصد از ماینرها با آن موافقت کنند و به طور کل ارزهای دیجیتال و فناوری زیرساختی آنها بلاک چین، به نحوی کار می کند که در آن ماینرها تصمیم می‌گیرند که چه اتفاقی برای آن ارز بیفتد،تنها فردی که ۵۰ درصد از قدرت ماینینگ شبکه را در اختیار گرفته می‌تواند کد آن را نیز تغییر داده و تصمیم به نابودی آن بگیرد. این هک به حمله‌ی ۵۱ درصد نیز شهرت دارد.

احتمال چنین هکی چقدر است؟

برای ارزهای دیجیتال بزرگی نظیر بیت کوین که نیاز به خرید کامپیوترهایی دارد که قدرت محاسباتی آنها از ۵۰ درصد قدرت ماینینگ بیت کوین در دنیا بیشتر باشد، تقریبا غیر ممکن است. اتفاقی که بیشتر محتمل بوده این است که یک استخر استخراج آن‌قدر بزرگ شده تا بتواند ۵۰ درصد از قدرت ماینینگ بیت کوین را در اختیار خود بگیرد. اما این امر نیز بسیار بعید به نظر می‌رسد. استخرهای استخراج، جوامع آنلاینی هستند که در آن ماینرها منابع پردازشی خود را برای استخراج ارزهای دیجیتال گرد هم می‌آورند.

اما به راستی چرا یک نفر ترجیح می‌دهد برای استخراج یک ارز غیرمتمرکز به یک استخر استخراج متمرکز روی بیاورد. در سال‌های اولیه پس از پیدایش بیت کوین، استخراج این ارز به سادگی با کامپیوتر منزل انجام می‌شد اما با گذشت زمان و افزایش تعداد افرادی که به ماینینگ بیت کوین روی آوردند، کامپیوترها و کارت‌های گرافیکی پیشرفته‌تر وارد این حوزه شده و رقابت سخت‌تر و سخت‌تر شد.

پاداش بلاک در بلاک چین بیت کوین به ماینری تعلق می‌گیرد که هش مناسب برای اضافه شدن بلاک جدید به بلاک چین را پیدا کند. اگر فردی به تنهایی تصمیم بگیرد استخراج بیت کوین را به صورت جدی شروع کرده و به خرید تجهیزات ماینینگ روی بیاورد، ممکن است مجبور باشد برای سال‌ها اینکار را بدون دریافت پاداش ادامه دهد. به همین جهت برای جلوگیری از چنین ریسک بزرگ و از دست دادن سرمایه‌، ماینرها ترجیح می‌دهند در استخرهای استخراج عضو شده و قدرت محاسبات و سخت‌افزاری خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. پاداش بلاک در این روش ماینینگ، میان ماینرها بر حسب میزان توان محاسباتی که هر یک برای حل یک بلاک به اشتراک گذاشته‌اند تقسیم می‌شود.

این سناریو را در نظر بگیرید که یک استخر استخراج آن‌قدر محبوب و بزرگ شود که بتواند ۵۰ درصد از تمامی ماینرهای بیت کوین را به خود جذب کند؛ آنگاه از نظر تئوریک این استخر استخراج قدرت تغییر کد و نابود کردن بیت کوین را به دست خواهد آورد.

چرا هکرها نمی‌توانند ارزهای دیجیتال را نابود کنند؟

فرض کنید هکری  ۵۱ درصد از قدرت استخراج یک ارز دیجیتال را به دست آورده است، آیا او این ارز را نابود خواهد ساخت و یا به استخراج آن و دریافت مقدار زیادی پاداش ادامه خواهد داد؟ این سوال بسیار جذابی است که ساتوشی ناکوموتو خالق بیت کوین، در وایت پیپر مربوط به این ار چنین پاسخ داده است: حتی اگر فردی موفق شود ۵۰ درصد از قدرت ماینینگ بیت کوین را به دست بگیرد، به نفع او خواهد بود که ماینینگ این ارز را ادامه دهد چراکه می‌تواند پول زیادی را با دریافت پاداش بلاک‌ها به دست بیاورد. با وجود اینکه ما نمی‌دانیم یک شخص و یا سازمان در چنین جایگاهی چه کار خواهد کرد اما احتمالا به استخراج بیت کوین ادامه خواهد داد. ساتوشی ناکاموتو همچنین اظهار کرد که هیچ هکری از آنجایی که هیچ فردی حاضر نیست ثروت خود را نابود، نامعتبر و یا بی ارزش سازد، بیت کوین را از بین نمی‌برد.

با این احتساب حتی اگر حمله‌ی ۵۱ درصد نیز اتفاق بیفتد، احتمال نابود ساختن بیت کوین و یا سایر ارزهای دیجیتال توسط هکر بسیار کم است.

کلام آخر

یک ارز دیجیتال مادامی که حداقل یک کامپیوتر در دنیا وجود داشته که تراکنش‌های مربوط به آن را تایید و آن را استخراج نماید، از بین نمی‌رود. از سوی دیگر احتمال هک شبکه‌ی مربوط به یک ارز دیجیتال  بسیار کم بوده و اگر چنین اتفاقی بیفتد و یک فرد ۵۰ درصد از قدرت استخراج را به دست بیاورد، ادامه‌ی ماینینگ از نابود ساختن آن ارز بسیار برای او سودآورتر خواهد بود.

نظر شخصی شما چیست؟ آیا ارزهای دیجیتال معتبر و محبوب، نابودشدنی هستند؟

نظرات خود را با درج کامنت در زیر این پست با ما در میان بگذارید.

منبع: flagshipcrypto