سال ۲۰۱۸، سال قانون‌گذاری ارزهای دیجیتال

بسیاری از کارشناسان سال ۲۰۱۸ را سال قانون‌گذاری ارزهای دیجیتال می‌دانند. تا به اینجا به نظر می‌رسد که پیشبینی آن‌ها درست است.

در سال جدید میلادی کره جنوبی مقرراتی برای جلوگیری از معاملات ناشناس ارزهای دیجیتال تنظیم کرد. این درحالی بود که چین به سمت ممنوعیت کامل ارزهای دیجیتال حرکت کرد.

در همین حال، مقامات مالی آلمان و فرانسه طی نشستی خواستار محدودیت ارزهای دیجیتال شده بودند. ژاپن هم که رویکرد مثبتی از خود نشان داده است، صرافی‌ها را ملزم به دریافت مجوز کرده و نظارت بر آن‌ها را به شدت افزایش داده است.

البته، در حقیقت تلاش برای تنظیم مقررات در این کلاس از دارایی که غیرمتمرکز و پر نوسان است و بدون دخالت اشخاص ثالث فعالیت می‌کند، یک حرکت جدید نیست. رومن گیبس مدیرعامل شرکت Pinnacle Brilliance در این مورد می‌گوید:

ارزهای دیجیتال مدت‌هاست که مورد علاقه آنارشیست‌ها و آزادی خواهان است. به همین دلیل سرمایه گذاران زیادی در این حوزه وارد شده‌اند. هنگامی که یک چیز مورد توجه عموم قرار بگیرد و ارزش پیدا کند، دولت‌ها گوشه‌ی چشمی به آن خواهند انداخت.

دو دیدگاه متفاوت

با این حال، این موضوع مثبت یا منفی بودن قانون‌گذاری ارزهای دیجیتال بسیار قابل بحث است.

بعضی معتقدند که تنظیم قوانین در نهایت مفید است زیرا مشروعیت بخشیدن به پول‌های رمزنگاری شده باعث ورود سرمایه گذاران نهادی و صندوق‌های بزرگ سرمایه گذاری به این حوزه و در نتیجه بهبود بازار می‌شود. آندری هوسو، مدیر عامل شرکت WealthMan در این خصوص گفت:

با قانونی شدن ارزهای دیجیتال، این ارزها به رسمیت شناخته خواهند شد. در نتیجه کاربرد و علاقه بیشتری وارد این فضا می‌شود. در عین حال، هنجارهای مقرراتی از لحاظ اجرایی در کار یک سیستم مؤثر اخلالی ایجاد نخواهد کرد; زیرا در فناوری بلاک چین داده‌ها قابل تغییر نیستند.

برخی دیگر که مخالف جدی قدرت فعلی دولت‌ها و بانک‌ها هستند، معتقدند که قانون در پروتکل همه ارزهای دیجیتال لحاظ شده است و این سیستم‌ها با قانون خودشان اجرا می‌شوند.

به عقیده آن‌ها هر کسی آزاد است که از یک شبکه غیرمتمرکز استفاده کند و یا از آن بپرهیزد. این دسته از افراد معتقدند که دولت‌ها باید خودشان را با قوانین ارزهای دیجیتال هماهنگ کنند نه ارزهای دیجیتال با دولت‌ها !

کلاهبرداری های ارزهای دیجیتال

در بحث عرضه‌های اولیه سکه‌های دیجیتالی یا همان ICO به شدت نیاز به قانون‌گذاری احساس می‌شود.

از زمان خبر ارز دیجیتال تلگرام، سایت‌های کلاهبرداری که مدعی فروش توکن‌های تلگرام هستند، به طور آزادانه در حال دزدی دارایی‌های مردم هستند.

در فضای آزاد ارزهای دیجیتال هر کس با تنظیم یک قرارداد هوشمند می‌تواند یک توکن ایجاد کند.

