بلاک چین امنیت کودکان دنیا را تأمین می‌کند
پذیرش کودکان به فرزندخواندگی فرایندی است که درحال‌حاضر با مشکلات زیادی روبه‌روست. اما به‌لطف فناوری بلاک چین، این مشکلات حل‌شدنی هستند.
تاکنون هیچ فناوری در وب، نتوانسته است انقلابی اساسی‌تر و گسترده‌تر از بلاک چین به وجود آورد. -پروژه‌ی هایپر لجر
بلاک چین با استفاده از دو مفهوم خاص می‌تواند فرایند فرزندخواندگی را بهبود بخشد. این دو مفهوم، هویت قابل‌اعتماد و قرارداد هوشمند هستند. بیایید ببینیم بلاک چین چگونه از آنها استفاده می‌کند.
بلاک چین مانند DNA عمل می‌کند
DNA به بلاک چین شباهت زیادی دارد؛ جایی که اطلاعات همه‌ی گونه‌هایی که پیش از آن آمده‌اند در آن ثبت شده است. -ریز جونز، دانشگاه سینگولاریتی
رابین چاوهان (Robin Chauhan) مفهوم بلاک چین را در مقاله‌ی تشبیه DNA به بلاک چین بیت کوین به‌خوبی توضیح داده است. بنابراین با استفاده از این استعاره، مفهوم بلاک چین را به‌سرعت درک خواهید کرد. دی‌ان‌ای (DNA) مولکولی است که مانند یک فضای ذخیره‌سازی، تمام دستورالعمل‌های بیولوژیکی و ژنتیکی ما را از بدو تولد در خود ذخیره می‌کند و از همان ابتدا قابل‌پیگیری است. DNA از بلوک‌هایی به‌نام نوکلئوتید ساخته شده که رشته‌ی DNA را تشکیل می‌دهند. دستورالعمل‌های موجود در DNA در طول زمان گسترش و تکامل می‌یابند. بلاک چین نیز مانند DNA، محل ذخیره‌سازی داده‌های تکثیرشده است که سوابق اطلاعات را با یکدیگر دسته‌بندی می‌کند و بلاک‌های یک زنجیره را تشکیل می‌دهد. اطلاعات موجود در بلاک چین در سراسر اینترنت گسترش می‌یابد. گره‌هایی که نتوانند درستی خودشان را ثابت کنند، گسترش نخواهند یافت. درست مانند DNA، بلاک چین نیز از ابتدا قابل‌ردیابی است.
هویت قابل‌اعتماد – کارت هویت مبتنی بر بلاک چین
بیایید برای شروع، فرضیه‌ای را که از رابطه‌ی علت و معلول (اثر) استفاده می‌کند بررسی کنیم: اگر و آنگاه (IF-AND-THEN):
اگر = علت و = شرط لازم، ارتباط آنگاه = معلول یا اثر
فرض می‌کنیم سیستم فرزندخواندگی به همین صورت فعلی خودش، از امنیت کودکان حفاظت می‌کند. 
برای این‌که این فرض درست باشد، کودکان در این سیستم باید امنیت داشته باشند. اما به‌نظر نمی‌رسد این‌طور باشد. چرا در این سیستم کودکان از امنیت کامل برخوردار نیستند؟ 
اگر در سیستم فرزندخواندگی کودکان امنیت ندارند، آنگاه باید از روشی اطمینان حاصل کنیم که از طریق آن کودکان به کسانی سپرده خواهند شد که امنیت آنها را تأمین کنند. 
می‌دانید کدام بخش از این عبارت ناقص است؟ همان‌طور که در شکل نشان داده شده است، بین این اگر و آنگاه یک شکاف وجود دارد که باید به این صورت پر شود: اگر در سیستم فرزندخواندگی کودکان امنیت ندارند و امنیت آنها را همان کسانی که قرار است سرپرستی آنها را بپذیرند نقض می‌کنند، آنگاه باید از روشی اطمینان حاصل کنیم که امنیت کودکان از طریق آن تأمین می‌شود. اما این خطر از کجا سرچشمه می‌گیرد؟ 
مشکل اینجاست که هیچ سیستمی برای تضمین این وجود ندارد که آیا افرادی که قرار است سرپرستی کودکان را بپذیرند صلاحیت این کار را دارند یا خیر. 
