پذیرش و استفاده از ارزهای دیجیتال در تمامی مناطق جهان به جز آسیا کاهش یافته است

اگر چینیها محدود نبودند ، بیتکوین اوضاع بهتری داشت و نوسانات هفتگی خوبی میداشتیم.

کاملاً امری طبیعی است غیراز چند نام حرفه‌ای که در بازار سرمایه‌گذاری مشارکت دارند عموم جوامع مدرن از بازارهای که عملاً هنوز مورد تأیید نیستند دوری میکنن و جوامع کشورهای کشش بیشتر سمت بازارپرریسکی مثل کریپتوکارنسی میل پیدا میکنن که سطح رفاه کمتری نسبت به جوامع پیشرفته دارند و به قیمت پذیرش ریسک های بالا می‌خواهند از شانس خود استفاده کنن درحالی که در کشورهای توسعه یافته جوامع مثل آمریکا ، انگلیس یا ژاپن سال ها هست که آموختن جای تکیه به شانس مطمعن حرکت کنن درنتیجه ترجیح می‌دهند در شرکت های سرمایه‌گذاری در راستای پیشرفت کشورشان مشارکت داشته باشند دقیقاً سه قطب بورس دنیا بورس توکیو بورس لندن و بورس نیویورک هست که نشان از میل ذاتی این جوامع به مشارکت در پروژه‌های سازنده چه درکشورخود چه دردنیا دارندوریسک به ریوارد سرمایه‌گذاری براشون در اولویت قرار دارد نکته‌ای که در کشورهای علاقمند به ارزهای دیجیتال جایگزین میل به سودهای کلان شده درنتیجه جوامع کشورهای مثل هند و کنیا و فیلیپین و ایران بیشتر شبیه ضرب المثل قدیمی که طرف آب دریا تو مشک می‌زده ازش میپرسن چیکار می‌کنی اینطوری دوغ درست نمیشه پاسخ میده می‌دونم ولی اگه با آب دریا بشه میدونی چی میشه🤯
این نگاه باعث میشه هرکسی بسته به شانس و کمی مطالعه بخواد بخت خودش آزمایش کنه ولی جوامع پیشرفته به موضوع اینطوری نگاه میکنن هنوز قانونی که نیست ازاین جهت که کسی کلاهم برداره حتی پیگیر نباید بشم،سودی در جهت منافع ملی هم که نداره بگم سهم شرکتی خریدم که اگه سودهم نده باعث میشه اون شرکت پابرجا بمونه توکشورم،ازطرفی دوحالت داره یا من شهروند جامعه مدرن دانش معامله‌گری دارم که اصلا چرا ریسک کنم وقتی از معاملات روزانه فارکس خودم میتونم مطمعن درآمدکسب کنم یا دانش لازم ندارم و بسته به شانس باید بین صدها پروژه کریپتوکارنسی دست به انتخاب بزنم و برای خودم سبدی تهیه کنم که مصداق با خریدبلیت بخت آزمایی هست که خوب پامیشم میرم کازینو که حداقل هیجانش هم تجربه کنم نه اینکه به اسم سرمایه‌گذاری سرمایه خودم در معرض خطر قرار بدم ازاین رو یعنی همین تفاوت نوع نگاه بین جوامع مشخصاً کشورهای با سطح رفاه و دانش کمتر درمیان جامعه کشش بیشتری سمت چیزهای نو جدید دارند و همیشه با امتحان تست جوامع جهان سومی و دومی کالاها و خدمات آماده عرضه به جوامعی با سطح دانش بالاتر و جهان اولی خواهند شد شما سابقه شرکت های هرمی و گلدکویست هم بررسی کنی بیشترین مخاطبین در چنین کشورهای به خود جلب کرده بود نسبت به دیگر جوامع البته منظورم این نیست که پروژه‌های کریپتوکارنسی مثل شرکت های هرمی هستند نه فقط منظورم تفاوت نوع نگاه یک شهروند آلمانی یا آمریکایی به سرمایه‌گذاری با شهروندی هندی به سرمایه‌گذاری است که شهروندهندی شایدمعتقدباشدباریسک کردن باید به ثروت دست یافت درحالی که شهروندامریکایی شایدمعتقدباشد باعدم ریسک کردن میشه ثروتمند شد دونوع نگاه متفاوت که حقیقتا نسل ماندگار ثروتمندان همگی ازریسک فرارمیکنن و هرکاری که انجام دادن سعی کردن کمترین ریسک داشته باشه