توکن‌های بی ارزشی مثل PM7، WCX و … برای صاحبانشان میلیون‌ها دلار درآمد به همراه آورده‌اند. امروزه کلاهبرداران کریپتو، با ایجاد یک سایت، دادن وعده‌های خیالی و فروش توکن‌های بی ارزششان بدون هیچ محدودیتی پول خوبی به جیب می‌زنند. به دلیل عدم وجود قانون شفاف، آن‌ها مجرم شناخته نمی‌شوند و یا سایت آن‌ها مسدود نمی‌شود.

حتی برای ICO های معتبر هم هیچ تضمینی برای اجرای سیستمی که قول آن را به سرمایه‌گذاران داده‌اند وجود ندارد. همچنین توسعه دهندگان قیمت توکن‌ها را مشخص می‌کنند و ارزش واقعی آن‌ها مشخص نیست.

با توجه به دلایل فوق، تنظیم مقررات حداقل در بحث ICO ها برای این حوزه ضروری به نظر می‌رسد.

همانطور که ویتالیک بوترین می‌گوید:

«ما در حباب ICO هستیم»

نباید ارزش ICO را دست کم بگیریم یا بگوییم آن ها چیز بدی هستند. ICO ها جالب هستند زیرا آنها امکان کسب درآمد برای پروژه های متن باز را فراهم می کنند، چیزی که اغلب اتفاق نمی افتد. حتی خود من اتریوم را با ICO ایجاد کردم . مشکلی که اخیرا شاهد آن هستیم این است که مردم از این ایده بیش از حد استفاده می کنند و پروژه هایی وجود دارند که کوین ایجاد می کنند، نه به دلیل ماهیت اصلی کوین، بلکه فقط به این دلیل که آنها محصولی دارند که می توانند بفروشند و کسب درآمد کنند. این در حال حاضر باعث کم شدن انگیزه توسعه دهندگان مستعد شده است.

هیچ محدودیتی برای بلاک چین وجود ندارد

بین بسیاری از کشورها رابطه ای در قبال انتقال اطلاعات مجرم وجود ندارد. مثلا یک مجرم در کشور دیگر ممکن است بتواند به راحتی زندگی کند. با استفاده از بلاک چین مرزهای اطلاعات باز خواهند شد. سازمان های قانونی در سراسر جهان خواهند توانست اطلاعات را روی بلاک چین قراردهند تا همه از مجرم بودن یک فرد آگاه شوند.

اینکه از بلاک چین و ارزهای دیجیتال می‌توان به عنوان ابزار جرم استفاده کرد قابل انکار نیست اما آیا از ارزهای سنتی یا دیگر فناوری‌ها برای جرم استفاده نمی‌شود؟

در دهه ۹۰ میلادی زمانی که اینترنت برای اولین بار مورد استفاده قرارگرفت، احتمالا هیچ کس تصور نمی کرد که سایت هایی مانند فیسبوک، گوگل،اوبر و … روی اینترنت به وجود بیایند. بلاک چین هم دقیقا مانند اینترنت دهه ۹۰، یک پدیده ی نوپا است و می توان از آن برای تحقق میلیون ها ایده استفاده کرد.

جنایتکاران حرفه ای همیشه سعی می کنند تا از آخرین فناوری برای ارتکاب جرم استفاده کنند، بنابراین نمی‌توان به بهانه جرم، از یک فناوری بی‌نظیر ممانعت به عمل آورد. در عین حال سازمان‌های اجرای قانون هم همیشه سعی کرده‌اند که با فناوری های جدید سازگار باشند. تغییرات و تصویب قوانین جدید فناوری های مورد نظر را به چالش می کشد. بلاک چین هم از این قاعده مستثنی نیست.

با توجه به جدید بودن فناوری بلاک چین، در ابتدای کار قوانین ساده تر هستند. در عین حال، ما بازهم باید برای بهبود امنیت بلاک چین تلاش کنیم تا بتوانیم تا حد امکان استفاده از آن را برای جرم سخت تر و سخت تر کنیم.