در بسیاری از موارد، کودکان در سیستم فرزندخواندگی به افرادی سپرده شده‌اند که سوءسابقه داشته یا با نیت‌های بدی اقدام به سرپرستی کرده‌اند. این افراد می‌توانند به‌راحتی هویت اصلی خود را پنهان کنند. بنابراین راه‌حل چیست؟ 
راه‌حل این است که برای تأیید هویت هرکسی که قرار است کودکی را به فرزندخواندگی قبول کند، از بلاک چین استفاده کنیم.
هویت قابل‌اعتماد
چگونه می‌توانیم یک هویت قابل‌اعتماد را در سیستم فرزندخواندگی وارد کنیم؟ سیستم فعلی فرزندخواندگی فرم‌های متعددی برای شناسایی هویت افراد دارد و فرد در آنها مشخصاتی مانند نام، آدرس، سن، شغل و نظایر آن را وارد می‌کند. هرکسی می‌تواند درباره‌ی هویتش دروغ بگوید و اطلاعات واقعی راجع‌به خودش را پنهان کند. مسلماً یک تبهکار صادقانه نمی‌گوید من یک تبهکار هستم!
درست است که سیستم فرزندخواندگی درباره‌ی این افراد تحقیق می‌کند، اما این کار مدت‌ها زمان می‌برد و ممکن است کار از کار بگذرد. فناوری بلاک چین روی یک شبکه‌ی غیرمتمرکز ساخته شده است که هیچ کنترل مرکزی روی آن وجود ندارد و احتمال شکست در آن تقریباً صفر است. اگر کسی تلاش کند سامانه را دست‌کاری کند (به‌عنوان‌مثال یک منحرف جنسی که می‌خواهد کودکی را به فرزندی قبول کند) با فناوری بلاک چین نمی‌تواند؛ زیرا بلاک چین از هویت دیجیتال حقیقی آنها اطلاع دارد و این افراد هرگز مجاز به پذیرش کودک به‌عنوان فرزندخوانده نیستند. اگر بتوانیم این فناوری را روی سیستم فرزندخواندگی پیاده کنیم، می‌توانیم انجمنی از افراد مورد اعتماد را تشکیل بدهیم. با این کار، افراد نالایق نه می‌توانند کودکی را به فرزندی قبول کنند و نه می‌توانند مددکار اجتماعی شوند. مددکاران اجتماعی و نهادهای قانونی سیستم فرزندخواندگی نیز می‌توانند مطمئن باشند که کودکان را به افرادی نامناسب نخواهند سپرد. در سیستم فعلی روش‌های زیادی برای سوءاستفاده‌ی افراد نالایق وجود دارد. چند پاراگراف بعدی ممکن است ناراحت‌کننده باشد… یکی از داستان‌های وحشتناک و غم‌انگیز، درباره‌ی کودکی ۷ ساله به نام آدرین جونز بود که پدر و نامادری‌اش او را به‌شدت شکنجه کرده بودند و درنهایت او را کشتند. پس‌ازآن جسدش را تکه‌تکه کردند و به خوک‌ها دادند تا بخورند. نهادهای قانونی و مددکاران اجتماعی می‌دانستند که این خانواده مشکلاتی دارند. در واقع، نامادری آدرین با آنها به‌شدت بحث کرده بود. آنها ارتباطشان را با نهادهای قانونی قطع کردند و سعی کردند مدام با تغییر محل اقامتشان از دست نهادهای قانونی فرار کنند. فیلیس گیلمور (دبیر کل سابق سازمان حمایت از کودکان و خانواده‌ها در کانزاس) اظهار داشت:
ما همیشه با خانواده در تماس بودیم، اما آنها مدام بین کانزاس و میسوری در حال نقل‌مکان بودند و این ارتباط ما را با آنها دشوار می‌کرد.
نمونه‌ی دیگر، یک نظامی از ارتش آمریکا بود که یک منحرف جنسی بود و سرپرستی کودکی را به او داده بودند. بر اساس گزارش Newsweek یک سازمان حمایت از کودکان مسیحی در تگزاس به نام the Lighthouse Family Network به این مرد تبهکار و همسرش اجازه داد کودکی را برای مدت سه ماه به فرزندی قبول کنند. اما پس از گذشت این مدت زمان سازمان متوجه سوء نیت این زن و شوهر شد و نام آنها را در لیست افراد غیرمجاز برای فرزندخواندگی وارد کرد. می‌بینید که سپردن کودکان به افراد غیرمجاز چقدر راحت امکان‌پذیر است و تا از نالایق بودن آنها کاشف به عمل آید، جان کودکان به خطر می‌افتد. اما با بلاک چین دیگر نیازی نیست ده‌ها فرم شناسایی را بررسی کنیم و یا تحقیقات پیچیده‌ای را درباره‌ی این افراد آغاز کنیم. همه‌چیز در بلاک چین ثبت شده است. در بلاک چین، هویت افراد که شامل مجموعه‌ای از سوابق ثبت‌شده‌ی آنهاست در یک بلاک قرار می‌گیرد. برای گسترش بلاک یا پیوند به یک زنجیره، باید اثبات کار انجام شود تا توسط شبکه پذیرفته شود. پس از پذیرش این فرد می‌تواند کودکی را به فرزندی قبول کند. برای مثال، فرض کنیم یک فرد تبهکار که سابقه‌ی محکومیت دارد خواهد یک کودک را به فرزندی بپذیرد. هویت و سوابق او در یک بلاک موجود است. پس از درخواست برای فرزندخواندگی، باید اثبات کار را انجام دهد و پس از تأیید ادامه دهد. این بلاک حاوی یک کد منحصربه‌فرد به نام هش است. برای اتصال بلاک به زنجیره، این هش باید با هش بلاک قبلی مطابقت داشته باشد. این کد هش است که به ما اجازه می‌دهد هویت افراد را بررسی کنیم. بنابراین به‌راحتی هویت فرد را بررسی خواهیم کرد و از روی سوابقش می‌فهمیم که محکومیت داشته است. حال اگر این فرد بخواهد سابقه‌اش را تغییر دهد و هویت جدید ایجاد کند، باید هش را تغییر دهد. حتی اگر تلاش کند هش را تغییر دهد، زنجیره خواهد شکست (که تقریباً غیرممکن است) و دیگران از این شکستگی زنجیره آگاه خواهند شد.
قراردادهای هوشمند
این همان چیزی است که اینترنت هرگز نتوانسته است انجام دهد، قراردادهای هوشمند برای انجام معاملات ارزشمند و همتا به همتا یک بستر فراهم می‌کنند. -دون تپ اسکات
حالا بیایید قراردادهای هوشمند در سیستم فرزندخواندگی را بررسی کنیم. 
اگر کودکان در سیستم فرزندخواندگی امنیت ندارند و ما می‌خواهیم این کودکان درست تحت مراقبت قرار گیرند، باید اطمینان حاصل کنیم کسانی که از آنها مراقبت می‌کنند آنها را در یک محیط امن نگه می‌دارند. اما دلیل عدم مراقبت صحیح از کودکان چیست؟ 
اگر قرار است کودکان به‌درستی تحت مراقبت قرار بگیرند و ما می‌خواهیم افراد لایق یا مددکاران اجتماعی به‌خوبی از آنها مراقبت کنند، آنگاه باید انگیزه‌هایی برای این افراد ایجاد کنیم که تشویق شوند به‌خوبی به کودک خدمات‌رسانی کنند. بنابراین قراردادها باید طوری تنظیم شوند که فرد اگر بخواهد هم نتواند کار اشتباهی بکند. 
راه‌حل چیست؟ 
راه‌حل این است که برای ایجاد و اجرای قراردادهای هوشمند در سیستم فرزندخواندگی، از بلاک چین استفاده کنیم.
قراردادهای هوشمند در سیستم فرزندخواندگی
فرض می‌کنیم در وهله‌ی اول فردی را پیدا کرده‌ایم که سوءسابقه ندارد، اما می‌خواهیم به بهترین نحو از کودک مراقبت کند. بهترین راه دادن انگیزه و تعیین مشوق برای اوست. اما اگر زیر قولش بزند چه؟ قراردادهای هوشمند اجازه نمی‌دهند. نویسندگان مقاله‌ی قراردادهای هوشمند: فناوری بلاک چین جایگزین وکلا خواهد شد، به‌خوبی قراردادهای هوشمند را توضیح می‌دهند. آنها قراردادهای هوشمند را به‌عنوان راهی برای کمک به مبادله‌ی پول، سهام مالکیت یا هر چیز ارزشمند دیگری می‌دانند. روش کار قرارداد هوشمند شفاف، بدون تعارض و بدون واسطه است. بنابراین نیاز نیست برای آن کارمزدی بپردازید. همچنین تماشا کنید: بلاک چین و تحول در مالکیت خصوصی برای روشن‌شدن موضوع به این مثال توجه کنید: فرض کنید می‌خواهید یک آپارتمان از من اجاره کنید، می‌توانید این کار را با بلاک چین انجام دهید. شما یک رسید دریافت می‌کنید که در قرارداد مجازی ما نگهداری می‌شود. من هم یک کلید ورودی دیجیتال برای شما می‌فرستم که در یک تاریخ مشخص به شما تحویل داده می‌شود. اگر کلید در تاریخ مشخص‌شده به شما تحویل داده نشود، بلاک چین خودبه‌خود پول را به شما برمی‌گرداند. اگر کلید را قبل از موعد مقرر بفرستم سامانه آنها را نزد خود نگه می‌دارد و دقیقاً در تاریخ مشخص‌شده، کلید را به شما و پول را به من تحویل می‌دهد. این سامانه با شیوه‌ی اگر – آنگاه کار می‌کند و صدها نفر شاهد آن هستند. بنابراین در فرایند تحویل هیچ اشکالی به‌وجود نخواهد آمد. اگر من کلید را به شما بدهم، نگرانی بابت گرفتن پولم (به‌صورت بیت کوین، اتریوم یا حتی دلار) نخواهم داشت. اگر شما پول را پرداخت کنید، مطمئن خواهید بود که کلید را دریافت خواهید کرد. سند به‌طور خودکار پس از زمان معین لغو می‌شود، بنابراین هیچ‌کدام از ما نخواهیم توانست بدون اطلاع دیگری کد آن را دست‌کاری کنیم، زیرا اگر این‌طور باشد این کد برای همه‌ی شرکت‌کنندگان در شبکه به‌طور همزمان تغییر خواهد کرد. قراردادهای هوشمند اساساً بین طرفین و به‌صورت کدهایی در دفتر کل دیجیتال نوشته می‌شوند. در مقاله‌ی خصوصی‌سازی فرزندخواندگی: چیزی که به سودِ بشریت است، درباره‌ی مشکلات خصوصی‌سازی سیستم فرزندخواندگی صحبت کرده‌ام. این مشکلات با فناوری بلاک چین حل خواهد شد. به‌عنوان‌مثال، قراردادهای هوشمند بین طرفین (کسی که کودک را می‌پذیرد و نهادی که کودک را در اختیار او قرار می‌دهد) به‌صورت کد در دفتر کل دیجیتال نوشته می‌شوند. 
پس از امضای قرارداد، یک رسید در قرارداد مجازی نگهداری می‌شود. پرداخت مشوق فقط زمانی صورت می‌گیرد که شرایط قرارداد در تاریخ مشخص‌شده انجام شود. پس از آنکه شرایط قرارداد انجام شد، آنگاه مبلغ قرارداد با توجه به شرایط توافق‌شده در تاریخ مشخص پرداخت می‌شود. هیچ‌یک از طرفین نمی‌توانند پس از توافق، شرایط را تغییر دهند یا دست‌کاری کنند. افرادی که کودک را می‌پذیرند باید شرایط قرارداد را انجام دهند. اگر نتوانند (مثلاً اگر کودک توسط پدرومادرخوانده‌اش کشته شود یا قرارداد بدون انجام شرایط منقضی شود) هیچ مبلغی به فرد پرداخت نخواهد شد. حتی اگر پرداخت قبل از موعد ارسال شود، بلاک چین آن را نگه می‌دارد و فقط پس از تأیید شرایط، مبلغ را پرداخت می‌کند. بنابراین افراد برای رسیدن به آن مبلغ هم که شده با کودک درست رفتار می‌کنند. اگر قرارداد طوری نوشته شود که طرف قرارداد انگیزه داشته باشد به بهترین وجه از کودک مراقبت کند، بلاک چین او را وادار می‌کند تا کار اشتباهی انجام ندهد. کسی که هویت او قابل‌اعتماد شناخته شده و با قرارداد هم موافقت کرده است، اگر نتواند از پس شرایط برآید مجاز به نگهداری از کودک نخواهد بود و حتی در آینده هم مجاز به ارائه‌ی درخواست نیست؛ زیرا سوابق او در بلاک چین ثبت شده است.
قراردادهای هوشمند، مجموعه‌ای خاص از نتایج را تضمین می‌کنند. -جف گارزیک، بنیانگذار سامانه‌های فضایی دون وگان.
متاسفیم که این مطلب نتوانسته نظر شما را جلب کند. لطفا با نظرات و پیشنهادات خود، ما را در بهبود همیشگی سایت یاری دهید.